WEEK ANALYSIS

ELFantasy Guards Preview 2025-26

Η ανάλυση της θέσης των guards ενόψει της έναρξης του Euroleague Fantasy.

Επιμέλεια: Νότης Φιλιππίδης | phil@basketstories.net

Δημοσιεύτηκε: 29/09/2025 13:01

Μετά το Preview των Centers, όπως και αυτό των Forwards, ήρθε η ώρα να δούμε και μερικές από τις καλύτερες περιπτώσεις guards, όπως παρουσιάζονται ενόψει της έναρξης της νέας σεζόν. Ιδιαίτερος πρόλογος πλέον δεν χρειάζεται, καθώς έχει γίνει κατανοητό από τα προηγούμενα άρθρα το σκεπτικό των παρακάτω επιλογών, που απλά δείχνουν ικανές να συγκεντρώσουν ενδιαφέρον είτε άμεσα, είτε ενδεχομένως μετά τα πρώτα ματς της χρονιάς.

Στη θέση πάντως ξεχωρίζει η τεράστια ποικιλία στα υψηλότερα στρώματα τιμών, καθώς είναι τόσοι πολλοί οι ακριβοί αστέρες που ... δεν ξέρεις ποιόν να πρωτοδιαλέξεις! Στην αρχή της σεζόν βέβαια και μέχρι να προσαρμοστούν όσοι βρίσκονται σε νέο περιβάλλον, διακρίνονται αυτοί που έχουν προτεραιότητα, ενώ σίγουρα βοηθάει και το context της ομάδας για κάθε παίκτη.

Στα μικρομεσαία στρώματα δεν υπάρχει η ίδια πληθώρα επιλογών όπως για παράδειγμα στη θέση των forwards (αν και έχουμε παραλείψει παίκτες όπως ο Dorsey και ο Hall που δείχνουν ..."ζωηροί" στο ξεκίνημα), ωστόσο και εδώ, ή ίσως ακόμα περισσότερο εδώ, διαφαίνονται λύσεις με το ελάχιστο σχεδόν δυνατό κόστος που δείχνουν ικανές να συνεισφέρουν στα φαντασιακά ρόστερ.





Στην κορυφή της λίστας των γκαρντ υπάρχει ένα γκρουπ παικτών που ....δεν θα καταφέρει ποτέ να βρίσκεται ταυτόχρονα σε καμιά φαντασιακή ομάδα! Τέτοια είναι η αξία του, τέτοιες δυνατότητες οικονομικής ανέλιξης υπάρχουν, που αναγκαστικά σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς θα πρέπει να επιλέγετε (κι αυτό φυσικά δεν είναι άσχημο) βάσει φόρμας, αντιπάλου, εσωτερικού ανταγωνισμού και λοιπών παραγόντων. Φέτος πάντως ξεχωρίζει η επιστροφή του Vasilije Micic (15,7 κρέντιτς) και μάλιστα στη Χάποελ και είναι τέτοια η λάμψη και ο ...ντόρος που φέρνει που ίσως ο εσωτερικός ανταγωνισμός (που είναι πραγματικά πλούσιος στην ομάδα, τόσο με τους Jones (11,8 κρέντιτς, πάντα υπολογίσιμος στο Fantasy) - Madar, όσο και στις υπόλοιπες θέσεις βέβαια) δεν μπορεί να τον αγγίξει, όχι τουλάχιστον περισσότερο από τη ...δική του διάθεση και την ένταση που έχει να βγάλει στην προσπάθειά του. Μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για μαραθώνιο 38 αγωνιστικών στην Regular Season και ακόμα και στην Εφές υπήρχαν βραδιές που είτε αυτός είτε ο Larkin δεν χρειαζόταν να φορτσάρουν.

Όταν το κάνει βέβαια, ο πήχης είναι στα ύψη, κάτι που ισχύει εξάλλου και για τον Kendrick Nunn (15,6 κρέντιτς), που αν δεν είχε κάποιες λιγοστές παραφωνίες την περσινή σεζόν μπορεί να ήταν και ο φαντασιακός MVP, πέραν από πραγματικός. Η προσγειωμένη του τιμή (πέρυσι έφτασε μέχρι τα 19,7 κρέντιτς, έχοντας ξεκινήσει από τα 12,7) οφείλεται προφανώς στην απόκτηση του άλλου υποψήφιου MVP, TJ Shorts (14,3 κρέντιτς), που εύλογα ξεκινά από λίγο πιο χαμηλά, λόγω πιο ανταγωνιστικού και ισχυρού περιβάλλοντος. Δεδομένου βέβαια ότι για τον ικανότατο πρώην γκαρντ της Παρί υπάρχει το ερωτηματικό της πλήρους προσαρμογής, ενώ για τον Nunn προφανώς όχι, είναι λογικό ο τελευταίος να τίθεται σε προτεραιότητα και όχι μόνο απέναντι στον Shorts, αλλά και στη μεγαλύτερη μερίδα των φετινών γκαρντ. Το πως θα πάει η συνύπαρξη και με τους άλλους αστέρες του τριφυλλιού φέτος, απλά θα το παρακολουθούμε κάθε εβδομάδα.

Σταθερές αξίες του παιχνιδιού όπως ο Mike James (15,2 κρέντιτς) και ο Facundo Campazzo (15 κρέντιτς) ξεχωρίζουν επίσης στα υψηλότερα στρώματα, με τον πρώτο να παραμένει το απόλυτο αφεντικό στην περιφέρεια των Μονεγάσκων (αλλά να έχει πλέον αντίπαλο φαντασιακό δέος τον Mirotic στα ψηλά) και τον Campazzo να ...ανασαίνει επιτέλους με τα μεταγραφικά αποκτήματα της Ρεάλ και κυρίως του Maledon (13,3 κρέντιτς), που όπως και ο Shorts ξεκινά από πιο χαμηλά, λόγω αναβαθμισμένου ομαδικού επιπέδου. Οι επιλογές αυτές είναι σίγουρα από τις καλύτερες της αγοράς βάσει αντικειμενικής αξίας, το κόστος όμως αυτή την στιγμή δεν είναι ο ιδανικός τους σύμμαχος, ειδικά από την στιγμή που το ταβάνι τους δεν φαίνεται να είναι τόσο αβίαστα προσβάσιμο.

Στο ίδιο γκρουπ παικτών μπορούμε να συμπεριλάβουμε και τον Carlik Jones (14,9 κρέντιτς) που διέπρεψε στο ντεμπούτο του στη διοργάνωση με την Παρτιζάν (18,3 PIR μ.ο.) και έτσι φέτος ξεκινά με σαφώς πιο ξεκάθαρο, πάντα υψηλό πήχη τη σεζόν. Τα 14,9 κρέντιτς ήταν μια τιμή που "κατέκτησε" περίπου στα μέσα της σεζόν κι αν δεν παραμεριστεί ο απόλυτα πρωταγωνιστικός ρόλος του στο παιχνίδι των Σέρβων από τον Milton (12,4 κρέντιτς), τότε αναμένεται μια καλή (ή καλύτερη) επανάληψη της περσινής χρονιάς.



Οι περσινές αποκαλύψεις Carsen Edwards και Sylvain Francisco ξεκινούν αναμενόμενα πιο πολύ ακριβά, στα 14,1 κρέντιτς, μια τιμή που σίγουρα είναι στο εύρος των δυνατοτήτων τους, δίχως κάποιο μεγάλο εμπόδιο στο διάβα τους. Το αγωνιστικό στυλ του Ιβάνοβιτς και με γεμάτη ιταλική περιφέρεια (περισσότερο με ρολίστες βέβαια), αλλά και η έλευση των Williams-Goss και Lo στο Κάουνας είναι στοιχεία που μπορούν να χαρακτηριστούν αστερίσκοι και να ρίξουν εν μέρει τις μετοχές των δύο παικτών στην εκκίνηση της χρονιάς (δεδομένου του τσιμπημένου κόστους τους), αλλά σε βάθος χρόνου αναμένεται και οι δύο να ...δευτεραγωνιστήσουν ξανά στη θέση.

Το ίδιο εξάλλου συνέβη πέρυσι και με τον Punter (13,5 κρέντιτς) όπου είχε 16,5 Index Rating μέσο όρο σε μια Μπαρτσελόνα πάντως με αρκετούς τραυματίες (ενώ φέτος υπάρχουν οι πιο φαντασιακοί Shengelia-Clyburn που θα συγκεντρώνουν ράνκινγκ), ενώ σε μια αντίστοιχη φάση ίσως βρεθεί και ο Elijah Bryant (13,5 κρέντιτς) της Χάποελ, λόγω των πολλών λύσεων που διαθέτει η νέα του ομάδα, υπό την "ηγεσία" πλέον και του Micic. Ο Bryant είναι ιδανικός "Ρόμπιν" πάντως κι έτσι θα πρέπει να συνεχίσει για να διατηρήσει το ανταγωνιστικό του στάτους στο παιχνίδι. Πέρυσι είχε μαζί του τον Larkin (13,6 κρέντιτς), που πλέον δεν έχει το κυρίαρχο φαντασιακό στυλ και αντίκτυπο προηγούμενων ετών, σίγουρα όμως διαθέτει την κλάση να ανταπεξέρθει ...κατά το δοκούν, σε μια ανανεωμένη περιφερειακή γραμμή της Εφές, που φιγουράρει παίκτες όπως οι Cordinier (10,8 κρέντιτς), Weiler-Babb (10,4 κρέντιτς και Loyd (9,1 κρέντιτς), μεταξύ άλλων. Όλες αυτές οι τιμές είναι αν μη τι άλλο ελκυστικές (ειδικά του πρώην γκαρντ της Μονακό που κοστολογήθηκε βάσει εκείνου του ρόστερ), ωστόσο δεν θα πρέπει να αγνοούμε ότι τόσο ο Γάλλος όσο και ο Γερμανός, πραγματοποιήσαν μεστές σεζόν απολαμβάνοντας σημαντικό χρόνο συμμετοχής (περί τα 27 λεπτά), κάτι που είναι αβέβαιο ότι θα συμβεί και φέτος, σε μια τόσο γεμάτη περιφέρεια. Γι' αυτό εξάλλου και οι τιμές τους τραβούν την προσοχή όλων των μάνατζερ, ενώ το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τον Lorenzo Brown (10,6 κρέντιτς), αν κάποιος βγάλει από το νου του την περσινή σεζόν με τον Παναθηναϊκό. Βέβαια στην περιφέρεια της Μιλάνο πάντα τα πράγματα μπλέκονται τα τελευταία χρόνια, επομένως ίσως δεν χρειάζονται βιαστικές κινήσεις.

Τέλος, υπάρχουν και οι γκαρντ της Βαλένθια, με ακριβότερο τον τραυματία προς το παρόν Jean Monterro (12 κρέντιτς) που έκανε θραύση πέρυσι με τις νυχτερίδες (18,9 PIR στην ACB, 15,9 στο Eurocup), τον πιο έμπειρο Darius Thompson (11 κρέντιτς) που μετά από μια βελτιωμένη σεζόν με την Εφές ευελπιστεί να προσεγγίσει τα επίπεδα επί Μπασκόνια, αλλά και τον ανερχόμενο Omari Moore (10 κρέντιτς) που έρχεται με το πληθωρικό του παιχνίδι (17,2 PIR) από την Τουρκία να θωρακίσει την περιφέρεια των Ισπανών. Οι ισορροπίες μεταξύ των παικτών αυτών, αλλά και των υπόλοιπων παικτών της Βαλένθια είναι δύσκολο να καθοριστούν, το potential όμως υπάρχει, ενώ για τη λίστα μας θα στραφούμε στα χαμηλότερα στρώματα, εκεί όπου λάμπει ακόμα πιο πολύ μια συγκεκριμένη περίπτωση της ομάδας.



Είναι ο παίκτης που καλείται να γεμίσει τα παπούτσια του TJ Shorts στο Παρίσι κι αυτό από μόνο του αρκεί για να στρέψει την προσοχή μας πάνω του. Ο Robinson έδωσε τα διαπιστευτήριά του πέρυσι με την Τραπάνι στην Ιταλία, με 17,9 μονάδες στην αξιολόγηση κατά μέσο όρο στο ιταλικό πρωτάθλημα κι έτσι φαίνεται έτοιμος να κάνει το μεγάλο βήμα, σε ένα σαφώς υψηλότερο επίπεδο. Η άμεση κυριαρχία στο Fantasy δεν είναι πολύ ρεαλιστικό σενάριο, γι' αυτό εξάλλου και η αρχική του τιμή βρίσκεται στα 11,5 κρέντιτς, που δημιουργεί σκέψεις άμεσης αγοράς, δεδομένου ότι συνολικά έχει ξεκινήσει θετικά (όχι όμως και εντυπωσιακά) τη σεζόν με τη γαλλική ομάδα. Ασφαλώς περιμένουμε να δούμε περισσότερα για να διαμορφώσουμε καλύτερη εικόνα, δικλείδα ασφαλείας ωστόσο αποτελεί και η έφεση στα κερδισμένα φάουλ που φαίνεται να τον διακρίνει (5,1 στην Lega A την περασμένη σεζόν).





Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα! Οι έξι από τους εφτά καλύτερους βάσει ράνκινγκ παίκτες της γαλλικής ομάδας από την περσινή σεζόν αποχώρησαν (όσοι είχαν PIR ανώτερο του 3,7 δηλαδή) κι έτσι καλείται ο Hifi να κάνει το απαιτούμενο και αναμενόμενο step up (άλλο ένα δηλαδή) για να ηγηθεί της φετινής προσπάθειας των Παριζιάνων και να παραμείνουν ανταγωνιστικοί. Πέρυσι, ο Γάλλος είχε 15,1 πόντους και 10,6 Index Rating σε 20 λεπτά συμμετοχής, επομένως ο πήχης ψηλώνει απότομα φέτος, παρόλο που η Παρί φυσικά δεν έμεινε άπραγη στην αγορά και κάλυψε ποσοτικά τα κενά.



Το πιο πρόσφατο απόκτημα της πρωταθλήτριας Φενέρ κι ένας παίκτης με ενεργή παρουσία εδώ και πέντε σεζόν στο NBA έδειξε με το καλημέρα τις ...προθέσεις του, πετυχαίνοντας 24 πόντους και μοιράζοντας 7 ασσίστ στην πρεμιέρα της τουρκικής λίγκας, χωρίς όμως τον Baldwin στο ρόστερ. Το πρώτο αυτό δείγμα βέβαια είναι ελάχιστο για να οριστεί κάποιος συγκεκριμένος πήχης για τον Αμερικανό, έχοντας όμως τα νούμερά του στο NBA, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη για να αντιληφθεί κανείς ότι μπορεί να δικαιολογήσει τα 10,5 κρέντιτς της αρχικής του κοστολόγησης, με το potential του να υποδεικνύει κάτι σαφώς ανώτερο. Όλα είναι θέμα προσαρμογής στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα και τον Γιασικεβίτσιους, όπως και συνύπαρξης με τους συμπαίκτες του, ενώ η έλευσή του πιθανώς ζημιώσει εμμέσως τον Hall, που πάντως στα 8,2 κρέντιτς παραμένει μια τίμια επιλογή, όπως όλα τα τελευταία χρόνια.



Με τόσα φανταχτερά ονόματα, είτε γνωστά είτε νέα στο περιβάλλον της Euroleague, κάποιοι παίκτες χάνουν κάποιο μέρος της προσοχής που χρήζουν, παρότι η αρχική τους τιμή είναι ...ανταγωνιστική. Ένας τέτοιος παίκτης είναι ο Brown, που πραγματοποίησε πολύ καλή σεζόν με την Παρτιζάν πέρυσι, έχοντας μερικές πολύ γεμάτες (κι από την άλλη πολύ κακές) βραδιές στο ενεργητικό του, ενώ από την 20η αγωνιστική και μετά βρισκόταν σταθερά πάνω από το κόστος των 10,4 κρέντιτς. Δεδομένου ότι η ομάδα του Ομπράντοβιτς δεν έχει αλλάξει δραματικά στα φτερά, ο Αμερικανός μπορεί να συνεχίσει και φέτος στον ίδιο ρυθμό, κερδίζοντας το δικό του μερίδιο προσοχής που του αναλογεί σε διάφορα σημεία της χρονιάς.



Η περσινή σεζόν φαντασιακά ήταν πισωγύρισμα για τον Αμερικανό, προερχόμενος από πέντε διαδοχικές χρονιές με limit up. Έχοντας την εμπειρία της συνύπαρξης με το μπάσκετ του Σάρας και με πυλώνες όπως ο Hayes-Davis να έχουν αποχωρήσει, ο Αμερικανός φέτος έχει τα φόντα να βγει μπροστά σε μια ομάδα με αρκετά ελπιδοφόρο βέβαια νέο αίμα από το NBA, που διαθέτει αναμφίβολα ταλέντο, αλλά σίγουρα όχι όμως την ευρωπαϊκή εμπειρία του Αμερικανού. Η έλευση του ποιοτικού Horton-Tucker μπορεί να ταράξει τα νερά στην περιφερειακή γραμμή των Τούρκων, σε κάθε περίπτωση όμως περιμένουμε τον Baldwin να παίξει σε επίπεδα υψηλότερα της αρχικής τιμής του.





Το ρόστερ των Βάσκων μοιάζει να είναι από τα πιο φτωχά στη διοργάνωση (κάτι που στο Fantasy βέβαια λειτουργεί ευεργετικά για τους πιο ευδιάκριτους ρόλους) και ο πρώην NBAer έχει τα φόντα να διαπρέψει τη φετινή χρονιά, έχοντας δώσει δείγματα γραφής στο εξαιρετικό δεύτερο μισό της περσινής Regular Season (όπου ξεκίνησε με την τρέχουσα τιμή του, 9,9 κρέντιτς, για να φτάσει στα 12,3). Η πρόσφατη μεταγραφή του Nowell (9,5 κρέντιτς), που φέρνει, σωματικά τουλάχιστον, σε κάτι από Shorts, ίσως περιορίζει το ταβάνι του, ρίχνοντας παράλληλα κάπως και τις μετοχές του, ακόμα κι έτσι όμως το μονοψήφιο κόστος θα είναι σύντομα παρελθόν για τον Αμερικανό, επομένως μπορείτε να δείτε το ...δάσος και όχι το δέντρο.



Η άμεση επένδυση σε έναν ρούκι που μάλιστα θα μοιράζεται τη θέση του με τους γερόλυκους De Colo και Heurtel ελλοχεύει κινδύνους που αποτρέπουν ουσιαστικά τη δαπάνη των 9,8 κρέντιτς κατά τον αρχικό σχεδιασμό της ομάδας. Ο Watson βέβαια διαθέτει potential και είναι πιθανή μια ...ανοδική καμπύλη εκμάθησης και φαντασιακής εξέλιξης μέσα στην χρονιά, μέσα σε ένα φιλόξενο κατά τ' άλλα περιβάλλον από όπου θα απουσιάζουν φέτος οι Maledon και Lee. Δεν αποκλείεται λοιπόν να δούμε τον Αμερικανό πιο ζωηρά στο Fantasy στο απώτερο μέλλον, ενώ πιθανά DNP των "μεγάλων" θα του απελευθερώσουν μεγαλύτερο χώρο και χρόνο δράσης.



Από παίκτης σχεδόν εκτός rotation σε απόλυτο πρωταγωνιστή; Οι Βαυαροί είχαν πολλές απουσίες στην προετοιμασία λόγω Eurobasket, αλλά και πάλι η εικόνα του Καναδού περιφερειακού ήταν τόσο λαμπρή - με τα νούμερά του να θυμίζουν την προπερσινή χρονιά του στην Ενισέι - που δύσκολα μπορεί να προσπεραστεί στο σχεδιασμό της ομάδας σας, με μια πιθανή breakout σεζόν (σε επίπεδο Euroleague πάντα) να είναι ενόψει. Μοναδικό στοιχείο προβληματισμού εδώ, πέραν από το μικρό αστερίσκο της δυναμικής του σε πλήρες ρόστερ, η δύσκολη εκκίνηση των Βαυαρών μέσα στο ΟΑΚΑ, με τρία εντός όμως να ακολουθούν, το μονοψήφιο κόστος μπορεί σύντομα να αποτελεί μακρινό παρελθόν για τον Καναδό.



Με 11,6 μέσο όρο ράνκινγκ την περσινή σεζόν και τον Jokubaitis στο Μόναχο, θα περίμενε κανείς την τιμή του Blatt να ξεπεταχτεί στα επίπεδα των 11 κρέντιτς. Αυτό ωστόσο δεν συνέβη, λόγω της απόκτησης του Dowtin Jr. στον άσσο, πρωτίστως, αλλά και του Walker γενικότερα στην περιφέρεια, που θα διεκδικήσουν το δικό τους μερίδιο στην μπάλα και το ράνκινγκ. Ακόμα κι έτσι όμως, ο εσωτερικός ανταγωνισμός δεν μοιάζει αποτρεπτικός για να διατηρήσει ο Blatt ένα ρόλο αντίστοιχο του περσινού και η μεγαλύτερη έννοια κάθε μάνατζερ θα πρέπει να είναι η χαρακτηριστική αστάθεια στην απόδοσή του.



O “Γεωργιανός“ έγινε πιο γνωστός στο ευρύ κοινό φέτος, τόσο με την, σχετικά αδιάφορη, σεζόν του στην Μπασκόνια, όσο και την πιο ενθαρρυντική παρουσία του με τη χώρα της Γεωργίας στο πρόσφατο Eurobasket. Η αλήθεια είναι ότι η αρχική κοστολόγηση των 7,1 κρέντιτς έγινε πριν το σοβαρό τραυματισμό του Jokubaitis, επομένως αυτομάτως ο πήχης ανεβαίνει για τον Baldwin που θα μοιραστεί πλέον τη θέση του άσσου στην Μπάγερν κατά κύριο λόγο με τον αειθαλή Jovic, του οποίου μάλιστα τα 7 κρέντιτς επίσης δεν μοιάζουν άσχημα, λόγω της οργανωτικής του μαεστρίας. Ο πρώτος όμως ίσως είναι αυτός που έχει τη δυνατότητα να κεφαλαιοποιήσει καλύτερα τις συγκυρίες.



Ο Γάλλος διεθνής μπήκε στο φαντασιακό χάρτη την περασμένη σεζόν, πραγματοποιώντας ένα κάπως απρόσμενο step up (λόγω του περιφερειακού βάθους των Μονεγάσκων) με τον Σπανούλη μάλιστα να αναβαθμίζει περαιτέρω το ρόλο του με τον ερχομό του στην ομάδα. Υπό το πρίσμα αυτό, τα 7,1 κρέντιτς αποτελούν μια πολύ ενδιαφέρουσα αρχική τιμή για τον Γάλλο, ειδικά από την στιγμή που αποχώρησε ο Loyd για την Εφές, τα πράγματα ωστόσο περιπλέκει ο Καλάθης, που έμοιαζε “φευγάτος” από το Πριγκιπάτο, αλλά προς το παρόν αγωνίζεται κανονικά με την ομάδα. Στο σενάριο αυτό, ο χρόνος και ο πήχης του Strazel κάπως …μαζεύονται, διαφορετικά περιμένουμε να δούμε την περαιτέρω εξέλιξη του παίκτη στο παρκέ και τα boxscores.





Montero και Thompson δεσπόζουν ως ονόματα στην ούτως η άλλως γεμάτη περιφερειακή γραμμή της Βαλένθια, ακόμα όμως κι όταν ο πρώτος - που είναι προς το παρόν τραυματίας - ενταχθεί κανονικά στο rotation, ο πιτσιρικάς μπορεί να διατηρήσει την επαφή με το παρκέ και τα ράνκινγκς, έχοντας δώσει δείγματα γραφής του μεγάλου ταλέντου του τόσο στο πρόσφατο Eurobasket, όσο και στην προετοιμασία των Ισπανών. Στα μεγάλα συν, η έφεση του να κερδίζει φάουλ, όπως απέδειξε εξάλλου και στο Σούπερ Καπ Ισπανίας, εκεί όπου αναδείχθηκε μάλιστα και MVP με 42 PIR και 12 κερδισμένα φάουλ σε δύο ματς, θέτοντας ήδη υποψηφιότητα για το φαντασιακό steal της χρονιάς.



Ποιός να το περίμενε ο Γάλλος να είναι από τους διακριθέντες της Παρί στην προετοιμασία και να βρίσκει χρόνο ακόμα και με την επιστροφή του Hifi, ανεβαίνοντας μάλιστα και στο 3. Εδώ το ρίσκο είναι μεγαλύτερο, όμως σε μια εντελώς νέα ομάδα, δεν αποκλείεται ο “παλιός” να στηρίξει στην αρχή και υπό το πρίσμα αυτό το κόστος των 5,8 κρέντιτς μπορεί να σας ενδιαφέρει, ειδικά αν η αρχική αυτή απόδοση του Ouattara συνεχιστεί και στα επίσημα της Euroleague. Σε μια νέα διαμορφωμένη περιφερειακή γραμμή των Παριζιάνων, όλοι διεκδικούν το φαντασιακό τους μερίδιο, όπως εξάλλου και ο “παλιός” Herrera (4,5 κρέντιτς), αλλά και ο πληθωρικός και σίγουρα με υψηλότερο ταβάνι, Ayayi (8,5 κρέντιτς).



Παίκτης με επιθετικές αρετές, ο Miljenovic δεν είναι ο τυπικός γηγενής ρολίστας που θα σκουπίζει τον πάγκο, αλλά δείχνει ικανός να μπει, σε δεύτερο βέβαια ρόλο, στο rotation του Αστέρα και γιατί όχι να αποκτήσει και φαντασιακή υπόσταση, με το ελάχιστο σχεδόν δυνατό κόστος. Ο τραυματισμός του Canaan μάλιστα προς το παρόν πιθανώς του απελευθερώσει λεπτά, τα οποία ούτως η άλλως βρήκε στα φιλικά προετοιμασίας της ομάδας του Σφαιρόπουλου. Στους γκαρντ βέβαια αυτό δεν έχει πάντα θετικό αντίκτυπο (και το αρνητικό ράνκινγκ στο …πρόγραμμα είναι), αλλά όπως και να ‘χει ο Σέρβος δείχνει να έχει υψηλότερο πήχη από τους ομόσταυλούς του.



Δεν είναι τυχαίο που ο 17χρονος έχει κοστολογηθεί ένα κλικ ακριβότερα από την ελάχιστη δυνατή τιμή κι αυτό γιατί είναι από τους παίκτες που ενδεχομένως να έχουν ρόλο και χρόνο στην ομάδα του. Αυτό έδειξε και με το παραπάνω ο Atamna στα πρώτα (φιλικά και όχι μόνο) ματς της Βιλερμπάν στη σεζόν, περνώντας στο παρκέ περί τα 20 λεπτά με ράνκινγκ που είναι σαφώς ανώτερο της τρέχουσας τιμής του. Δεν είναι καθόλου σίγουρο βέβαια ότι αυτό θα συνεχιστεί και στην Euroleague - εξάλλου έλειπε και ο Heurtel - ωστόσο ο Γάλλος είναι ένας παίκτης που χρήζει της προσοχής σας στα χαμηλότερα στρώματα τιμών, αφού για την ώρα απέχει από τον ανταγωνισμό των DNP.


Σειρά πλέον έχουν οι τελικές αποφάσεις, που θα δούμε μέσα από την ανάλυση των ομάδων και των ειδικών στηλών του BasketStories, σήμερα και αύριο.

Devotion.