WEEK ANALYSIS

ELFantasy Centers Preview 2025-26

Η ανάλυση της θέσης των centers ενόψει της έναρξης του Euroleague Fantasy.

Επιμέλεια: Νότης Φιλιππίδης | phil@basketstories.net

Δημοσιεύτηκε: 27/09/2025 18:25

Έχουμε μπει στην τελική ευθεία για την έναρξη του φετινού Euroleague Fantasy με τις ομάδες να δίνουν τα τελευταία τους ματς (πιθανώς τα πρώτα επίσημα μάλιστα) πριν την ιστορική 30η Σεπτεμβρίου, που θα σηματοδοτήσει την εκκίνηση της νέας σεζόν της Euroleague μήνα Σεπτέμβρη και μέρα ...Τρίτη!

Λόγω και του Eurobasket βέβαια, τα δείγματα των ομάδων έως τώρα κάθε άλλο παρά κατατοπιστικά μπορεί να είναι για το στάτους του κάθε παίκτη, ειδικά για όσους θα βρίσκονται πλέον σε νέο περιβάλλον, όπως φυσικά και για τους rookies, που αποτελούν εκ προοιμίου ρίσκο στο ξεκίνημα της σεζόν. Πολλές ομάδες έκαναν προετοιμασία με σοβαρές ελλείψεις λόγω των διεθνών τους παικτών, ενώ ακόμα τα ρόστερ δεν έχουν κλείσει και δεν είναι λίγες εκείνες οι ομάδες που ακόμα ψάχνουν τα τελευταία κομμάτια του παζλ.

Με τα rotations μάλιστα να μεγαλώνουν συνεχώς και τους χρόνους να μοιράζονται σχεδόν ευλαβικά ανάμεσα στους παίκτες, τα πρώτα συμπεράσματα μόνο ασφαλή δεν μπορεί να είναι, καθώς πραγματικά λίγοι ήταν αυτοί που ξεχώρισαν στην αποκαλούμενη preseason. Ούτως ή άλλως, το μεγαλύτερο ποσοστό των αγώνων που έδωσε κάθε ομάδα ήταν τα φιλικά, επομένως υπάρχει κι από εκεί ένας επιπλέον βαθμός αβεβαιότητας για τις προτιμήσεις και τις ιεραρχίες των προπονητών.

Οι περισσότερες ομάδες πάντως έχουν φροντίσει ως επί των πλείστων να θωρακίσουν τα ρόστερ τους με τρεις ή και τέσσερις λύσεις σε κάθε θέση. Αυτό ισχύει φυσικά σε υπερθετικό βαθμό για τους δύο αιώνιους, στα ρόστερ των οποίων η ταυτόχρονη παρουσία τόσων πολλών αστέρων είναι λογικό να χαμηλώνει τον φαντασιακό πήχη για τον καθένα από αυτούς. Ασφαλώς, αυτό δεν σημαίνει ότι απουσιάζει η ποιότητα, κάθε άλλο, είναι τόσο ...συγκεντρωμένη, που οι ευκαιρίες για το Fantasy περιορίζονται.

Κάτι τέτοιο βέβαια είναι ένα γενικότερο ...σημάδι των μπασκετικών καιρών, που αποτυπώνεται ολοένα και περισσότερο σε μια διοργάνωση όπως η Euroleague. Σίγουρα, θα υπάρξουν οι παίκτες που θα ξεχωρίσουν και μάλιστα σε σταθερή βάση, αλλά αυτή η γενικότερη αναβάθμιση του αγωνιστικού επιπέδου και κυρίως του βάθους των πάγκων λειτουργεί μάλλον αντίστροφα για το Fantasy, το οποίο, στη συγκεκριμένη του τυχοδιωκτική μορφή, στηρίζεται τόσο πολύ στο στοιχείο της τύχης. Έτσι, οι δυνατότητες διαχείρισης (management) παραμένουν περιορισμένες και η άμεση, αλλά μικρή εξάρτηση της μεταβολής της αξίας του παίκτη από το τελευταίο μόνο ματς κάθε άλλο παρά βοηθά την κατάσταση.

Το ρίσκο υπάρχει σε κάθε αγωνιστική και κυρίως σε κάθε πρεμιέρα, καθώς τουλάχιστον εφτά (ή έξι πλέον, αν κρατήσετε τον ίδιο προπονητή) από τις αρχικές σας επιλογές θα σας συνοδεύσουν απαραίτητα και στη δεύτερη αγωνιστική της σεζόν, επομένως οι αρχικές επιλογές είναι κομβικές για την πορεία μιας ομάδας στο παιχνίδι. Η φετινή τιμολόγηση είναι παραδοσιακά τσιμπημένη και κατά γενική εικόνα σοβαρή, δίχως να βλέπουμε ανορθογραφίες σωρηδόν.

Πολλές προφανείς ευκαιρίες μάλιστα δεν φαίνεται να υπάρχουν, όχι τόσο εξόφθαλμες τουλάχιστον όσο βλέπαμε άλλες χρονιές κι αυτό καθιστά την στελέχωση του αρχικού ρόστερ ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση. Προφανώς, υπάρχουν σε κάθε θέση οι περιπτώσεις που συγκεντρώνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον, λόγω κόστους και παρουσίας στην αρχή της σεζόν, αλλά δεν είναι κι αυτές που βάζεις το χέρι σου στη φωτιά, τουλάχιστον με τα πρώτα δείγματα.

Τα Previews μας φέτος ξεκινούν αντίστροφα, με τους centers, όπου από πέρυσι ειδικά παρατηρείται μια έλλειψη πολύ ισχυρών ονομάτων, σε σχέση τουλάχιστον με τους guards και τους forwards. Αυτό βέβαια μένει να επιβεβαιωθεί ή να διαψευστεί, καθώς συνολικά υπάρχει potential, όπως θα δούμε και σε περιπτώσεις που δεν ...υπεραναλύουμε. Το σίγουρο είναι ότι το διψήφιο κόστος δύσκολα θα το γλυτώσει κάποιος μάνατζερ, τουλάχιστον για μια εκ των δύο επιλογών του, με κάποιες ιντριγκαδόρικες φθηνότερες περιπτώσεις να αχνοφαίνονται στα χαμηλότερα στρώματα.

Τέλος, όπως λέμε πάντα, η παρακάτω λίστα είναι ενδεικτική, περιλαμβάνοντας περιπτώσεις που είτε συγκεντρώνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην έναρξη της σεζόν, είτε, πιθανώς να το αποκτήσουν κατά τη διάρκεια αυτής, έχοντας περάσει το αναμενόμενο διάστημα προσαρμογής. Δεν είναι όλοι οι παρακάτω καλές περιπτώσεις απαραίτητα, ούτε οι παίκτες που λείπουν είναι όλοι αδιάφορες περιπτώσεις αντίστοιχα. Ως ένας μπούσουλας λοιπόν, πάμε να δούμε μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις της θέσης των centers, στην έναρξη του φετινού παιχνιδιού.





Στα ακριβότερα στρώματα της θέσης δεσπόζουν κορυφαία ονόματα όπως ο Mathias Lessort (15,4 κρέντιτς) και ο Walter Tavares (15 κρέντιτς), τον οποίο βέβαια μπορεί να αποκτήσει κάθε μάνατζερ ανά πάσα στιγμή, δίχως μεγάλο προβληματισμό. Το οικονομικό θέμα στην αρχή της σεζόν βέβαια είναι λογικό να δώσει προτεραιότητα σε ονόματα που κρύβουν μεγαλύτερο ταβάνι (σύμφωνα με την περσινή σεζόν τουλάχιστον), που υπάρχουν στις θέσεις των forwards και των guards. O σέντερ της Ρεάλ εξάλλου φέτος θα έχει μεγαλύτερο συνολικό ανταγωνισμό (ή βοήθεια, θα 'λεγε κανείς), με τους Μαδριλένους να ενισχύονται σημαντικά, κυρίως στο 3-4, ενώ για το θηριώδη σέντερ του Παναθηναϊκού θα πρέπει να κάνετε υπομονή 1-2 μήνες ακόμα, προκειμένου να επανέρθει στα παρκέ και αυτομάτως να αναβαθμίσει τη θέση. Την ίδια και περισσότερη υπομονή εξάλλου θα χρειαστεί και ο Joel Bolomboy (12,5 κρέντιτς), που δυο χρόνια τώρα αποτελεί μια από τις πιο τίμιες επιλογές στη θέση, αλλά η επιστροφή του στα παρκέ ίσως πιάσει και 2026.

Ο "ακριβός" που δείχνει να έχει προοπτικές όχι απλά να σταθεί αλλά και να ξεπεράσει την αρχική του τιμή είναι ο Tyrique Jones (14,5 κρέντιτς) της Παρτιζάν, που απ' ότι φαίνεται θα μονοπωλεί το "5" για την ομάδα του. Μια χρονιά πολύτιμης εμπειρίας στις πλάτες του ίσως τον κρατήσει μακριά από τις περσινές κακοτοπιές (πχ γρήγορα φάουλ) που τον έβγαζαν ενίοτε εκτός ρυθμού και δεν τον άφησαν να ξεδιπλώσει πλήρως το φαντασιακό του ταλέντο. Δεν αποκλείεται πολλοί μάνατζερ να ξεκινήσουν δυναμικά με τον Αμερικανό την χρονιά, αν και, όπως ισχύει και με τον Tavares, το κόστος του θα φανεί στις επιλογές των υπόλοιπων παικτών της ομάδας.

Αμέσως μετά συναντάμε σταθερές σχετικά αξίες του παιχνιδιού, όπως ο Theis της Μονακό (13 κρέντιτς), που μπήκε φουριόζος πέρυσι στο παιχνίδι, αλλά μετά κάπου έμεινε στάσιμος, ενώ η έλευση των Mirotic και Hayes στη γραμμή ψηλών των Μονεγάσκων μάλλον χαμηλώνει το ταβάνι του. Ερωτηματικό είναι ο Motley (13,5 κρέντιτς), που έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του σε επίπεδο Euroleague με τη φανέλα της Φενέρ, όμως εδώ το πρόβλημα με τα φάουλ πολλές φορές είναι αδιαπέραστο εμπόδιο για τη φαντασιακή του καταξίωση. Η Χάποελ είναι γεμάτη σε όλες τις θέσεις, όπως και στο 5 με Oturu και Odiase, κάτι που επίσης δεν ενθουσιάζει για επένδυση σ' αυτό το κόστος, από την άλλη όμως πλέι μέικερ όπως οι Micic, Jones και σία μπορούν να ωφελήσουν τον Αμερικανό. Υπάρχει βέβαια και ο Donta Hall (12,8 κρέντιτς) που αποδίδει πάντα 26,3-27,4 μονάδες ράνκινγκ per40 (πλην της σεζόν 2023-24 στη Μονακό όπου είχε παραγκωνιστεί), είτε παίζει 15λεπτα στο Πριγκιπάτο, είτε 22 λεπτά στην Μπασκόνια. Η αρχική τιμή δεν είναι άσχημη για τον Αμερικανό, που είναι αρκετά αποδοτικός-εύστοχος παίκτης όχι μόνο στα δίποντα (70%+, ποσοστό που μπορεί και να ανέβει στο σύστημα του Ολυμπιακού), αλλά και σε βολές (επίσης 70%+), ενώ τα έξτρας από ρημπάουντ και κερδισμένα φάουλ πάντα βοηθούν. Ο Hall μάλιστα δείχνει να έχει εγκλιματιστεί με το καλημέρα στη νέα του ομάδα, όμως το βαρύ όνομα των ερυθρολεύκων στη θέση είναι άλλο κι από εκεί θα ξεκινήσουμε τις επιμέρους αναλύσεις αμέσως παρακάτω.

Τέλος, υπάρχουν και τα υποσχόμενα ...μαύρα κουτιά τύπου Kabengele (12,1 κρέντιτς - εξαιρετική σεζόν στο Eurocup πέρυσι), Holmes (12,7 κρέντιτς - από τους πλέον πετυχημένους NBAers που αγωνίζονται στη φετινή Euroleague), αλλά και Kai Jones (10,8 κρέντιτς - δεν έχει παρουσία ακόμα) για τους οποίους δεν μπορεί να οριστεί καν πήχης αυτή την στιγμή, περιμένουμε όμως με μεγάλο ενδιαφέρον πως θα προσαρμοστούν στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο.



Σε μια χρονιά που παρατηρείται μια γενικότερη έλλειψη αξιόπιστων σέντερ, τουλάχιστον τώρα στο ξεκίνημα, το παιχνίδι κάνει δώρο στους μάνατζερ την τιμή του Σέρβου. Για κάποιο λόγο, ένας από τους κορυφαίους παίκτες του Fantasy τα τελευταία χρόνια ξεκινάει ...12ος στη λίστα με τους ακριβότερους σέντερ, σε μια τιμή που έχει πιάσει μόλις μια φορά (fantasy career-low) στα τρία προηγούμενα χρόνια που εμπλέκεται με το νέο φορμάτ του παιχνιδιού. Ακόμα και σε πιο "θνητά" επίπεδα, όπως οι δύο προηγούμενές του σεζόν με τον Ολυμπιακό, ο Milutinov μπορεί να σταθεί σ’ αυτά τα στρώματα τιμών χωρίς καν να ιδρώσει και ο ρεαλιστικός στόχος του θα είναι να επιστρέψει σε κυρίαρχα επίπεδα προηγούμενων σεζόν, έχοντας θεωρητικά ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον για αυτό φέτος (όχι γιατί είναι κακός ο Hall, αλίμονο, αλλά διότι λείπει ο Fall, που εν πολλοίς ήταν πυλώνας του στυλ παιχνιδιού των ερυθρολεύκων).



Ο Αμερικανός έχασε ουσιαστικά όλη την περσινή σεζόν, προλαβαίνοντας να παίξει στα πρώτα μόλις ματς με την Μιλάνο (με μέτρια παρουσία), επομένως ίσως χρειάζεται ένα διάστημα …υπομονής από τους μάνατζερ που τον εξετάζουν και γνωρίζουν τι είναι ικανός να προσφέρει (6ος σε per40 ράνκινγκ τη σεζόν 2023-24 σε όλη τη λίγκα - με πρώτο τον Milutinov παρεμπιπτόντως). Η έλευση του Booker που αποκτήθηκε για να γεμίσει η frontline της ιταλικής ομάδας αναμένεται να "κόψει" σκορ κι από τους δύο, για την ώρα ωστόσο φαίνεται να προτιμάται στην ιεραρχία ο Nebo κι έτσι σε έναν υποθετικό χρόνο περί τα 23 λεπτά ο "Σλοβένος" έχει τα φόντα να ανέβει στα ανώτερα στρώματα της θέσης.



Ο Vesely προέρχεται από μια αρκετά κακή για τα δεδομένα του χρονιά και η παρουσία του εδώ ίσως προξενεί κάποια δικαιολογημένη έκπληξη, με την έννοια ότι δεν διανύει και την πρώτη νιότη του (έχει ήδη κλείσει τα 35). Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει το γεγονός ότι ο ψηλός των Μπλαουγκράνα αποτελεί σταθερή αξία συνολικά στο παιχνίδι και ακόμα και με τα περσινά νούμερα μπορεί να "στηρίξει" την αρχική τιμή του. Το αν θα καταφέρει να επιστρέψει σε πιο ένδοξες μέρες, ή θα παραμείνει μια τίμια διψήφια περίπτωση θα φανεί κι από τις ορέξεις των συμπαικτών του, με τους Shengelia και Clyburn να δεσπόζουν μεν στους φόργουορντ, αλλά και την επιστροφή των τραυματιών γκαρντ (βλ. Laprovittola) πιθανώς να ωφελήσει την στατιστική του Τσέχου. Εξάλλου, ο εσωτερικός ανταγωνισμός στο 5 κάθε άλλο παρά τρομάζει.





Έτσι κι αλλιώς η λιθουανική ομάδα διαθέτει μια από τις πιο φτωχές frontlines στη διοργάνωση με τον Birutis να αδυνατεί να κάνει το step up την περασμένη σεζόν και ελάχιστους παίκτες να αγωνίζονται μέσα στο ζωγραφιστό. Έτσι, η χρονιά αυτή είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον πρώην σέντερ του Ολυμπιακού να καθιερωθεί στην Euroleague, ξεδιπλώνοντας το ταλέντο που έδειξε μόνο σε εκλάμψεις με τους ερυθρόλευκους. Η εικόνα από τα πρώτα ματς είναι σίγουρα ενθαρρυντική κι αναμφίβολα ο Wright θα είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς παίκτες στην εκκίνηση του παιχνιδιού, ως μια από τις ελάχιστες προφανείς ευκαιρίες της θέσης.



Ο Κουβανός αποτελεί έναν από τους λίγους είναι η αλήθεια διακριθέντες της νέας του ομάδας στην προετοιμασία και με τον Bolomboy εκτός δράσης για κάποιους μήνες ακόμα, αναμένεται να αναλάβει σημαντικό φορτίο στη ρακέτα των Σέρβων τώρα στο ξεκίνημα της χρονιάς, προερχόμενος μάλιστα από μια αξιόλογη σεζόν με την Μακάμπι πέρυσι. Το ταβάνι του βέβαια δεν είναι τόσο μεγάλο, ούτε τα 10,1 κρέντιτς αποτελούν αμελητέο κόστος, η αναλογία όμως φαίνεται να βγαίνει υπέρ του με τα τρέχοντα δεδομένα και σε έναν Αστέρα που δείχνει να ψάχνεται προς το παρόν, μπορεί να αποτελέσει έναν από τους πρωταγωνιστές της ομάδας μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη χημεία.



Hall και Moneke έχουν αποχωρήσει από τη χώρα των Βάσκων, ο Diakite (που έτσι κι αλλιώς δεν αποτελεί αντίστοιχο αντίπαλο δέος) είναι προς το παρόν εκτός κι έτσι ο δρόμος είναι ανοικτός για τον Κροάτη για να αναδειχθεί σε φαντασιακό αστέρα τη φετινή σεζόν. Η απόδοσή του στα πρώτα ματς της Μπασκόνια συνηγορεί σ' αυτό το σενάριο, με τον Samanic να έχει στο ενεργητικό του κατά κύριο λόγο ιδιαίτερα αποδοτικές εμφανίσεις και ο μοναδικός ίσως προβληματισμός εδώ είναι η πρεμιέρα με τον Ολυμπιακό (και τον Donta Hall), εντός έδρας βέβαια. Σε βάθος χρόνου ωστόσο, η περίπτωση του ψηλού της Μπασκόνια μοιάζει από τις πιο υποσχόμενες, κυρίως λόγω έλλειψης εσωτερικού ανταγωνισμού, στο ξεκίνημα της σεζόν.



Η περσινή πρώτη σεζόν του Ιταλού στην Euroleague μόνο άσχημη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, με τον αναπληρωματικό σέντερ της Βίρτους να σημειώνει 7,9 μονάδες ράνκινγκ σε κάτι λιγότερο από 16 λεπτά συμμετοχής. Τα νούμερα αυτά τον έφεραν σε επίπεδα τιμών αντίστοιχα της φετινής του εκκίνησης στο παιχνίδι κι έτσι τα 7,3 κρέντιτς αποτελούν μια ενδιαφέρουσα αρχική τιμή, ελλείψει κυρίως του πληθωρικού στο 4 (και σε όλο το παρκέ) Shengelia. Το καλό στην περίπτωση του Diouf βέβαια είναι ότι το παιχνίδι άνοιξε τις πύλες του φέτος πριν το Eurobasket (2 Σεπτεμβρίου), όπου ο νεαρός σέντερ είχε ιδιαίτερα αξιόλογη παρουσία και σίγουρα ανέβασε τις μετοχές του. Αν η κοστολόγηση γινόταν τώρα, πιθανώς ο Diouf να κόστιζε περί τα 9 κρέντιτς, πλέον όμως αποτελεί μια λίγο under the radar ευκαιρία που δεν έχει να αντιμετωπίσει ιδιαίτερο εσωτερικό ανταγωνισμό και πιθανώς η ίδια η ιταλική ομάδα θελήσει να αναδείξει στο μέγιστο βαθμό φέτος.



Από τους πλέον άγνωστους ρούκι στο ευρύ κοινό της Euroleague, o Γάλλος ψηλός προέρχεται από μια αξιόλογη σεζόν στην LNB με τη φανέλα της Σολέ, έχοντας 14 στην αξιολόγηση σε 21 λεπτά συμμετοχής, Η επαφή με τα νούμερα επαληθεύτηκε και στα φιλικά προετοιμασίας της Βιλερμπάν, σε μια ολοκαίνουργια frontline που θα έχει φέτος η γαλλική ομάδα κι έτσι τα στοιχεία αυτά συνηγορούν στην ανάδειξη μιας πολύ καλά κρυμμένης περίπτωσης που δείχνει να κουβαλάει φαντασιακή αξία. Το κόστος του εξάλλου στα 7 κρέντιτς είναι αρκετά προσιτό, όπως βέβαια και των περισσότερων μη περιφερειακών παικτών της ομάδας του. Το ακριβές rotation και οι ισορροπίες είναι δύσκολο να καθοριστούν τη δεδομένη στιγμή για την Βιλερμπάν, keep an eye on him όμως, όπως εξάλλου και στον Mbaye Ndiaye (6,5 κρέντιτς) που είχε δώσει φαντασιακά δείγματα γραφής πριν το σοβαρό τραυματισμό του πέρυσι.


Ακολουθούν οι forwards...