We feel devotion
DataCenter
STEP BACK IN TIME
Step Back in Time: NBA Draft 1984
Κάνουμε step back στο χρόνο και εξετάζουμε μια διαφορετική εκδοχή του draft του 1984, η έκβαση του οποίου κρίθηκε από ένα κέρμα. Δώσε τη δική σου εκτίμηση για την εξέλιξη ενός εκ των πιο πολυσυζητημένων what-ifs της ιστορίας του μπάσκετ.
Επιμέλεια: Παναγιώτης Μέντης | twism@basketstories.net
Δημοσιεύτηκε: 03/05/2020 12:22
Στη νέα στήλη του BasketStories Step Back in Time γυρίζουμε το χρόνο πίσω και εξετάζουμε στιγμές που καθόρισαν την πορεία παικτών, ομάδων και του ίδιου του αθλήματος, από μια διαφορετική σκοπιά! Λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες της εποχής, ξετυλίγουμε το κουβάρι της ιστορίας διαφορετικά και επιχειρούμε να αποτυπώσουμε πως θα εξελισσόταν αυτή αν επικρατούσε τελικά ένα εναλλακτικό σενάριο!

Την ιστορία όμως δεν την "ξαναγράφουμε" μόνοι μας, αλλά μαζί σας! Εξετάζοντας ένα βασικό εναλλακτικό σενάριο, αναπτύσσουμε τις διάφορες εκδοχές που θα μπορούσε να έχει και θέλουμε από εσάς να μας οδηγήσετε σε αυτήν που θεωρείτε πιο πιθανή! Όλοι μαζί λοιπόν, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε step back στο χρόνο και στην ιστορία και να εξετάσουμε από κοινού μερικά από τα σημαντικότερα και πολύ ενδιαφέροντα what-ifs του μπάσκετ, δημιουργώντας ένα διαφορετικό story, βάσει των δικών σας επιλογών!

Η ανάπτυξη του βασικού εναλλακτικού σεναρίου συνοδεύεται από μια ψηφοφορία με διαφορετικές εκδοχές που θα μπορούσε αυτό να έχει, στο τέλος του κειμένου. Εκεί είναι που παίρνετε εσείς την μπάλα στα χέρια σας και "ξαναγράφετε την ιστορία", ψηφίζοντας την επιλογή που θεωρείτε την πιο πιθανή! Η επιλογή σας μάλιστα μπορεί να συνοδευτεί με κάποιο σχόλιο που θα την αιτιολογεί, ή και ακόμα θα την επεκτείνει, για ένα νέο step back, μέσα στο ίδιο το εναλλακτικό σενάριο!

Στο δεύτερο Step Back in Time Story θα ασχοληθούμε με ένα από τα πιο πολυσυζητημένα what-ifs της ιστορίας του NBA, μόνο που θα το εξετάσουμε από μία διαφορετική σκοπιά.

Το ντραφτ του 1984 ήταν ένα από τα καλύτερα (αν όχι το καλύτερο) στην ιστορία. Από αυτό βγήκαν hall of famers όπως ο Χακίμ Ολάζουον, ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ, ο Τζον Στόκτον, παίκτες με αξιόλογη καριέρα στο ΝΒΑ όπως ο Σαμ Πέρκινς, ο Άλβιν Ρόμπερτσον, ο Ότις Θορπ και ο Κέβιν Γουίλις, αλλά πάνω απ' όλους βγήκε ο για πολλούς μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών, ο Μάικλ Τζόρνταν. Αν κάποιος δει τη λίστα των επιλογών του 1984, ίσως του φανεί περίεργο πως ο Τζόρνταν δεν επιλέχτηκε στο #1, αλλά στο #3. Κι αν δεν απορήσει με την επιλογή των Χιούστον Ρόκετς στο #1 να πάρουν τον Χακίμ Ολάζουον, θα το κάνει με την επιλογή των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς να διαλέξουν στο #2 το Σαμ Μπούι αντί του Τζόρνταν.



Ο Μπούι ήταν ένας σέντερ ύψους 2,16μ. και με τεράστιες προδιαγραφές, αλλά με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό πριν καν μπει στο ΝΒΑ (είχε ήδη χάσει μια σεζόν στο κολέγιο), που ποτέ δεν κατάφερε να κάνει την καριέρα που ο κόσμος περίμενε από εκείνον. Ένας βασικός λόγος γι' αυτό ήταν οι τραυματισμοί. Μετά από μια ρούκι σεζόν με νούμερα που δεν παραπέμπουν σε κορυφαίο πικ (10 πόντοι - 8,6 ριμπάουντ - 2,7 μπλοκ), είχε όμως προοπτική και κέρδισε μια θέση στην πρώτη πεντάδα των ρούκις, έχασε τη μισή δεύτερη σεζόν του, έπαιξε μόλις πέντε παιχνίδια τη σεζόν 1986-87 και έμεινε εκτός ολόκληρη τη σεζόν 1987-88 λόγω τραυματισμού στην κνήμη. Έτσι, μετά από τη ρούκι σεζόν του δεν κατάφερε τα επόμενα χρόνια να ...πατήσει καλά καλά παρκέ, πόσο μάλλον να προσφέρει στην ομάδα του. Επέστρεψε παίζοντας μόνο 20 παιχνίδια το 1988-89 και το καλοκαίρι του 1989 έγινε ανταλλαγή στους Νιου Τζέρσεϊ Νετς. Οι Μπλέιζερς λοιπόν δεν κατάφεραν να πάρουν κάτι σπουδαίο από αυτή την επιλογή στο #2 ενός τόσο δυνατού ντραφτ, ρισκάροντας με το potential του παίκτη παρά το βεβαρημένο του ιατρικό ιστορικό που ξεκίνησε ήδη από το κολέγιο.

Για τον Τζόρνταν τα πολλά λόγια είναι περιττά. Θα πούμε μόνο πως στη ρούκι σεζόν του σκόραρε 28,2 πόντους ανά αγώνα μαζί με 6,5 ριμπάουντ και 5,9 ασίστ και κέρδισε τον τίτλο του ρούκι της χρονιάς και μετά τη σεζόν 1985-86, που έπαιξε μόνο 18 παιχνίδια λόγω τραυματισμού (το κρατάμε αυτό για τη συνέχεια), κέρδισε εφτά συνεχόμενους τίτλους πρώτου σκόρερ. Έδειξε λοιπόν από την πρώτη στιγμή πως άξιζε να θεωρείται ένας από τους κορυφαίους.



Γιατί λοιπόν οι Μπλέιζερς να επιλέξουν ένα σέντερ με ιστορικό τραυματισμών πάνω από έναν έτοιμο ηγέτη στην περιφέρεια; Ο μύθος αναφέρει πως ένας υγιής Μπούι θεωρούνταν ότι είχε μεγαλύτερες προοπτικές από τον Τζόρνταν, λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του παίκτη. Η πραγματική απάντηση όμως είναι ότι ένα χρόνο πριν είχαν πάρει από το ντραφτ τον Κλάιντ Ντρέξλερ και δεν ήθελαν άλλον γκαρντ, αλλά έψαχναν για σέντερ. Ο καλύτερος σέντερ της φουρνιάς ήταν ο Ολάζουον, που δεν ήταν διαθέσιμος, καθώς ήταν δεδομένο ότι θα τον επιλέξουν οι Ρόκετς στο #1 κι έτσι κατέληξαν στον Μπούι. Σημαντική λεπτομέρεια στην οποία θα αναφερθούμε στη συνέχεια, η σειρά επιλογής ανάμεσα σε Ρόκετς και Μπλέιζερς για το #1 του ντραφτ κρίθηκε στη ρίψη ενός κέρματος, ή αλλιώς σε "κορώνα-γράμματα"!

Έχει ειπωθεί πολλές φορές στις ΗΠΑ το ερώτημα τι θα συνέβαινε αν οι Μπλέιζερς είχαν επιλέξει τον Τζόρνταν αντί του Μπούι σε εκείνο το ντραφτ. Έχουν γραφτεί αναλύσεις και έχουν γίνει συζητήσεις πάνω στο θέμα. Εδώ θα πρωτοτυπήσουμε τροποποιώντας το σενάριο με έναν τρόπο λιγότερο ρεαλιστικό, αλλά πιο ενδιαφέροντα. Τι θα γινόταν στην ιστορία του NBA το front office των Ρόκετς είχε το «μάτι» να διακρίνει πως ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν κάτι το μοναδικό στο παγκόσμιο μπάσκετ και επέλεγε εκείνον στο ντραφτ αντί του Χακίμ;



Η αλήθεια είναι πως με τα δεδομένα του 1984 κανένας δεν αμφισβητούσε την επιλογή των Ρόκετς, ίσα ίσα θα προξενούσε μεγάλη έκπληξη να μην επιλεγεί ο Ολάζουον στο #1. Θεωρείτο ο καλύτερος παίκτης του ντραφτ, εκείνος που θα χτιζόταν πιο εύκολα μια ομάδα πάνω του και στο Χιούστον, που είχε επιλέξει ένα χρόνο πριν το Ραλφ Σάμπσον στο ντραφτ, ονειρεύονταν τη δημιουργία μιας τρομακτικής frontline δίδυμων πύργων. Είναι γεγονός επίσης πως ο Ολάζουον (σε αντίθεση με τον ευπαθή σε τραυματισμούς Σάμπσον) δικαίωσε με την πορεία του τις προσδοκίες των Ρόκετς. Έκανε μια μεγάλη καριέρα και έφερε δύο πρωταθλήματα στο Χιούστον έχοντας ακόμα και σήμερα αναφέρεται από όλους σαν ένας από τους μεγαλύτερους σέντερ όλων των εποχών. Ο MJ όμως ήταν κάτι μοναδικό και ο αντίκτυπος που είχε στο πρωτάθλημα ήταν άμεσος. Μπορεί με τα δεδομένα του 1984 η επιλογή οποιουδήποτε άλλου εκτός του Χακίμ στο #1 να έμοιαζε λάθος, αλλά πολύ γρήγορα αυτό θα άλλαζε.

Αν λοιπόν οι Ρόκετς με την πρώτη επιλογή στο ντραφτ του 1984 επέλεγαν τον Μάικλ Τζόρνταν από το Νορθ Καρολάινα, θα δημιουργούσαν ένα πολύ ισχυρό δίδυμο Τζόρνταν-Σάμπσον (που ακόμα ήταν υγιής) και μαζί με τους Τζον Λούκας - Ρόντνεϊ ΜακΚρέι και πιθανότατα έναν ψηλό που θα έπαιρνε τη θέση του Λιούις Λόιντ στο ρόστερ (δεδομένου ότι ο Λόιντ προερχόταν από την καλύτερη σεζόν του με 17,8 πόντους και 3,9 ασίστ και ήταν σε καλή ηλικία, μάλλον θα έφερνε ένα καλό αντάλλαγμα) θα συγκροτούσαν μια πολύ καλή πεντάδα. Στην πραγματικότητα η ομάδα των Ρόκετς με τον Ολάζουον έφτασε πολύ γρήγορα ψηλά, καθώς το 1986 έφτασε στους τελικούς, όπου έχασε από τους Σέλτικς.


Σενάριο 1



Στην εναλλακτική εκδοχή που εξετάζουμε, όπου αντί του Ολάζουον οι Ρόκετς έχουν τον Τζόρνταν, ίσως η επιτυχία αυτή (τελικοί 1986) να μην ερχόταν, αφού ο MJ ήταν τραυματίας το 1986. Όμως οι Ρόκετς του Χακίμ ήταν μια ομάδα που δεν έχασε την πρόκριση στα playoffs τα επόμενα χρόνια παρά τις αλλαγές που πραγματοποίησε στο ρόστερ και κατάφερε να αντιμετωπίσει το απρόοπτο των τραυματισμών του Σάμπσον πολύ αποτελεσματικά μέχρι να επανέλθει στο προσκήνιο στη δεκαετία του '90. Μήπως λοιπόν αν αντί του Ολάζουον είχαν τον Τζόρνταν, οι Ρόκετς κατάφερναν να φτάσουν στους τίτλους πιο νωρίς και πιο πολλές φορές, αποτελώντας μια κορυφαία ομάδα ήδη από τα μέσα προς τέλη της δεκαετίας του '80 στο NBA;


Σενάριο 2



Το σενάριο όμως δεν σταματάει εδώ και ουσιαστικά δημιουργεί ένα ...παράλληλο μονοπάτι από μόνο του. Γυρίζουμε πίσω στο 1984, όπου στο ντραφτ έχει επιλεγεί πρώτος ο Τζόρνταν. Στη δεύτερη θέση επιλέγουν οι Μπλέιζερς οι οποίοι ψάχνουν για ψηλό. Αντί για τον Μπούι όμως θα επιλέξουν ...τον Χακίμ Ολάζουον επανενώνοντας το δίδυμο των Χιούστον Κούγκαρς μετά από ένα χρόνο (και 11 χρόνια νωρίτερα από ότι είχε γίνει πραγματικά). Οι Μπλέιζερς κατάφεραν να ξεπεράσουν την κακή επιλογή εκείνου του ντραφτ και να φτάσουν δύο φορές στους τελικούς: το 1990, που έχασαν από τους Πίστονς και το 1992, που έχασαν από τους Σικάγο Μπουλς. Άραγε πόσο καλύτερα θα τα είχαν πάει αν είχαν ένα μεγάλο σέντερ από την αρχή της πορείας τους; Μήπως κι αυτοί θα είχαν την ευκαιρία να φτάσουν στους τελικούς και να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα πολύ νωρίτερα και πολλές περισσότερες φορές;

Το δεύτερο αυτό σενάριο δεν αποτελεί ακριβώς το αντίθετο του πρώτου και θεωρητικά θα μπορούσαν να συνυπάρξουν και τα δύο, δηλαδή τόσο οι Ρόκετς όσο και οι Μπλέιζερς να έχουν από νωρίτερα περισσότερες επιτυχίες. Ωστόσο δεδομένης της περιόδου όπου κυριαρχούσαν οι Lakers, οι Pistons και οι Celtics, μπορούμε να υποθέσουμε ότι θα υπήρχε (αν υπήρχε, βλέπε παρακάτω) χώρος για έναν μόνο νέο αστέρα, για μία από αυτές τις ομάδες να μπει σφήνα και να κυριαρχήσει. Άρα στο πρώτο σενάριο, αυτός είναι ο Τζόρνταν με τους Ρόκετς, στο δεύτερο σενάριο ο Ολάζουον με τους Μπλέιζερς.

Η αλήθεια είναι οι πιθανότητες για τα παραπάνω σενάρια ήταν όσες και του σεναρίου που έγινε τελικά πραγματικότητα, δηλαδή 50%-50%. Κι αυτό γιατί οι Ρόκετς κέρδισαν το #1 του draft από τους Μπλέιζερς σε μια ρίψη κέρματος κορώνα-γράμματα. Αν λοιπόν οι Μπλέιζερς ήταν οι τυχεροί, ήταν δεδομένο πως θα επιλέξουν τον Ολάζουον στο #1. Ακολούθως οι Ρόκετς θα μπορούσαν να κοιτάξουν με μεγαλύτερη ευκολία τον Τζόρνταν, χωρίς να χρειαστεί να ρισκάρουν με τον επίφοβο Μπούι, έχοντας ήδη στο ρόστερ τους τον Σάμπσον. Ένα κέρμα μόνο λοιπόν, είναι η απόσταση των παραπάνω σεναρίων από την πραγματικότητα.


Σενάριο 3



Τέλος, υπάρχει και μια τρίτη εκδοχή, όχι τόσο συναρπαστική και ιντριγκαδόρικη, αλλά ίσως πιο ψυχρή και ρεαλιστική. Τόσο ο Τζόρνταν όσο και ο Ολάζουον πέρασαν τα καλύτερα χρόνια τους στη δεκαετία του '90. Η δεκαετία του '80 σημαδεύτηκε από τις μάχες των Λέικερς του Μάτζικ και του Καρίμ με τους Σέλτικς του Μπερντ, του ΜακΧέιλ και του Πάρις και στη συνέχεια των Bad Boys από το Ντιτρόιτ. Ακόμα και ο Τζόρνταν δεν κατάφερε να κερδίσει τους Πίστονς με την πρώτη προσπάθεια στα playoffs. Μήπως λοιπόν οι νεαροί Τζόρνταν και Ολάζουον θα περίμεναν τη σειρά τους στη δεκαετία του '80 αντιμετωπίζοντας το showtime των Λέικερς και τους μεγάλους Σέλτικς και χάνοντας στο τέλος από αυτούς; Εδώ λοιπόν η ιστορία, στα 80s δεν αλλάζει και η κυριαρχία των δύο παικτών ...αναβάλλεται για τα 90s με διαφορετικές όμως ομάδες.


Ποιο σενάριο θεωρείτε επικρατέστερο; Ώρα να δώσεις τη δική σου εκτίμηση στην ψηφοφορία που ακολουθεί!

Step Back Poll
Πώς θα γραφόταν η ιστορία αν εξελισσόταν διαφορετικά το draft του 1984 και ο Τζόρνταν κατέληγε στους Ρόκετς και ο Ολάζουον στους Μπλέιζερς; Θα είχαν καταφέρει να κυριαρχήσουν από νωρίς στο NBA;
To draft του 1984 εξελίσσεται διαφορετικά. Είτε οι Ρόκετς έχουν το "μάτι" να ξεχωρίσουν τον Τζόρνταν από νωρίς, είτε το αποτέλεσμα της ρίψης κέρματος μεταξύ Ρόκετς και Μπλέιζερς είναι διαφορετικό. Τελικά, ο Τζόρνταν καταλήγει στους Ρόκετς και ο Ολάζουον στους Μπλέιζερς. Πόσο θ' άλλαζε η πορεία των ομάδων; Οι Ρόκετς του Τζόρνταν και του Σάμπσον θα ήταν αυτοί που θα έφταναν από νωρίς στους τελικούς και σε τίτλους ή οι Μπλέιζερς του Ολάζουον και του Ντρέξλερ θα ήταν η ομάδα που θα έμπαινε σφήνα στους μεγάλους; Μήπως έτσι κι αλλιώς θα περίμεναν και οι δύο τα 90s για να κυριαρχήσουν; Ψήφισε το σενάριο που θεωρείς το επικρατέστερο και συμπλήρωσε με σχόλιο την αιτιολόγηση, αλλά και την επέκταση του σεναρίου που επέλεξες!
Αν οι Ρόκετς επέλεγαν τον Τζόρνταν και οι Μπλέιζερς τον Ολάζουον, τότε:
Η ψηφοφορία έχει ολοκληρωθεί.



  '; ?>