WEEK ANALYSIS

Guards Preview 2024-25

Η ανάλυση της θέσης των guards ενόψει της έναρξης του Euroleague Fantasy.

Επιμέλεια: Νότης Φιλιππίδης | phil@basketstories.net

Δημοσιεύτηκε: 30/09/2024 18:15

Έχουμε μπει στην τελική ευθεία για την έναρξη του φετινού Euroleague Fantasy και με τη διεξαγωγή των πρώτων αγώνων, φιλικών και επίσημων, πριν την 1η αγωνιστική της Euroleague, να έχει ολοκληρωθεί, υπάρχουν όλα τα δυνατά δεδομένα για την αξιολόγηση των περιπτώσεων της αγοράς σε κάθε θέση. Τα δείγματα αυτά φυσικά είναι μικρά και διόλου κατατοπιστικά για το στάτους του κάθε παίκτη, ειδικά για όσους θα βρίσκονται πλέον σε νέο περιβάλλον, όπως φυσικά και για τους rookies, που αποτελούν εκ προοιμίου ρίσκο στο ξεκίνημα της σεζόν.

Με τα rotations μάλιστα να μεγαλώνουν συνεχώς και τους χρόνους να μοιράζονται σχεδόν ευλαβικά ανάμεσα στους παίκτες, τα πρώτα συμπεράσματα μόνο ασφαλή δεν μπορεί να είναι, καθώς πραγματικά λίγοι ήταν αυτοί που ξεχώρισαν στην αποκαλούμενη preseason. Ούτως ή άλλως, το μεγαλύτερο ποσοστό των αγώνων που έδωσε κάθε ομάδα ήταν τα φιλικά, επομένως υπάρχει κι από εκεί ένας επιπλέον βαθμός αβεβαιότητας για τις προτιμήσεις και τις ιεραρχίες των προπονητών.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Παρτιζάν, μια ολοκαίνουργια ομάδα που βρίθει ικανότατων λύσεων σε κάθε θέση, αλλά είναι τόσο φρέσκια ακόμα που κάθε πρόβλεψη σε rotation και καταμερισμό ράνκινγκ είναι επίφοβη, ενώ το ίδιο στοιχείο, σε μικρότερο αλλά όχι αμελητέο φυσικά βαθμό ισχύει λίγο πολύ στις περισσότερες ομάδες, που έχουν φροντίσει ως επί των πλείστων να θωρακίσουν τα ρόστερ τους. Αυτό ισχύει φυσικά σε υπερθετικό βαθμό για τους δύο αιώνιους, στα ρόστερ των οποίων η ταυτόχρονη παρουσία τόσων πολλών αστέρων είναι λογικό να χαμηλώνει τον φαντασιακό πήχη για τον καθένα από αυτούς. Ασφαλώς, αυτό δεν σημαίνει ότι απουσιάζει η ποιότητα, κάθε άλλο, είναι τόσο ...συγκεντρωμένη, που οι ευκαιρίες για το Fantasy περιορίζονται.

Κάτι τέτοιο βέβαια είναι ένα γενικότερο ...σημάδι των μπασκετικών καιρών, που αποτυπώνεται ολοένα και περισσότερο σε μια διοργάνωση όπως η Euroleague. Σίγουρα, θα υπάρξουν οι παίκτες που θα ξεχωρίσουν και μάλιστα σε σταθερή βάση, αλλά αυτή η γενικότερη αναβάθμιση του αγωνιστικού επιπέδου και κυρίως του βάθους των πάγκων λειτουργεί μάλλον αντίστροφα για το Fantasy, το οποίο, στη συγκεκριμένη του τυχοδιωκτική μορφή, στηρίζεται τόσο πολύ στο στοιχείο της τύχης. Έτσι, οι δυνατότητες διαχείρισης (management) παραμένουν περιορισμένες και η άμεση, αλλά μικρή εξάρτηση της μεταβολής της αξίας του παίκτη από το τελευταίο μόνο ματς κάθε άλλο παρά βοηθά την κατάσταση.

Το ρίσκο υπάρχει σε κάθε αγωνιστική και κυρίως σε κάθε πρεμιέρα, καθώς τουλάχιστον εφτά (ή έξι πλέον, αν κρατήσετε τον ίδιο προπονητή) από τις αρχικές σας επιλογές θα σας συνοδεύσουν απαραίτητα και στη δεύτερη αγωνιστική της σεζόν, επομένως οι αρχικές επιλογές είναι κομβικές για την πορεία μιας ομάδας στο παιχνίδι. Η φετινή τιμολόγηση είναι παραδοσιακά τσιμπημένη (σε ορισμένες περιπτώσεις υπερβολικά, αλλά αυτό χρειάζεται για να ξεχωρίζουν οι βασικοί γνώστες από τους εντελώς περαστικούς πρωτάρηδες) και κατά γενική εικόνα σοβαρή, δίχως να βλέπουμε ανορθογραφίες σωρηδόν.

Πολλές προφανείς ευκαιρίες μάλιστα δεν φαίνεται να υπάρχουν, όχι τόσο εξόφθαλμες τουλάχιστον όσο βλέπαμε άλλες χρονιές (βλέπε Thiemann, για παράδειγμα, από πέρυσι) κι αυτό καθιστά την στελέχωση του αρχικού ρόστερ ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση. Προφανώς, υπάρχουν σε κάθε θέση οι περιπτώσεις που συγκεντρώνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον, λόγω κόστους και παρουσίας στην αρχή της σεζόν, αλλά δεν είναι κι αυτές που βάζεις το χέρι σου στη φωτιά, τουλάχιστον με τα πρώτα δείγματα.

Τα Previews μας ξεκινούν με τους γκαρντ, όπου ξεχωρίζουν παραδοσιακά ονόματα της θέσης, όπως οι James, Larkin, Baldwin και Campazzo, που εύλογα καταλαμβάνουν και τις ακριβότερες τιμές της αγοράς. Ειδική αναφορά στα ονόματα αυτά δεν γίνεται λόγω του δεδομένου τους στάτους στο παιχνίδι, με τους James και Larkin εξάλλου να απέχουν ακόμα από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας τους. Εξαίρεση αποτελεί ο Αργεντίνος της Ρεάλ, λόγω ...ειδικών συνθηκών που φαίνεται να βρίσκεται αυτή την στιγμή η περσινή δευτεραθλήτρια, όπως εξηγούμε και παρακάτω.

Συνολικά, οι ακριβότεροι παίκτες είναι οι στάνταρ αστέρες της θέσης τα τελευταία χρόνια, οι ανερχόμενοι ρούκις ακολουθούν, απαιτώντας πάντως αρκετό κεφάλαιο για να έρθουν στην ομάδα σας, ενώ είναι λίγες συνολικά οι ευκαιρίες που μπορείτε να βρείτε, ακόμα και στα χαμηλότερα στρώματα. Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις που ξεχωρίζουν (κι αναγκαστικά θα πρέπει να πάρετε κάποια ή κάποιες από αυτές), ωστόσο η πρώτη ανάγνωση δείχνει ότι τα μικρομεσαία στρώματα της θέσης των forwards είναι αυτά που διαθέτουν πιο ελκυστικές λύσεις και ίσως αξίζει να "κόψετε" κρέντιτς από εκεί, στηρίζοντας τους υποτιμημένους θεωρητικά παίκτες της θέσης εκείνης.

Τέλος, όπως λέμε πάντα, η παρακάτω λίστα είναι ενδεικτική, περιλαμβάνοντας περιπτώσεις που είτε συγκεντρώνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην έναρξη της σεζόν, είτε, πιθανώς να το αποκτήσουν κατά τη διάρκεια αυτής, έχοντας περάσει το αναμενόμενο διάστημα προσαρμογής. Δεν είναι όλοι οι παρακάτω καλές περιπτώσεις απαραίτητα, ούτε οι παίκτες που λείπουν είναι όλοι αδιάφορες περιπτώσεις αντίστοιχα. Ως ένας μπούσουλας λοιπόν, πάμε να δούμε μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις της θέσης των guards, στην έναρξη του φετινού παιχνιδιού.





Ο Αργεντίνος προέρχεται από μια αρκετά γεμάτη ατομικά σεζόν που έκλεισε στο 18,2 φαντασιακό μέσο όρο, με την τιμή του να κυμαίνεται πέριξ (και συνήθως ψηλότερα) της τιμής με την οποία ξεκινά φέτος το παιχνίδι, στα 15 κρέντιτς. Με την Ρεάλ αυτή την στιγμή να δείχνει αποδυναμωμένη σε σχέση με πέρυσι και τα νέα αποκτήματα στην περιφέρεια (Feliz και Rathan-Mayes) να μην έχουν βρει ακόμα ρυθμό, ο Campazzo αναμένεται να δουλέψει ...διπλοβάρδιες στην έναρξη της νέας σεζόν, με τον Rodriguez να έχει αποσυρθεί, τον Yabusele να πηγαίνει στους Sixers και τον Hezonja ακόμα ανέτοιμο. Αυτό φαίνεται εξάλλου από τα στατιστικά του στα πρώτα επίσημα ματς της βασίλισσας και με τους James και Larkin ακόμα να μην έχουν αγωνιστεί με τις ομάδες τους και τον Baldwin σε νέο περιβάλλον, ο Campazzo είναι λογικό να συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη προσοχή από τα ακριβότερα ονόματα της θέσης. Εδώ που τα λέμε, δύσκολα τον φανταζόμαστε χαμηλότερα από αυτή την τιμή (πέρυσι δεν έπεσε κάτω από τα 14,3 κρέντιτς μετά το ξεκίνημα).



Ίσως ο παίκτης που θέλουν να δουν όλοι στη φετινή Euroleague, πέρα από τα ονόματα των NBAers, με τον Jones εξάλλου να έχει εδραιώσει την παρουσία του στο μπασκετικό χάρτη με τα κατορθώματά του με την εθνική ομάδα του Σουδάν. Το νέο alpha dog της Παρτιζάν δείχνει έτοιμο να πρωταγωνιστήσει και στο υψηλότερο επίπεδο, με τα πρώτα δείγματα γραφής του μάλιστα να είναι ενθαρρυντικά και να δημιουργούν προσδοκίες για μια γεμάτη σεζόν, ανάμεσα σε καθιερωμένα ονόματα του παιχνιδιού (κι ανάμεσα στον πολύ ισχυρό εσωτερικό ανταγωνισμό που θα έχει στην Παρτιζάν φέτος). Μπορεί ο Σουδανός να είναι ρούκι στη διοργάνωση, η εμπειρία του όμως στο διεθνές επίπεδο είναι ένα μεγάλο συν στην προσαρμογή τους στις νέες, υψηλότερες απαιτήσεις που έχει μπροστά του. Η τιμή του δεν είναι αμελητέα, αλλά δεν μοιάζει και ως κάποιο ανυπέρβλητο εμπόδιο που δεν θα ξεπεράσει σύντομα με την απόδοσή του, ενώ ενδιαφέρον συγκεντρώνει και η περίπτωση του συμπαίκτη του Duane Washington, ενός σκόρερ με μικρή, αλλά όχι αμελητέα πορεία στο NBA.



Την ευκαιρία να ανακτήσει τη θέση του ανάμεσα στους πρωταγωνιστές του Fantasy φαίνεται πως θα έχει φέτος ο Αμερικανός γκαρντ με τα χρώματα της Μακάμπι, μετά από μια αδιάφορη σεζόν στην Μονακό, όπου ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς. Ο Loyd "έβγαζε" την αρχική τιμή των 13,1 κρέντιτς και τις τρεις προηγούμενές του χρονιές (πρώτα με Ερυθρό Αστέρα, μετά με Ζενίτ κι ύστερα στην πρώτη του σεζόν στην Μονακό) και με τη νέα του ομάδα αυτή την στιγμή να μην διαθέτει τον τεράστιο εσωτερικό ανταγωνισμό (και τον Macon παρελθόν), δείχνει πως έχει τα φόντα να ηγηθεί φαντασιακά και αγωνιστικά στο ρόστερ του Κάτας. Μπορεί να μην έχει βέβαια το στάτους των πρωτοκλασάτων και ακριβότερων γκαρντ, είναι όμως πιθανό να τον δούμε να στέκεται ανάμεσά τους στο χρηματιστήριο του παιχνιδιού καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς.



Αφού κατέκτησε τα πάντα στο Eurocup πέρυσι, ο ηγέτης της Παρί έρχεται με φόρα στο υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο για να καθιερωθεί πια ως ένας εκ των κορυφαίων γκαρντ που αγωνίζονται στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Σε μια περιφερειακή γραμμή με μπόλικο ταλέντο, ο Shorts είναι αυτός που καταφέρνει και ξεχωρίζει με διαφορά, ολοκληρώνοντας την περσινή σεζόν με 23,4 μονάδες ράνκινγκ στο Eurocup, το οποίο βέβαια από μόνο του ως νούμερο δεν λέει απαραίτητα πολλά, ήταν ωστόσο η σταθερότητα, αλλά και η ...κατανομή των στατιστικών του (με έφεση στα κερδισμένα φάουλ, εξαιρετικό μοίρασμα του παιχνιδιού και μικρή εξάρτηση από το τρίποντο που είναι η αχίλλειος πτέρνα του) τέτοια που πείθει για αντίστοιχη - τηρουμένων των αναλογιών, πάντα - συνέχεια. Το αστέρι του Nadir Hifi αρχίζει να λάμπει επίσης όλο και περισσότερο, αλλά για την ώρα το μεγάλο αφεντικό στη γαλλική ομάδα είναι ο Shorts και το σενάριο να παραμείνει ο 13ος ακριβότερος γκαρντ του παιχνιδιού μέσα στην χρονιά δεν μοιάζει πολύ πιθανό.



My name is Double... Triple-Double! Κάπως έτσι πρέπει να συστήθηκε στο Βελιγράδι φέτος ο πληθωρικός πλέι μέικερ, που έκανε πράγματα και θαύματα την περσινή σεζόν με τη φανέλα της Μπασκόνια και τώρα καλείται να οδηγήσει τον Ερυθρό Αστέρα σε ψηλότερα βαθμολογικά στρώματα. Τα περσινά νούμερα του Αμερικανού ήταν αν μη τι άλλο ...πειστικότατα για το τι είναι ικανός να προσφέρει πάνω στο παρκέ, ειδικά μετά το αναμενόμενα χλιαρό ξεκίνημα, ολοκληρώνοντας τη σεζόν με 14,9 καθαρό ράνκινγκ σε 29,5 λεπτά συμμετοχής. Τον χρόνο αυτό ωστόσο δύσκολα θα τον βρει στην αρκετά γεμάτη πια περιφερειακή γραμμή των Σέρβων (Dos Santos, Teodosic, Nedovic και Canaan, ακόμα και Lazic καλούνται να μοιραστούν 80 λεπτά συν όσα θα πάρουν από τη θέση 3 στα χαμηλά σχήματα, από Giedraitis και Dobric) κι αυτός είναι εξάλλου ο λόγος που η αρχική του τιμή είναι ...προσγειωμένη στα 12,5 κρέντιτς. Μην έχοντας ξεκινήσει μάλιστα ιδανικά τη σεζόν, ο Miller-McIntyre δεν μπορεί να θεωρηθεί το must της πρεμιέρας, αλλά ο χαρακτηρισμός αυτός μπορεί να "φορεθεί" αν γίνει το πρώτο βιολί της νέας ομάδας του Σφαιρόπουλου.





Μετά από δύο μεστές σεζόν στο Eurocup, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για το μεγάλο βήμα για έναν από παίκτη που διέπρεψε την περσινή χρονιά στη δεύτερη τη τάξει διοργάνωση. Ο Αμερικανός αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση λόγω της πληθωρικότητάς του, καθώς έχει την ικανότητα να συγκεντρώνει ράνκινγκ από πολλές στατιστικές κατηγορίες κι έτσι αναμένονται κάποια ιδιαίτερα αξιόλογα σκορ τη φετινή σεζόν από το νέο απόκτημα της Ζαλγκίρις. Το ζήτημα εδώ φυσικά είναι η σταθερότητα, τόσο σε σχέση με το αγωνιστικό επίπεδο της Euroleague, όσο και με τον εσωτερικό ανταγωνισμό, με παίκτες όπως ο Francisco εξάλλου να διεκδικούν μερίδα του λέοντος σε μια ούτως ή άλλως πιο γεμάτη λιθουανική ομάδα φέτος (συν η επιστροφή του Brazdeikis). Η τιμή του είναι αρκετά τσιμπημένη για το ξεκίνημα, εφόσον όμως μαζεύει ράνκινγκ από παντού, τότε με δυσκολία θα υποστεί σημαντική πτώση, ακόμα και στις πιο μέτριες βραδιές του Wallace.



Ο Αμερικανός προέρχεται από μια εξαιρετική σεζόν με τα χρώματα της Βιλερμπάν (13,7 ράνκινγκ), έχοντας μάλιστα και ουκ ολίγα "καυτά" διαστήματα μέσα στη χρονιά που κοιτούσε στα ίσια τα κορυφαία ονόματα της θέσης. Γι' αυτό εξάλλου και το όνομά του ακούστηκε για την Μονακό, κίνηση που τελικά δεν προχώρησε, με τον γκαρντ της ομάδας του Πουπέ να διατηρεί έτσι το φαντασιακό του ενδιαφέρον. Φέτος βέβαια ο εσωτερικός ανταγωνισμός θα είναι ισχυρότερος, μιας και η Βιλερμπάν επαναπάτρισε τον Theo Maledon μετά από μερικές σεζόν στο NBA κι έτσι η τριάδα Lee-De Colo-Maledon αναμένεται να μοιραστεί χρόνο και ράνκινγκ τη φετινή σεζόν. Αυτός είναι εξάλλου και ο κυριότερος λόγος που ο παίκτης ξεκινά το φετινό Fantasy από τιμή 11,5 κρέντιτς, όταν πέρυσι είχε φτάσει μέχρι και τα 13,8 κι αυτή η διαφορά αρκεί από μόνη της για να τον θέσει στη λίστα προσοχής ενόψει της έναρξης και όχι μόνο.



Ό,τι ισχύει για τον Miller-McIntyre και τους υπόλοιπους γκαρντ του Αστέρα ισχύει λίγο πολύ και για τον Βραζιλιάνο, που κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του στο περσινό παιχνίδι μετά τον πρώτο γύρο, λόγω φυσικά και της προσιτής τότε τιμής του, ανεβαίνοντας από τα 7,6 στα 10,6 κρέντιτς. Το potential αυτό είναι που διατηρεί στο προσκήνιο τον Dos Santos, παρά το εσωτερικό εμπόδιο του Miller-McIntyre στο ρόστερ, που αναπόφευκτα χαμηλώνει το ταβάνι του. Εν τούτοις, σε ένα ισορροπημένο rotation, ο Βραζιλιάνος μπορεί να στηρίξει την τιμή του και συγκεντρώνει κι αυτός το ενδιαφέρον του, όπως εξάλλου και ο Canaan, παρά το αντι-φαντασιακό του στυλ, στα 7 κρέντιτς.



Μπορεί με μια πρώτη ματιά να μην του φαίνεται, αλλά ο εσωτερικός ανταγωνισμός στην περιφερειακή γραμμή της Βίρτους θα είναι φέτος αυξημένος, με την ιταλική ομάδα να φέρνει τους Morgan και Tucker δίπλα σε Hackett, Pajola, Cordinier και Belinelli, όπως εξάλλου και τον Clyburn που αναμένεται να πάρει πολύ χρόνο στη θέση 3. Σίγουρα ο Cordinier (10,3 κρέντιτς) έχει δώσει δείγματα κλάσης τόσο με της Βίρτους πέρυσι, όσο και με την εθνική Γαλλίας στους πρόσφατους Ολυμπιακούς αγώνες, χρήζει όμως προσοχής και ο ρούκι στη διοργάνωση Matt Morgan, που την περσινή σεζόν έβγαλε μάτια με τους Λόντον Τάουερς με 18 ράνκινγκ μέσο όρο σε 22 ματς (μέλος της καλύτερης πεντάδας). Σκόρερ ολκής και με έφεση στα κερδισμένα φάουλ, ο Αμερικανός είναι ένα από τα φετινά στοιχήματα του Μπάνκι, που είτε μπορεί να χαθεί στο rotation της Βίρτους, είτε να αναδειχθεί μέσα στο ταλέντο των Ιταλών και η αρχική του τιμή βρίσκεται ακριβώς εκεί που πρέπει για να στηρίξει το δίλημμα.



Αν το Eurocup (και η Γαλλία) είχε τον Shorts, η VTB League είχε τον Dimitrijevic! Το έτερο μεγάλο φαντασιακό όνομα εκτός ορίων Euroleague της περσινής σεζόν (στους γκαρντ τουλάχιστον) δεν ήταν άλλος από τον Σκοπιανό άσσο, που έκανε θραύση με τη φανέλα της Ούνιξ Καζάν γράφοντας 22,3 ράνκινγκ μέσο όρο στην VTB, κάνοντας κάποια ...εξωφρενικά ματς μέσα στη χρονιά! Φέτος το επίπεδο δυσκολίας φυσικά ανεβαίνει, ενώ και η Μιλάνο του Μεσίνα δεν αποτελεί και τον ιδανικότερο φαντασιακό προορισμό, τόσο λόγω στυλ παιχνιδιού, όσο και λόγω της παρουσίας μεγάλων ονομάτων του παιχνιδιού όπως ο Mirotic, o Shields και πλέον ο Nebo. Στην περιφερειακή γραμμή των Ιταλών βέβαια τα πράγματα είναι πιο ρευστά, ακόμα κι έτσι όμως ο νέος πλέι μέικερ των Μιλανέζων αποτελεί μια ιντριγκαδόρικη περίπτωση στα 9,5 κρέντιτς, όσα εξάλλου κοστίζει και ο άμεσος ανταγωνιστής του, Bolmaro. Το σενάριο να ...καούν στη μετριότητα και οι δύο είναι ορατό, για την ώρα πάντως ο Dimitrijevic έχει υπέρ του την σπουδαία εμφάνιση στον τελικό του ιταλικού Σούπερ Καπ με την Βίρτους (20 κρέντιτς) κι έτσι αναμενόμενα εξετάζεται από πληθώρα μάνατζερ του παιχνιδιού.



Λίγοι παίκτες βγάζουν διψήφιο ράνκινγκ σε χρόνο λιγότερο των 20 λεπτών κι ένας από αυτούς ήταν ο Francisco με τα χρώματα της Μπάγερν πέρυσι, όπου έγραφε 10,7 Index Rating σε 19:17, την στιγμή που ήταν δεύτερος γκαρντ (πίσω μόνο από τον Baldwin) σε κερδισμένα φάουλ per40 minutes με 7,1. Το "υλικό" αυτό στα χέρια του Τρινκιέρι μπορεί να λάμψει ακόμα περισσότερο και να γίνει χρυσός, με τους Λιθουανούς πάντως να φέρνουν στο Κάουνας και τον Tyrone Wallace για να αναπληρωθεί το τεράστιο κενό του Keenan Evans. Η Ζαλγκίρις είναι σίγουρα πιο γεμάτη από πέρυσι και οι χρόνοι στο ξεκίνημα της χρονιάς είναι αρκετά μοιρασμένοι, κάτι που δεν βοηθά την περίπτωση του Francisco, όταν όμως ο Αμερικανός ήταν σε τιμή ψηλότερη της αρχικής του σχεδόν όλη την περσινή σεζόν, τότε σίγουρα δημιουργούνται προσδοκίες, δεδομένου ότι μπορεί να έχει ευκαιρίες για πιο πρωταγωνιστικό ρόλο. Καλό θα είναι πρώτα βέβαια να δείτε το rotation του Τρινκιέρι τόσο για την περίπτωσή του, όσο και για αυτή του ακριβότερου Wallace, απλά εδώ το ρίσκο φαίνεται να είναι μικρότερο, λόγω χαμηλότερου κόστους.





Η απόκτηση των NBAers Nwora και Johnson είναι ο λόγος που η τιμή του έμπειρου περιφερειακού είναι τόσο χαμηλή στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν, με τα 8,7 κρέντιτς να είναι απλά ...βόλτα στο πάρκο για τον Bryant, όταν παίρνει ένα σεβαστό χρόνο συμμετοχής. Σε 21:40 συμμετοχής πέρυσι, ο Bryant σημείωνε 11,5 καθαρό ράνκινγκ μέσο όρο κι αποτελεί αναμφίβολα μια από τις πιο τίμιες και ασφαλείς περιπτώσεις της θέσης, τουλάχιστον όσον αφορά τους παίκτες με μονοψήφιο κόστος. Με τον Larkin απόντα μάλιστα, ο Αμερικανός έχει ξεκινήσει φουριόζος τα πρώτα (φιλικά κατά βάση) ματς της χρονιάς, αποτελώντας το Νο. 1 παίκτη στο boxscore της ομάδας του. Με τον Larkin εντός rotation και τους NBAers εντός ...κλίματος, το ταβάνι είναι λογικό να χαμηλώνει σε βάθος χρόνου, αλλά ακόμα κι έτσι η τιμή των 8,7 κρέντιτς είναι εντός εύρους δυνατοτήτων του Bryant, αν ποτέ φτάσει εκεί, έχοντας την ευκαιρία να ξεφύγει προς τα ανώτερα στρώματα στις πρώτες εβδομάδες της σεζόν.



Το ...καμάρι του Τρέντο, ξεχώρισε με τα χρώματα της ιταλικής ομάδας στο περσινό Eurocup (15,1 PIR σε 27'), καταφέρνοντας να σταθεί ανταγωνιστικά σε όλα σχεδόν τα παιχνίδια. Έχοντας υπόψη την ικανότητα των Βάσκων να ανακαλύπτουν νέα ταλέντα που είναι πιο έτοιμα για Euroleague απ' ότι ίσως δείχνουν, ο Baldwin θα μπορούσε να αποτελέσει μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς, με την αρχική τιμή του εξάλλου κάθε άλλο παρά αποτρεπτική να είναι, στα 8,2 κρέντιτς. Για την ώρα ο Λάσο μοιράζει τους χρόνους στο παιχνίδι της Μπασκόνια κι έτσι ο Αμερικανός θα έχει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το ταλέντο του εν ευθέτω χρόνω. Μιλώντας για Τρέντο, ο Baldwin θα έχει συμπαίκτη φέτος τον επίσης ρούκι Trent Forrest (12,4 κρέντιτς), έναν πληθωρικό NBAer που δείχνει ικανός να γεμίσει αρκετές στατιστικές κατηγορίες και σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον να τον δούμε σε περιβάλλον Euroleague.



Οι συνεχόμενοι σοβαροί τραυματισμοί είναι αυτοί που έχουν αφήσει τόσο πίσω τον Ισλανδό πλέι μέικερ, που φέτος φιλοδοξεί να ανακτήσει τον χρόνο και την παρουσία του στα παρκέ με μια ομάδα που προσφέρεται γι' αυτό, όπως η Άλμπα, η οποία στερείται έτσι κι αλλιώς πολλών ποιοτικών λύσεων. Λογικά και φέτος ο Γκονζάλες θα μοιράσει χρόνο και θα δώσει ευκαιρίες στα νέα ταλέντα, αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα, στο γρήγορο και ομαδικό παιχνίδι των Βερολινέζων ωστόσο ο Hermannsson αποτελεί ιδανικό γρανάζι, λόγω της δημιουργικής του ικανότητας. Η σεζόν έχει ξεκινήσει θετικά για τον Ισλανδό και βάζουμε ένα θαυμαστικό προσοχής δίπλα από το όνομά του, εφόσον νιώσει άνετα και παίξει σύμφωνα με τις δυνατότητές του ο πιο έμπειρος από τους πολλούς γκαρντ των Γερμανών.





Δεν κατάφερε να στεριώσει, ούτε να προσφέρει το κάτι παραπάνω στην περσινή Μιλάνο, παίρνοντας τη μεγάλη απόφαση να μετακομίσει στο Παρίσι για χάρη της πρωταθλήτριας του Eurocup. Ο Γερμανός αποτελεί τον πιο έμπειρο παίκτη των Γάλλων κι ως εκ τούτου η παρουσία του εκεί αναμένεται να είναι κομβική αναφορικά με το τελικό πρόσημο της σεζόν των νεοφώτιστων στην Euroleague Παριζιάνων. Ωστόσο, ένα μεγάλο εμπόδιο εδώ λέγεται TJ Shorts, καθώς προς το παρόν ο Lo παίζει ακριβώς πίσω από τον Αμερικανό στο rotation, με τον Splitter να μην δίνει ακόμα αξιόλογο χρόνο συμμετοχής στον πρώην παίκτη της Άλμπα (14,8 ράνκινγκ τη σεζόν 2021-22), κάτι ίσως κι αναμενόμενο, λόγω της ήδη "έτοιμης" περιφερειακής γραμμής που έχει στα χέρια του. Έτσι, τα 12-15 λεπτά δεν θα βοηθήσουν τον Lo να ξεδιπλώσει το φαντασιακό του ταλέντο, ωστόσο όταν ο χρόνος ανέβει προς τα 20, παίρνοντας λεπτά από τη θέση 2, τότε τα 7,5 κρέντιτς πιθανώς να αποτελούν μακρινή ανάμνηση.



Με τους Brown και Baldwin παρελθόν, θα περίμενε κανείς η αρχική τιμή του Blatt να είναι υψηλότερη, όμως οι μεταγραφές των Macon, Jokubaitis, αλλά και του Loyd ήταν λογικό να επαναφέρουν τον πήχη του. Μετά την απομάκρυνση του Macon ωστόσο, ο χρόνος και ο ρόλος του πλέι μέικερ της Μακάμπι δείχνουν ...ενθαρρυντικοί κι έτσι τα 7 κρέντιτς πλέον, τη δεδομένη χρονική στιγμή, μοιάζουν αρκετά ελκυστικά, για έναν παίκτη εξάλλου που την περσινή σεζόν στάθηκε το μεγαλύτερο διάστημα ψηλότερα από αυτά. Η εξαιρετική δημιουργική του ικανότητα, όπως μαρτυρούν και τα νούμερά του ακόμα και στο φετινό ξεκίνημα της σεζόν, αλλά και η εκτελεστική του δεινότητα από τα 6,75μ. ορισμένα βράδια είναι στοιχεία που μπορούν να προσδώσουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στον Blatt στο ξεκίνημα της χρονιάς, ειδικά όσο ο εσωτερικός ανταγωνισμός παραμένει σε χαμηλότερα, συγκριτικά με τις υπόλοιπες ομάδες, επίπεδα.



Entry της τελευταίας στιγμής, με τον Καλάθη να αναμένεται να χάσει τις πρώτες εβδομάδες της σεζόν και το στάτους του James ακόμα άγνωστο. Προφανώς ο ...κλήρος πέφτει και στον Okobo (12,6 κρέντιτς), όμως αν και οι δύο βασικοί PG των Μονεγάσκων είναι απόντες, εύλογα η προσοχή στρέφεται στην άκρως οικονομική πια λύση του διεθνή Γάλλου, που έτσι κι αλλιώς δεν απέχει και πάρα πολύ από αυτή την τιμή (5,35 fantasy score πέρυσι) και χωρίς να μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη η ανταπόδοση, αναντίρρητα μπορεί να σας διευκολύνει στις υπόλοιπες κινήσεις σας.



Σταθερό μέρος του rotation της Μιλάνο του Μεσίνα ο Ιταλός, κάνει όλα όσα ...δεν κάνουν οι υπόλοιποι αστέρες, κάτι που τον καθιστά πολύτιμο στο παιχνίδι της ομάδας. Η αρχική τιμή των 5,8 κρέντιτς βέβαια δεν είναι αμελητέα, καθώς είναι κατάτι μεγαλύτερη από τα επίπεδα που έπαιζε πέρυσι ο Tonut, όσο όμως βρίσκει χρόνο πέριξ των 20 λεπτών, η περίπτωσή του θα συγκεντρώνει ενδιαφέρον, ειδικά ως μια οικονομική λύση που θα μπορεί να απελευθερώσει κρέντιτς για τις υπόλοιπες κινήσεις της ομάδας σας. Επί της ουσίας, λοιπόν, είναι μια επιλογή που μπορείτε να εξετάζετε ανά διαστήματα μέσα στη χρονιά, με μια τιμή ίσως χαμηλότερη της αρχικής του, χωρίς να σημαίνει ότι αποτελεί κακή επιλογή ακόμα και για την 1η αγωνιστική. Σε ίδιο μήκος κύματος εξάλλου κινήθηκαν πέρυσι και οι Flaccadori και Bortolani της ιταλικής ομάδας, κυρίως βέβαια όταν η Μιλάνο είχε προβλήματα τραυματισμών.



Ίσως ο φθηνότερος γκαρντ του παιχνιδιού που, για την ώρα τουλάχιστον, παίρνει χρόνο συμμετοχής είναι ο Γερμανός, που ποτέ δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει φαντασιακό ενδιαφέρον, σε ένα τόσο φτωχό ρόστερ ωστόσο θα μπορούσε να δώσει ελπίδες για κάτι περισσότερο από το ...DNP, με τα πρώιμα δείγματα της σεζόν εξάλλου να είναι ενθαρρυντικά. Εδώ βέβαια ελλοχεύει και ο κίνδυνος άμεσης χασούρας 0,7 κρέντιτς, επομένως ίσως καλύτερα να περιμένετε να ...φτάσει πρώτα εκεί και μετά να στραφείτε στην περίπτωσή του, αν πάντα επιβεβαιώσει την ...χρονική του ανωτερότητα έναντι των υπολοίπων παικτών στην τιμή των 4 κρέντιτς.


Ακολουθεί το preview της θέσης των forwards. Devotion.