';
?>
We feel devotion
DataCenter
HIGH VOLTAGE
Πολλαπλές μεταβλητές
Μια σειρά από σενάρια εξετάζει η High Voltage ενόψει της 7ης αγωνιστικής του Euroleague Fantasy.
Δημοσιεύτηκε: 31/10/2024 17:21
Η πλέον απογοητευτική αγωνιστική της χρονιάς για την ομάδα και μάλλον όχι μόνο, ήταν η 6η του φετινού Euroleague Fantasy, με την High Voltage να σημειώνει διψήφια επίδοση πόντων, μόλις 91,2, για να χάσει κάτι λιγότερο από 3.000 θέσεις στη γενική κατάταξη, όπου βρίσκεται πλέον στο Νο. 6.359, έχοντας συγκεντρώσει μέχρι στιγμής 790,1 πόντους. Ακόμα χειρότερα κι αναμενόμενα βέβαια, το μπάτζετ μειώθηκε κατά 0,9 κρέντιτς και πλέον αριθμεί 105,2 συνολικά.
Η χθεσινή βραδιά ήταν μάλλον ...καταδικασμένη από τις αρχικές αποφάσεις και μπορώ να πω όχι γλυτώσαμε και τα χειρότερα, αναφορικά με τις κινήσεις της εσωτερικής διαχείρισης. Ο Shorts του 18,7 κράτησε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, την στιγμή που ο Francisco έφτανε μεν, έστω και ...βασανιστικά (ξύπνησε στο β' ημίχρονο δηλαδή) στο 22 fantasy score με τον Ερυθρό Αστέρα, αλλά το δίδυμο της Βιλερμπάν ζοριζόταν αισθητά στο ΟΑΚΑ, κυρίως ο Maledon δηλαδή, που έπεσε σε αρνητικό ράνκινγκ, -1, ενώ ο Sako και για λόγους συντήρησης έμεινε στο 12 PIR.
Στο Βελιγράδι, ο Jaiteh πέρασε απαρατήρητος, σημειώνοντας season low με 1 Index Rating σε οριακά σχεδόν διψήφιο χρόνο συμμετοχής, με τον Γάλλο πάντως να μένει στον πάγκο, για χάρη του Bryant (13). Αυτή που δεν σωζόταν ήταν η θέση του F, με τον Petrusev να μην πραγματοποιεί και το πιο ονειρικό του ντεμπούτο τη νέα σεζόν με τον Αστέρα, ολοκληρώνοντας με -1 PIR σε οκτώ και κάτι λεπτά στο Κάουνας, πλήττοντας περαιτέρω βαθμολογικά και οικονομικά την ομάδα.
Τέλος, από την χθεσινή μέρα ο Καλαϊτζάκης πρόσφερε 1,65 πόντους μέσω του πάγκου, ενώ από το Turn 1 είχε ήδη ξεχωρίσει το 9,9 του Moneke, με την ομάδα να παίρνει θετικό σκορ (10) από τον Σπλίτερ με τη νίκη της Παρί μέσα στο Βερολίνο.
Η νέα αγωνιστική ξεκινά σε λίγες μόνο ώρες κι έτσι δεν υπάρχει πολύς χρόνος για μεγαλόπνοα σχέδια, με συνδυασμό διαβάσματος της προηγούμενης αγωνιστικής και μακροπρόθεσμης τακτικής. Το ένστικτο λειτουργεί λίγο παραπάνω εδώ, αν και στο τέλος καταλήγεις απλά να κάνεις το ένα σενάριο μετά το άλλο. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα και για την High Voltage αυτή τη φορά, εξ ου και η καθυστερημένη δημοσίευση.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζονται διορθωτικές κινήσεις στους forwards. Ιδανικά κι ένα 4/4 στις αλλαγές εκεί θα μπορούσε να γίνει, με τον Moneke να είναι λίγο πολύ ήδη παρελθόν, τον Petrusev να διατηρεί ρίσκο με την παραμονή του και τους Ricci, Καλαϊτζάκη να μην είναι σε θέση να προσφέρουν πολλά, αν όχι τίποτα.
Αντιθέτως, η τετράδα guards με Shorts, Maledon, Francisco και Bryant θα μπορούσε να μείνει ως έχει, ενώ αυτό ισχύει εν μέρει και στους centers. O Sako παραμένει, ο Jaiteh είναι διαπραγματεύσιμος.
Το να έρθει ο Vezenkov πάντως δεν είναι εύκολο, όχι τουλάχιστον με τέσσερις αλλαγές στους forwards, καθώς η απόκλιση από τον Moneke είναι 2,5 κρέντιτς, όση δηλαδή και του δεύτερου ακριβότερου φόργουορντ της ομάδας (Petrusev) από τη χαμηλότερη τιμή. Έτσι, το σενάριο αυτό εγκαταλείπεται, συνεχίζοντας διστακτικά λόγω Μπαρτσελόνα και Παναθηναϊκού που ακολουθούν στο πρόγραμμα.
Αντιθέτως, ο ερχομός ενός παίκτη όπως ο Mirotic μπορεί να είναι πιο εφικτός, αρκεί να γίνει κάποια οικονομική θυσία κι αλλού, πχ ο Francisco να γίνει Edwards, που κοστίζει λίγο φθηνότερα. Βέβαια δεν θέλω να αποχωριστώ έτσι εύκολα έναν παίκτη με τόσο εξαιρετική ευχέρεια στα κερδισμένα φάουλ, για έναν παίκτη που σίγουρα είναι φορμαρισμένος μεν, αλλά δεν μ’ έχει πείσει ακόμα 100% ότι μπορεί να παίζει σ’ αυτά τα επίπεδα κάθε βράδυ. Αν έφευγε για έναν παίκτη ο Francisco, αυτός θα ήταν ο Campazzo, μεταφέροντας έτσι εκεί τα κεφάλαια κι από την πώληση του Moneke.
Στη θέση του φόργουορντ της Μπασκόνια μπορεί να έρθει φαντασιακός MVP της 6ης αγωνιστικής, ο Justin Bean της Άλμπα, που ελλείψει Wetzell και Koumadje σημείωσε 34 Index Rating απέναντι στην Παρί. Τέτοιες εκλάμψεις συνήθως δεν με ενθουσιάζουν, είναι όμως τέτοια η ένδεια στη θέση που με οδηγεί στην περίπτωση του παίκτη των Γερμανών, λόγω και του μικρότερου εσωτερικού ανταγωνισμού στην ομάδα του.
Αν θεωρήσουμε ότι Moneke και Francisco έχουν γίνει Campazzo και Bean, δημιουργούνται τρία σενάρια μερικής αναβάθμισης/αξιοποίησης των απελευθερωμένων κρέντιτς.
Στο πρώτο, ο Schneider έρχεται στη θέση του Petrusev και ο Booker μπορεί να πάρει τη θέση του Jaiteh. Αγωνιστικά το ρόστερ αυτό μ αρέσει αρκετά, ωστόσο υπάρχει ένα σημαντικό ζήτημα τακτικής που δημιουργείται από την απουσία ανταγωνιστικών forwards και την κατανομή των παικτών στα δύο turns, όπως έθεσα και ως quiz στο twitter.
Δεδομένου ότι ένας F πρέπει να παραμείνει στο βασικό σχήμα, τότε όλοι από το T1 μπαίνουν βασικοί, ώστε να μείνει στο τέλος ο καλύτερος. Το μεγάλο πρόβλημα ωστόσο δεν είναι αυτό, καθώς σε κάθε περίπτωση μένουν πέντε θέσεις στο βασικό σχήμα για τέσσερις “σίγουρους” από το Turn 2 (Maledon, Shorts, Sako, Booker) συν τους δύο guards από το Turn 1 (Campazzo, Bryant). Αν και οι δύο guards “γράψουν” σήμερα, τότε δημιουργείται ένα πολύ μεγάλο δίλημμα αύριο, για το ποιος θα μείνει εκτός από τους υπόλοιπους. Αυτό σε συνδυασμό με την απουσία οποιασδήποτε εναλλακτικής στη θέση των forwards με ...επιστρέφει ουσιαστικά στην αρχική μου σκέψη (αν βέβαια δεν γράψει ο Bryant, το μεγάλο πρόβλημα λύνεται, αλλά αν το φιλοσοφήσουμε, δεν είναι ιδανικό να λύνονται τα προβλήματά σου με χαμηλότερη επίδοση ενός παίκτη). Σενάριο νο. 2, λοιπόν.
O Jaiteh παραμένει στη θέση του, ο Schneider έρχεται στη θέση του Petrusev (εναλλακτικά Osmani ή Caruso) και ο Καλαϊτζάκης αναβαθμίζεται σε Biberovic. Εδώ ο Τούρκος παίζει στο T2 οπότε προσφέρει μια εναλλακτική έστω στη θέση των forwards, με τίμημα βέβαια τη παρουσία του Jaiteh στο ρόστερ. Είναι αυτό άσχημο; Όχι βέβαια, ενώ αν χρειαστεί (Bryant, Campazzo γράψουν καλά) μπορεί να μείνει και πιο εύκολα στον πάγκο.
Εδώ ενστάσεις μπορεί να υπάρχουν για τους forwards της Άλμπα, που φυσικά τις ακούω γιατί έχω κι εγώ τους δισταγμούς μου, αλλά πολύ περισσότερο ίσως για τον Σπλίτερ, με την Παρί να υποδέχεται την Μπασκόνια. Όχι δεδομένη νίκη δηλαδή, αν μπορεί καν να θεωρηθεί φαβορί η γαλλική ομάδα, τα 5,4 κρέντιτς βέβαια τα θεωρώ καλή τιμή για τις πιθανότητές τους. Ειδάλλως, μπορώ να στραφώ ξανά εναντίον της Άλμπα, φέρνοντας τον Μιγιάτοβιτς, κάτι που σημαίνει ότι Biberovic και Schneider δεν χωράνε, πρώτα απ' όλα τακτικά, αφού μια αλλαγή φεύγει. Στο σενάριο αυτό λοιπόν, ο Petrusev παραμένει, το απαραίτητο ρίσκο δηλαδή για έναν πιο safe κόουτς, με την τελευταία αλλαγή να είναι ο ερχομός του Caruso στη θέση του Καλαϊτζάκη.
Σε σχέση με το δεύτερο σενάριο, ο Caruso στη θέση του Schneider προφανώς δεν με ενοχλεί, όπως φυσικά και ο Μιγιάτοβιτς στη θέση του Σπλίτερ. Η ουσιώδης διαφορά εδώ είναι ο Petrusev αντί του Biberovic, που τη δεδομένη στιγμή δεν βγάζει νικητή τον πρώτο. Παίζοντας και οι δύο στο Turn 2 βέβαια, είναι άγνωστο πόσο καθοριστική μπορεί να είναι αυτή η απόφαση, επομένως ίσως αξίζει να δοθεί έμφαση στη θεωρητική πάντα προτεραιότητα του προπονητή.
Αυτές είναι οι πιο πρόσφατες σκέψεις ως προς τη διαμόρφωση του τελικού ρόστερ. Θα υπάρξει το σχετικό update με την εικόνα σύντομα, θέλω να πιστεύω.
Update: χωρίς να έχω κατασταλάξει, τα ένστικτα της τελευταίας στιγμής οδηγούν σε ό,τι μπορεί να θεωρηθεί safe στα παραπάνω κι αυτό είναι η υπεροχή της Εφές ως φαβορί στην αναμέτρηση με την Άλμπα. Εφόσον δεν βρίσκω τόσο τεράστιο πλεονέκτημα στο αγωνιστικό ρόστερ στα άλλα σενάρια (κυρίως στο 2ο, αφού στο 1ο διακρίνεται μεν, αλλά υπάρχει τακτικό ζήτημα), αφού οι διαφορές εντοπίζονται στον όγδοο και στο δέκατο στην ιεραρχία παίκτη, μάλλον θα μείνω με Μιγιάτοβιτς και ... Petrusev στο ρόστερ.
Οι αμφιβολίες υπάρχουν φυσικά ακόμα και για την εκκίνηση της όλης διαδικασίας (πχ Francisco δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος που αποχωρεί), επομένως δεν αποκλείω και κάποια έμπνευση της τελευταίας στιγμής, για την ώρα όμως έχει επικρατήσει το σενάριο που εμφανίζεται στην εικόνα. Ουσιαστικά αυτό που χρειάζεται το παρακάτω ρόστερ είναι ένας από τους τέσσερις φόργουορντ να αποδώσει αξιοπρεπώς (και οι υπόλοιποι παίκτες φυσικά να πιάσουν τα στάνταρ τους, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν ήταν αυτοί ο πυρήνας του σχεδιασμού) και φυσικά να κερδίσει η Εφές στο Βερολίνο. Τώρα αν δούμε συντριβή της Μπασκόνια με όργια Moneke, απλά θα δώσει τροφή για το επόμενο meme στο twitter...
Έτσι, το ρόστερ της High Voltage για το Turn 1 της 7ης αγωνιστικής του παιχνιδιού θα έχει, πιθανώς, ως εξής:
Devotion.
Η χθεσινή βραδιά ήταν μάλλον ...καταδικασμένη από τις αρχικές αποφάσεις και μπορώ να πω όχι γλυτώσαμε και τα χειρότερα, αναφορικά με τις κινήσεις της εσωτερικής διαχείρισης. Ο Shorts του 18,7 κράτησε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, την στιγμή που ο Francisco έφτανε μεν, έστω και ...βασανιστικά (ξύπνησε στο β' ημίχρονο δηλαδή) στο 22 fantasy score με τον Ερυθρό Αστέρα, αλλά το δίδυμο της Βιλερμπάν ζοριζόταν αισθητά στο ΟΑΚΑ, κυρίως ο Maledon δηλαδή, που έπεσε σε αρνητικό ράνκινγκ, -1, ενώ ο Sako και για λόγους συντήρησης έμεινε στο 12 PIR.
Στο Βελιγράδι, ο Jaiteh πέρασε απαρατήρητος, σημειώνοντας season low με 1 Index Rating σε οριακά σχεδόν διψήφιο χρόνο συμμετοχής, με τον Γάλλο πάντως να μένει στον πάγκο, για χάρη του Bryant (13). Αυτή που δεν σωζόταν ήταν η θέση του F, με τον Petrusev να μην πραγματοποιεί και το πιο ονειρικό του ντεμπούτο τη νέα σεζόν με τον Αστέρα, ολοκληρώνοντας με -1 PIR σε οκτώ και κάτι λεπτά στο Κάουνας, πλήττοντας περαιτέρω βαθμολογικά και οικονομικά την ομάδα.
Τέλος, από την χθεσινή μέρα ο Καλαϊτζάκης πρόσφερε 1,65 πόντους μέσω του πάγκου, ενώ από το Turn 1 είχε ήδη ξεχωρίσει το 9,9 του Moneke, με την ομάδα να παίρνει θετικό σκορ (10) από τον Σπλίτερ με τη νίκη της Παρί μέσα στο Βερολίνο.
Η νέα αγωνιστική ξεκινά σε λίγες μόνο ώρες κι έτσι δεν υπάρχει πολύς χρόνος για μεγαλόπνοα σχέδια, με συνδυασμό διαβάσματος της προηγούμενης αγωνιστικής και μακροπρόθεσμης τακτικής. Το ένστικτο λειτουργεί λίγο παραπάνω εδώ, αν και στο τέλος καταλήγεις απλά να κάνεις το ένα σενάριο μετά το άλλο. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα και για την High Voltage αυτή τη φορά, εξ ου και η καθυστερημένη δημοσίευση.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζονται διορθωτικές κινήσεις στους forwards. Ιδανικά κι ένα 4/4 στις αλλαγές εκεί θα μπορούσε να γίνει, με τον Moneke να είναι λίγο πολύ ήδη παρελθόν, τον Petrusev να διατηρεί ρίσκο με την παραμονή του και τους Ricci, Καλαϊτζάκη να μην είναι σε θέση να προσφέρουν πολλά, αν όχι τίποτα.
Αντιθέτως, η τετράδα guards με Shorts, Maledon, Francisco και Bryant θα μπορούσε να μείνει ως έχει, ενώ αυτό ισχύει εν μέρει και στους centers. O Sako παραμένει, ο Jaiteh είναι διαπραγματεύσιμος.
Το να έρθει ο Vezenkov πάντως δεν είναι εύκολο, όχι τουλάχιστον με τέσσερις αλλαγές στους forwards, καθώς η απόκλιση από τον Moneke είναι 2,5 κρέντιτς, όση δηλαδή και του δεύτερου ακριβότερου φόργουορντ της ομάδας (Petrusev) από τη χαμηλότερη τιμή. Έτσι, το σενάριο αυτό εγκαταλείπεται, συνεχίζοντας διστακτικά λόγω Μπαρτσελόνα και Παναθηναϊκού που ακολουθούν στο πρόγραμμα.
Αντιθέτως, ο ερχομός ενός παίκτη όπως ο Mirotic μπορεί να είναι πιο εφικτός, αρκεί να γίνει κάποια οικονομική θυσία κι αλλού, πχ ο Francisco να γίνει Edwards, που κοστίζει λίγο φθηνότερα. Βέβαια δεν θέλω να αποχωριστώ έτσι εύκολα έναν παίκτη με τόσο εξαιρετική ευχέρεια στα κερδισμένα φάουλ, για έναν παίκτη που σίγουρα είναι φορμαρισμένος μεν, αλλά δεν μ’ έχει πείσει ακόμα 100% ότι μπορεί να παίζει σ’ αυτά τα επίπεδα κάθε βράδυ. Αν έφευγε για έναν παίκτη ο Francisco, αυτός θα ήταν ο Campazzo, μεταφέροντας έτσι εκεί τα κεφάλαια κι από την πώληση του Moneke.
Στη θέση του φόργουορντ της Μπασκόνια μπορεί να έρθει φαντασιακός MVP της 6ης αγωνιστικής, ο Justin Bean της Άλμπα, που ελλείψει Wetzell και Koumadje σημείωσε 34 Index Rating απέναντι στην Παρί. Τέτοιες εκλάμψεις συνήθως δεν με ενθουσιάζουν, είναι όμως τέτοια η ένδεια στη θέση που με οδηγεί στην περίπτωση του παίκτη των Γερμανών, λόγω και του μικρότερου εσωτερικού ανταγωνισμού στην ομάδα του.
Αν θεωρήσουμε ότι Moneke και Francisco έχουν γίνει Campazzo και Bean, δημιουργούνται τρία σενάρια μερικής αναβάθμισης/αξιοποίησης των απελευθερωμένων κρέντιτς.
Στο πρώτο, ο Schneider έρχεται στη θέση του Petrusev και ο Booker μπορεί να πάρει τη θέση του Jaiteh. Αγωνιστικά το ρόστερ αυτό μ αρέσει αρκετά, ωστόσο υπάρχει ένα σημαντικό ζήτημα τακτικής που δημιουργείται από την απουσία ανταγωνιστικών forwards και την κατανομή των παικτών στα δύο turns, όπως έθεσα και ως quiz στο twitter.
Δεδομένου ότι ένας F πρέπει να παραμείνει στο βασικό σχήμα, τότε όλοι από το T1 μπαίνουν βασικοί, ώστε να μείνει στο τέλος ο καλύτερος. Το μεγάλο πρόβλημα ωστόσο δεν είναι αυτό, καθώς σε κάθε περίπτωση μένουν πέντε θέσεις στο βασικό σχήμα για τέσσερις “σίγουρους” από το Turn 2 (Maledon, Shorts, Sako, Booker) συν τους δύο guards από το Turn 1 (Campazzo, Bryant). Αν και οι δύο guards “γράψουν” σήμερα, τότε δημιουργείται ένα πολύ μεγάλο δίλημμα αύριο, για το ποιος θα μείνει εκτός από τους υπόλοιπους. Αυτό σε συνδυασμό με την απουσία οποιασδήποτε εναλλακτικής στη θέση των forwards με ...επιστρέφει ουσιαστικά στην αρχική μου σκέψη (αν βέβαια δεν γράψει ο Bryant, το μεγάλο πρόβλημα λύνεται, αλλά αν το φιλοσοφήσουμε, δεν είναι ιδανικό να λύνονται τα προβλήματά σου με χαμηλότερη επίδοση ενός παίκτη). Σενάριο νο. 2, λοιπόν.
O Jaiteh παραμένει στη θέση του, ο Schneider έρχεται στη θέση του Petrusev (εναλλακτικά Osmani ή Caruso) και ο Καλαϊτζάκης αναβαθμίζεται σε Biberovic. Εδώ ο Τούρκος παίζει στο T2 οπότε προσφέρει μια εναλλακτική έστω στη θέση των forwards, με τίμημα βέβαια τη παρουσία του Jaiteh στο ρόστερ. Είναι αυτό άσχημο; Όχι βέβαια, ενώ αν χρειαστεί (Bryant, Campazzo γράψουν καλά) μπορεί να μείνει και πιο εύκολα στον πάγκο.
Εδώ ενστάσεις μπορεί να υπάρχουν για τους forwards της Άλμπα, που φυσικά τις ακούω γιατί έχω κι εγώ τους δισταγμούς μου, αλλά πολύ περισσότερο ίσως για τον Σπλίτερ, με την Παρί να υποδέχεται την Μπασκόνια. Όχι δεδομένη νίκη δηλαδή, αν μπορεί καν να θεωρηθεί φαβορί η γαλλική ομάδα, τα 5,4 κρέντιτς βέβαια τα θεωρώ καλή τιμή για τις πιθανότητές τους. Ειδάλλως, μπορώ να στραφώ ξανά εναντίον της Άλμπα, φέρνοντας τον Μιγιάτοβιτς, κάτι που σημαίνει ότι Biberovic και Schneider δεν χωράνε, πρώτα απ' όλα τακτικά, αφού μια αλλαγή φεύγει. Στο σενάριο αυτό λοιπόν, ο Petrusev παραμένει, το απαραίτητο ρίσκο δηλαδή για έναν πιο safe κόουτς, με την τελευταία αλλαγή να είναι ο ερχομός του Caruso στη θέση του Καλαϊτζάκη.
Σε σχέση με το δεύτερο σενάριο, ο Caruso στη θέση του Schneider προφανώς δεν με ενοχλεί, όπως φυσικά και ο Μιγιάτοβιτς στη θέση του Σπλίτερ. Η ουσιώδης διαφορά εδώ είναι ο Petrusev αντί του Biberovic, που τη δεδομένη στιγμή δεν βγάζει νικητή τον πρώτο. Παίζοντας και οι δύο στο Turn 2 βέβαια, είναι άγνωστο πόσο καθοριστική μπορεί να είναι αυτή η απόφαση, επομένως ίσως αξίζει να δοθεί έμφαση στη θεωρητική πάντα προτεραιότητα του προπονητή.
Αυτές είναι οι πιο πρόσφατες σκέψεις ως προς τη διαμόρφωση του τελικού ρόστερ. Θα υπάρξει το σχετικό update με την εικόνα σύντομα, θέλω να πιστεύω.
Update: χωρίς να έχω κατασταλάξει, τα ένστικτα της τελευταίας στιγμής οδηγούν σε ό,τι μπορεί να θεωρηθεί safe στα παραπάνω κι αυτό είναι η υπεροχή της Εφές ως φαβορί στην αναμέτρηση με την Άλμπα. Εφόσον δεν βρίσκω τόσο τεράστιο πλεονέκτημα στο αγωνιστικό ρόστερ στα άλλα σενάρια (κυρίως στο 2ο, αφού στο 1ο διακρίνεται μεν, αλλά υπάρχει τακτικό ζήτημα), αφού οι διαφορές εντοπίζονται στον όγδοο και στο δέκατο στην ιεραρχία παίκτη, μάλλον θα μείνω με Μιγιάτοβιτς και ... Petrusev στο ρόστερ.
Οι αμφιβολίες υπάρχουν φυσικά ακόμα και για την εκκίνηση της όλης διαδικασίας (πχ Francisco δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος που αποχωρεί), επομένως δεν αποκλείω και κάποια έμπνευση της τελευταίας στιγμής, για την ώρα όμως έχει επικρατήσει το σενάριο που εμφανίζεται στην εικόνα. Ουσιαστικά αυτό που χρειάζεται το παρακάτω ρόστερ είναι ένας από τους τέσσερις φόργουορντ να αποδώσει αξιοπρεπώς (και οι υπόλοιποι παίκτες φυσικά να πιάσουν τα στάνταρ τους, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν ήταν αυτοί ο πυρήνας του σχεδιασμού) και φυσικά να κερδίσει η Εφές στο Βερολίνο. Τώρα αν δούμε συντριβή της Μπασκόνια με όργια Moneke, απλά θα δώσει τροφή για το επόμενο meme στο twitter...
Έτσι, το ρόστερ της High Voltage για το Turn 1 της 7ης αγωνιστικής του παιχνιδιού θα έχει, πιθανώς, ως εξής:
Devotion.
