';
?>
We feel devotion
DataCenter
GAME PREVIEWS
Final Preview: Φενερμπαχτσέ - Ολυμπιακός
Η ανάλυση των δύο φιναλίστ ενόψει του τελικού για την κορυφή της Ευρώπης.
Δημοσιεύτηκε: 21/05/2017 16:01
Η ώρα του μεγάλου τελικού έφτασε! Απόψε στις 21:00 αναμετρώνται στο Sinan Erdem Dome οι δύο καλύτερες ομάδες της φετινής Euroleague, Φενερμπαχτσέ και Ολυμπιακός στον πρώτο ελληνοτουρκικό εμφύλιο σε τελικό της διοργάνωσης. Οι ...γηπεδούχοι, επικράτησαν άνετα της Ρεάλ στον ημιτελικό με 84-75, ενώ ο Ολυμπιακός πραγματοποίησε άλλη μια ανατροπή επί της ΤΣΣΚΑ την οποία και υπέταξε με 82-78. Στον τελικό λοιπόν πέρασαν οι δύο ομάδες που ...παίζουν και άμυνα, έχουν πιο οργανωμένο παιχνίδι και ασχολούνται με κάθε πιθανή λεπτομέρεια σε όλα τα μήκη και πλάτη του παρκέ. Φενερμπαχτσέ και Ολυμπιακός ετοιμάζονται να μας προσφέρουν έναν αγώνα ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου, ίσως όχι τόσο θεαματικό, με την ευρεία έννοια, σίγουρα όμως άκρως ανταγωνιστικό και συναρπαστικό που κάθε φίλος της Euroleague θα απολαύσει στο έπακρο. Πάμε να τα δούμε όλα αναλυτικά:
Συνολικά Στατιστικά
Παραπάνω παρουσιάζονται τα στατιστικά των δύο ομάδων για όλη τη σεζόν, δηλαδή την κανονική περίοδο, τα playoffs και τον έναν ημιτελικό που έδωσαν. Ωστόσο, επειδή, ειδικά για την Φενέρ, τα νούμερα αυτά δεν αντιπροσωπεύουν πλήρως την τρέχουσα αγωνιστική της εικόνα, λόγω και των τραυματισμών που είχε κατά τη διάρκεια της χρονιάς, αλλά και της "δαιμονισμένης" κατάστασης στην οποία βρίσκεται, θα εστιάσουμε την στατιστική μας ανάλυση στα νούμερα των δύο ομάδων από τα playoffs και μετά. Δηλαδή, για τον Ολυμπιακό στα πέντε παιχνίδια με την Εφές και στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ και για την Φενέρ στα τρία παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό και στον ημιτελικό με την Ρεάλ. Ιδού λοιπόν ο διαφοροποιημένος πίνακας:
Στατιστικά Playoffs & Ημιτελικών
Φαίνεται ήδη από τις πρώτες γραμμές η απόλυτη κυριαρχία της Φενερμπαχτσέ επί των αντιπάλων της, από τους οποίους υπερτερεί κατά 35,8 μονάδες αξιολόγησης σε κάθε ματς, νούμερο απλά εξωπραγματικό. Το πιο εντυπωσιακό όλων είναι ότι αυτή η διαφορά των 30-40 μονάδων υπάρχει σε κάθε ματς, χωρίς την παραμικρή εξαίρεση κι αυτό δείχνει το πόσο δύσκολο θα είναι σήμερα το έργο του Ολυμπιακού. Η ελληνική ομάδα βέβαια είναι η πλέον κατάλληλη στο να περιορίζει τη δράση των αντιπάλων, επιτρέποντας το όχι τόσο εντυπωσιακό, αλλά σίγουρα πάρα πολύ καλό 72,2 ράνκινγκ στους αντιπάλους της.
Η άνεση με την οποία επικρατεί η Φενέρ στα πρόσφατα ματς φαίνεται και στο σκοράρισμα, όπου διατηρεί διψήφια διαφορά σε μέσο όρο, τη στιγμή που ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο +5,6. Η καθ' εαυτή επίδοση θα μπορούσε να εξισωθεί με το +11,2 της Φενέρ, αν συνυπολογίσουμε και τις δύο ήττες του Ολυμπιακού από την Εφές, άρα την επιπλέον "ζημιά" από την αρνητική διαφορά στο σκορ.
Η εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση της τουρκικής ομάδας φαίνεται επίσης και στα ποσοστά με τα οποία εκτελεί. 78% στις βολές, έναντι 73% του Ολυμπιακού, 54,8% στα δίποντα, έναντι μόλις 44,1% του Ολυμπιακού και 48,9% στα τρίποντα, όταν ο Ολυμπιακός έχει σκαρφαλώσει στο 40,3%. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της ελληνικής ομάδας βέβαια είναι ότι μπορεί και περιορίζει αισθητά τα ποσοστά των αντιπάλων, όπως φαίνεται και από το 47,5% στα δίποντα και το μόλις 27,2% στα τρίποντα. Είναι αναμενόμενο λοιπόν οι παίκτες της Φενέρ να μην σουτάρουν με το ίδιο εντυπωσιακά ποσοστά. Ωστόσο και η ομάδα του Ομπράντοβιτς έχει βελτιωθεί αισθητά στο κομμάτι του περιορισμού του αντιπάλου, επιτρέποντας μόλις 45,9% στα δίποντα και 32,3% στα τρίποντα. Ίσως αυτή η έμφαση στον αμυντικό τομέα είναι κι αυτή που αιτιολογεί περισσότερο την πρόκριση των δύο αυτών ομάδων στον τελικό της διοργάνωσης.
Στο κομμάτι των ρημπάουντ, ο Ολυμπιακός έχει αποτελέσει μια από τις πλέον ισχυρές ομάδες της χρονιάς, έχοντας μάλιστα ιδιαίτερη έφεση στο επιθετικό ρημπάουντ. Τα νούμερά του διατηρούνται στο + και στα τελευταία ματς, μαζεύοντας 4,7 "σκουπίδια" περισσότερα από τους αντιπάλους της. Η Φενέρ από την άλλη δείχνει και εδώ μια σημαντική βελτίωση, απόρροια των πολλών άστοχων σουτ των αντιπάλων, μαζεύοντας 4,3 ρημπάουντ παραπάνω. Όπως φαίνεται ξεκάθαρα όμως, η τουρκική ομάδα είναι αυτή που επιδιώκει ακόμα χαμηλότερο τέμπο από τον Ολυμπιακό, τη στιγμή που οι ερυθρόλευκοι έχουν εξοικειωθεί σε περισσότερες κατοχές (+3,5 σε σχέση με την Φενέρ), λόγω και των αντιπάλων τους (Εφές, ΤΣΣΚΑ).
Στον τομέα της δημιουργίας, οι Τούρκοι διατηρούν τα πρωτεία, μοιράζοντας 19,5 ασσίστ ανά ματς, ενώ υποπίπτουν παράλληλα σε 14,5 λάθη. Έτσι, η αναλογία ασσίστ/λαθών ανέρχεται στο 1,345, νούμερο αρκετά καλύτερο από το 1,213 της ομάδας του Γιάννη Σφαιρόπουλου, η οποία μοιράζει 15,2 ασσίστ και υποπίπτει σε 12,5 λάθη στα έξι τελευταία παιχνίδια. Η αισθητά βελτιωμένη αμυντική λειτουργία της Φενέρ φαίνεται κι από το 1,104 στην αναλογία ασσίστ/λαθών των αντιπάλων της, τη στιγμή που ο Ολυμπιακός ακολουθεί εκ διαμέτρου αντίθετη πορεία, έχοντας αυξήσει τον αντίστοιχο δείκτη στο 1,322.
Συνολικά, η Φενερμπαχτσέ βασίζεται πολύ περισσότερο στους βασικούς της παίκτες, σε σχέση με τον Ολυμπιακό. Πιο συγκεκριμένα, οι πέντε παίκτες με το μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια συγκεντρώνουν το 79,9% του συνολικού ράνκινγκ της ομάδας, τη στιγμή που το αντίστοιχο ποσοστό για τον Ολυμπιακό ανέρχεται μόλις στο 62,2% κι αυτό υποδεικνύει ότι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος θα πρέπει να ανοίξει το rotation και να διαμορφώσει τις συνθήκες ώστε η Φενέρ να αναγκαστεί να βάλει όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες μέσα στο παρκέ, ώστε να βρεθεί περισσότερο εκτεθειμένη. Ο - πάντα σε ετοιμότητα - πάγκος των ερυθρολεύκων είναι αυτός που μπορεί να του χαρίσει τον τίτλο.
Τέλος, σε ατομικό επίπεδο, ο Bogdanovic σκοράρει το 23% σχεδόν των πόντων των Τούρκων, ο Σλούκας μοιράζει το 22% των ασσίστ, ενώ ο Udoh αποτελεί το σημείο αναφοράς πάνω στο παρκέ με το 25,6% των ρημπάουντ και το 26,4% του Index Rating. Από πλευράς Ολυμπιακού, ο Σπανούλης δίνει το 21,5% των πόντων, το 40% σχεδόν των ασσίστ και το 19,7% του ράνκινγκ, ενώ ο Πρίντεζης είναι ο πρώτος ρημπάουντερ με 15% (κάτι που μαρτυρά την ομαδική λειτουργία στο συγκεκριμένο κομμάτι).
Θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε τα δυνατά σημεία των ρόστερ των ομάδων μέσα από κάποιες head-to-head συγκρίσεις μεταξύ των παικτών τους. Δεν είναι απαραίτητο να δώσετε μεγάλη σημασία στην καθ' εαυτή σύγκριση, στο ποιος βγαίνει ...νικητής δηλαδή, αλλά στα ίδια τα νούμερα και στα (μεμονωμένα, ή συνδυαστικά) συμπεράσματα που οδηγούν για το σημερινό ματς, τα δυνατά και τα τρωτά σημεία των δύο ομάδων και πως πρέπει να τα αξιοποιήσουν/περιορίσουν. Για τις συγκρίσεις θα χρησιμοποιήσουμε τα αγαπημένα μας radar charts, και μπορείτε να δείτε κάθε εικόνα σε πλήρες μέγεθος κλικάροντάς την.
Bogdanovic-Σπανούλης
Οι δύο παίκτες που ξεχωρίζουν στην περιφέρεια δεν είναι άλλοι από τους Bogdan Bogdanovic και Βασίλη Σπανούλη. Ο πρώτος έχασε σημαντικό μέρος της σεζόν λόγω τραυματισμού, ωστόσο επανήρθε δριμύτερος και αποτέλεσε τον τρίτο καλύτερο περιφερειακό της χρονιάς από στατιστική σκοπιά, πίσω από τους Langford και De Colo. Συγκεκριμένα, ο Σέρβος άσσος έχει στη σεζόν 14,5 πόντους, 3,8 ρημπάουντ, 3,8 ασσίστ και 16,9 Index Rating. Στο σύνολο της χρονιάς, υπερτερεί του Σπανούλη, ο οποίος σκοράρει 12,7 πόντους, αλλά μοιράζει και 6 ασσίστ, ενώ κερδίζει 1,2 φάουλ παραπάνω από τον Σέρβο. Το 12,1 ράνκινγκ του Σπανούλη είναι μεν λίγο, οφείλεται όμως στο ...ρελαντί ρυθμό του δεύτερου γύρου της κανονικής περιόδου.
Αν τώρα εξετάσουμε μόνο τους αγώνες των playoffs και των ημιτελικών, θα δούμε πως και οι δύο παίκτες έχουν σημειώσει μια εντυπωσιακή άνοδο. Η στατιστική υπεροχή του Bogdanovic δεν αλλάζει (χάρη στα δύο back-to-back MVP των πρώτων αγωνιστικών των playoffs όπου ...τερμάτιζε με 35 Index Rating), ωστόσο αυτά που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι τα 6,8 ρημπάουντ του Σέρβου, οι ελαφρώς λιγότερες ασσίστ που μοιράζει πλέον (3,3) και τα περισσότερα λάθη (4). Από την άλλη, το σκοράρισμα του Kill Bill έχει αυξηθεί στους 16,5 πόντους, οι ασσίστ παραμένουν ίδιες (6), ενώ είναι περισσότερα τα φάουλ που κερδίζει 6,8.
Αν προχωρήσουμε στα ποσοστά των δύο παικτών, θα διαπιστώσουμε και εδώ την εξαιρετική σεζόν που πραγματοποιεί ο Bogdanovic. Ο Σέρβος εκτελεί τον ίδιο αριθμό διπόντων και τριπόντων (από 4,8) και έχει τα εξαιρετικά 57,4% στα δίποντα και 43% στα τρίποντα. Παράλληλα, ευστοχεί στις 2,8 από τις 3,3 βολές που εκτελεί σε κάθε ματς, ποσοστό 85%. Από την άλλη, ο Σπανούλης βρίσκεται σαφώς χαμηλότερα, με 49,4% στα δίποντα και 31,7% στα τρίποντα, εκτελώντας παραπλήσιο αριθμό σουτ (4,9 δίποντα, 5 τρίποντα), ενώ ευστοχεί στο 75,4% των βολών, εκτελώντας 4,1 σε κάθε παιχνίδι.
Αντίστοιχα, με τα δεδομένα των τελευταίων παιχνιδιών (playoffs και ημιτελικών), παρατηρούμε μια εντυπωσιακή άνοδο και στα ποσοστά των δύο παικτών, με αυτά του Bogdanovic να φτάνουν σε ...εξωπραγματικά επίπεδα. Συγκεκριμένα, ο Σέρβος δεν έχει αστοχήσει σε βολή (εκτελεί όμως πολύ λιγότερες, μόλις 1,5 ανά ματς) και εκτελεί με 56% στα τρίποντα (6,3 προσπάθειες ανά ματς) και 63,2% στα δίποντα (με το ίδιο 4,8 προσπαθειών ανά ματς). Φανερά βελτιωμένος αλλά πιο ...θνητός (αν εξαιρέσουμε φυσικά το 4ο δεκάλεπτο των αγώνων) είναι ο Σπανούλης, που έχει ανεβάσει τα ποσοστά του σε 52,2% στα δίποντα και 40,9% στα τρίποντα. Πλέον όμως, είναι ορατό ότι ο αρχηγός του Ολυμπιακού εκτελεί περισσότερο από έξω (7,3 σουτ) παρά μέσα από τα 6,75μ. (3,8 σουτ). Τα ποσοστά αυτά βέβαια ανεβαίνουν κατακόρυφα όταν η μπάλα καίει.
Είναι φανερό λοιπόν ότι αν υπάρχει ένας σαφής στόχος για τον Ολυμπιακό, ώστε να του περιορίσει αισθητά το ποσοστό επιτυχίας προς το καλάθι (όπως εξάλλου συνηθίζει, όπως είδαμε παραπάνω), αυτός δεν είναι άλλος από τον Bogdan Bogdanovic, η ευστοχία του οποίου δημιουργεί άνεση και στους συμπαίκτες του και απελευθερώνει εν πολλοίς το παιχνίδι της ομάδας. Σίγουρα πάντως, ο ποιοτικότατος Σέρβος δεν διαθέτει την εμπειρία παικτών όπως ο Σπανούλης.
Udoh - Πρίντεζης
Δεν είναι παίκτες που αγωνίζονται ξεκάθαρα στην ίδια θέση, ωστόσο η άκρως αποτελεσματική παρουσία του Έλληνα φόργουορντ στο ζωγραφιστό, αλλά και το γεγονός ότι αποτελούν τους κορυφαίους παίκτες της γραμμής των ψηλών κάθε ομάδας μας κάνει να τους δούμε μαζί. Ο Πρίντεζης αποτελεί το σημείο αναφοράς στο post παιχνίδι του Ολυμπιακού, ενώ ο Udoh είναι το Α και το Ω της αμυντικής λειτουργίας της Φενέρ αλλά και της παρουσίας της στη ρακέτα, με τελευταίο θύμα του Udoh ...ολόκληρη την frontline της Ρεάλ. Είναι ξεκάθαρη λοιπόν η πιο πληθωρική παρουσία του Αμερικανού ψηλού στο παρκέ, όχι μόνο θετικά (ρημπάουντ, ασσίστ, κλεψίματα, τάπες) αλλά και αρνητικά (φάουλ, λάθη), λόγω του μεγαλύτερου χρόνου συμμετοχής του (31:52 έναντι 25:20), αλλά φυσικά και των αθλητικών του προσόντων. Από την άλλη όμως, ο Πρίντεζης καταφέρνει να σκοράρει περισσότερο (13 έναντι 12,2) ακόμα και σε μικρότερο χρόνο συμμετοχής, όπως και να κερδίζει οριακά περισσότερα φάουλ (3,9 έναντι 3,7). Όσο για τα ρημπάουντ, η διαφορά των 7,7 του Udoh σε σχέση με τα 5,2 του Πρίντεζη μπορεί να φαίνεται μεγάλη, δεν ισχύει το ίδιο όμως αν αναχθούν οι χρόνοι των δύο παικτών σε 40 λεπτά συμμετοχής.
Η διαφορά των δύο παικτών (και στη θέση που αγωνίζονται) φαίνεται και στο παρακάτω διάγραμμα με τα σουτ, με τον Udoh να είναι μεν πιο αποτελεσματικός στα δίποντα, με ποσοστό 58,7%, έναντι 49% του διεθνή φόργουορντ, ωστόσο το σαφές πλεονέκτημα του Πρίντεζη δεν είναι άλλο από τη δυνατότητα να σκοράρει από την περιφέρεια (προφανώς ούτε ο Udoh, ούτε ο Vesely έχουν τη δυνατότητα και μόνο όταν ο Datome αγωνίζεται στο 4 υπάρχει το σχετικό αντίβαρο) απ' όπου εκτελεί με ποσοστό 40%, ευστοχώντας σε 0,8 τρίποντα ανά ματς. Προβάδισμα έχει επίσης και στις βολές ο Έλληνας φόργουορντ με 70%, έναντι 63% του Udoh
Vesely-Birch
Μιας που πιάσαμε τους ψηλούς, συνεχίζουμε με τα δεύτερα ονόματα κάθε ομάδας, τους Jan Vesely και Khem Birch. Φυσικά, ο Ολυμπιακός έχει να αντιπαρατάξει παίκτες όπως ο Milutinov και ο Young, που μπορούν να θέσουν τη συνολική σύγκριση των δύο frontline υπέρ του, τη στιγμή που για την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Antic και Bennett φαίνεται να μην υπολογίζονται (δεν θα μας κάνει εντύπωση φυσικά η χρησιμοποίηση του Σκοπιανού), και ουσιαστικά απουσιάζει μόνο ο χρόνος του Datome στο 4.
Όπως παρατηρούμε και στο radar, κάθε παίκτης προσφέρει διαφορετικά πράγματα, με τον Τσέχο να υπερτερεί σε σκοράρισμα (9,7 πόντοι, έναντι 7,1), ασσίστ (1,4 έναντι 0,3), κλεψίματα (1,1 έναντι 0,5) και κερδισμένα φάουλ (3,4 έναντι 2,1). Από την άλλη, ο σέντερ του Ολυμπιακού έχει μεγαλύτερη ικανότητα στον αέρα, με έφεση στα ρημπάουντ (5,8 έναντι 4,4) και στις τάπες (1 έναντι 0,5), ενώ υποπίπτει και σε μισό λάθος λιγότερο. Έχει δηλαδή έναν πιο συμπληρωματικό ρόλο, με κύριο μέλημά του να αυξάνει τις κατοχές τις ομάδας του, αλλά και να τελειώνει τις φάσεις που δημιουργούν οι συμπαίκτες του για τον ίδιο στον αέρα.
O Καναδός σέντερ υπερτερεί του Vesely τόσο σε ποσοστό βολών, όσο και στα δίποντα, όντας πιο αποτελεσματικός στην επαφή του με το καλάθι. Συγκεκριμένα, ο Birch εκτελεί με 63,3% από τις βολές και 61,5% στα δίποντα, τη στιγμή που τα αντίστοιχα ποσοστά του ψηλού της Φενέρ βρίσκονται στο 55,5% και 57,5%. Σίγουρα πάντως, αυτό το 57,5% για το Vesely μόνο αμελητέο δεν είναι και μπορεί να αποτελέσει μεγάλη απειλή για τον Ολυμπιακό, αφού οι προσπάθειες του Τσέχου σε κάθε ματς είναι 6,7 (έναντι 4,5 του Birch).
Σλούκας-Μάντζαρης
Προφανώς δεν έχουν αντίστοιχο ρόλο στις ομάδες τους, με τον Σλούκα να παίζει με την μπάλα στα χέρια, ερχόμενος συνήθως από τον πάγκο και να ξεκλειδώνει τις αντίπαλες άμυνες και τον Μάντζαρη να παίζει δίπλα στον Σπανούλη, έχοντας συνήθως πιο συμπληρωματικό ή ανασταλτικό ρόλο. Αυτό βέβαια δεν τον εμπόδισε να "βομβαρδίσει" το καλάθι της ΤΣΣΚΑ στο τρίτο δεκάλεπτο του ημιτελικού. Να σημειωθεί επίσης ότι με τον Bogdanovic να ...οργιάζει, Σλούκας και Dixon δεν διατηρούν ανάλογα μεγάλο χρόνο συμμετοχής, ενώ αντιθέτως, ο παραγκωνισμός του Waters προϊόντος του χρόνου έχει αυξήσει το χρόνο του Μάντζαρη.
Στα γενικά στατιστικά λοιπόν, παρατηρούμε το προβάδισμα του Σλούκα σε εκτέλεση (9,5 πόντοι, έναντι 5,9) και δημιουργία (4,5 ασσίστ έναντι 2,3), όπως επίσης και στα λάθη (2,6 έναντι 1,2), αλλά και στα κερδισμένα φάουλ (2,8 έναντι 1,1), νούμερα που όλα μαρτυρούν τον πιο επιθετικογενή προσανατολισμό του γκαρντ της Φενέρ. Από την άλλη, ο Μάντζαρης προσφέρει περισσότερα στα ρημπάουντ (2,9 έναντι 2,2), ενώ σπαταλά, όπως αναφέρθηκε λιγότερες κατοχές από τον Σλούκα.
Η μεγαλύτερη επαφή του Σλούκα με το καλάθι φαίνεται κι από τα ποσοστά των δύο παικτών, με τον γκαρντ της Φενέρ να υπερτερεί ξεκάθαρα και στις τρεις κατηγορίες, αλλά τον Μάντζαρη να είναι αυτός που, παραδόξως ίσως, εκτελεί και ευστοχεί σε περισσότερα τρίποντα ανά ματς (1,4 έναντι 1).
Dixon-Green
Οι δύο μπόμπερ των ομάδων, είναι παίκτες που μπορούν να δημιουργήσουν για τον εαυτό τους και να σουτάρουν από οπουδήποτε. Η διαφορά τους είναι ότι ο Dixon συνηθίζει να απειλεί περισσότερο από το τρίποντο, ενώ ο Green μπορεί πολύ εύκολα να ντριπλάρει και να εκτελέσει από τα 5 μέτρα. Έχοντας μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής και αγωνιζόμενος από τη θέση 1, ο παίκτης της Φενέρ υπερτερεί όχι μόνο σε μέσο όρο πόντων (11,5 έναντι 10), αλλά και σε άλλες στατιστικές κατηγορίες, όπως τα ρημπάουντ, οι ασσίστ, τα κλεψίματα και τα κερδισμένα φάουλ. Το γεγονός όμως ότι ο Green υποπίπτει σε 0,8 λάθη, ενώ ο Dixon σε 2, μαρτυρά κάτι που είναι λίγο πολύ γνωστό. Ότι ο Dixon παίζει περισσότερο με την μπάλα στα χέρια, ενώ ο Green έχει περισσότερο το ρόλο του "εκτελεστή", κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να "σκοτώσει" τον αντίπαλο με λιγότερο ...κόπο.
Στο διάγραμμα των σουτ, βλέπουμε παρεμφερή ποσοστά σε δίποντα και τρίποντα, με τον γκαρντ του Ολυμπιακού πάντως να υπερτερεί και στις δύο κατηγορίες. Συγκεκριμένα, σουτάρει με 40,2% στα τρίποντα έναντι 39% του Dixon (ο οποίος πάντως εκτελώντας πιο πολλά, ευστοχεί σε 1 περισσότερο ανά ματς) και με 47,1% στα δίποντα, έναντι 45,9% του Dixon. Στις βολές, ο γκαρντ της Φενέρ σουτάρει με μεγαλύτερη ευστοχία (90,6% έναντι 81,7%), στην πράξη ωστόσο αριθμεί τους ίδιους πόντους από τη γραμμή της φιλανθρωπίας (1,5 έναντι 1,4).
Datome-Παπανικολάου
Μπορεί ο Ιταλός να περνά αρκετό χρόνο συμμετοχής στο 4 (κι έτσι ίσως μια σύγκριση με τον Παπαπέτρου να ήταν πιο "ορθή" βάσει θέσης), ωστόσο τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά, όπως τουλάχιστον αποτύπώνονται στους μέρους όρους του, ταιριάζουν με αυτά του αναγεννημένου φόργουορντ του Ολυμπιακού. Έτσι, ο Datome σκοράρει μεν περισσότερο (9,1 έναντι 8,3), όμως υστερεί τόσο στα ρημπάουντ (3,6 έναντι 4,8), όσο και σε ασσίστ (1,1 έναντι 1,5) και κλεψίματα (0,5 έναντι 1,2). Παράλληλα, ο Παπανικολάου έχει 0,4 κοψίματα ανά ματς και είναι πιο "συντηρητικός" με τα φάουλ που κάνει και κερδίζει, σε σχέση με τον Ιταλό.
Μπορεί ο Παπανικολάου να υπερτερεί ξεκάθαρα ως γενικότερη παρουσία στο παρκέ, ο Datome όμως αποτελεί έναν άκρως επικίνδυνο επιθετικό παίκτη, που μπορεί να "σκοτώσει" κάθε αντίπαλο. Ο φόργουορντ της Φενέρ εκτελεί με 45,6% στα τρίποντα (έναντι 32,1% του Παπανικολάου - αναφέρεται σε ολόκληρη τη σεζόν αυτό), όμως ευστοχεί μόλις στο 42,4% των προσπαθειών του από το δίποντο, τη στιγμή που το ποσοστό του διεθνή φόργουορντ βρίσκεται στο 53,6%. Ο τελευταίος έχει ένα υψηλό ποσοστό στις βολές (82,6%), τίποτα όμως δεν μπορεί να συναγωνιστεί το 96% του Datome από τη γραμμή της φιλανθρωπίας!
Kalinic-Παπαπέτρου
O Σέρβος φόργουορντ έχει αναδειχθεί στον παίκτη-κλειδί της ομάδας του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στη φετινή της πορεία προς τον τελικό της Euroleague. Ίσως να ήταν πιο δόκιμη μια σύγκριση με τον Παπανικολάου (και αντιστοίχως του Παπαπέτρου με τον Nunnally), όμως η απουσία του Lojeski δεν μας ...επιτρέπει να αφήσουμε "μόνο" του τον Datome. Έτσι, τα ζευγάρια διαμορφώθηκαν ανάλογα.
Φυσικά, με τον Kalinic να έχει σαφώς βασικότερο ρόλο από τον Παπαπέτρου, είναι λογικό να υπερτερεί στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες, όπως σε πόντους, ασσίστ και κερδισμένα φάουλ. Ωστόσο η διαφορά του δεν είναι τόσο ...ουσιαστική, βάσει χρόνου συμμετοχής, σε κατηγορίες όπως για παράδειγμα τα ρημπάουντ, όπου υπερτερεί μόλις με 3 έναντι 2,6, τη στιγμή που ο Παπαπέτρου αγωνίζεται σχεδόν τα 2/3 του χρόνου συμμετοχής του Σέρβου.
Ο Kalinic πάντως αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματικός τόσο σε βολές (83,3%) όσο και στα δίποντα (55,4%), με μοναδικό φανερό του μειονέκτημα τα σουτ μακρινής απόστασης, αφού έχει 31,8% από το τρίποντο. Δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί πάντως, καθώς είναι ένας παίκτης που πλήγωσε τον Παναθηναϊκό στο πρώτο ματς των playoffs με 4/6 τρίποντα. Από την άλλη, ο Παπαπέτρου έχει ένα ελαφρώς πιο συμπαθητικό ποσοστό από την περιφέρεια (33,8%), όμως υπολείπεται σημαντικά στις άλλες κατηγορίες, αν και όπως και να' χει, δεν αποτελεί παίκτη που παίρνει πολλές προσπάθειες σ' ένα ματς.
Ποιοί απουσιάζουν από τις συγκρίσεις; Αγραβάνης, Milutinov και Young είναι παίκτες που προσφέρουν μεγαλύτερο βάθος στη ρακέτα σε σχέση με την Φενέρ που δεν αποκλείεται να φέρει από τον πάγκο τους Antic και Bennett, αν η άμυνα του Ολυμπιακού στον Udoh αποδειχθεί και πάλι εξαιρετική. Από την άλλη πλευρά, ο τραυματισμός του Lojeski αποτελεί απώλεια για την ελληνική ομάδα, αφού η Φενέρ διαθέτει κι έναν πολύ ικανό παίκτη-εργαλείο, τον James Nunnally στην περιφέρεια. Τέλος, στα γκαρντ υπάρχουν και οι Waters - Mahmutoglu, που έχουν σαφώς πιο συμπληρωματικό ρόλο, αλλά με τον Waters πιο πιθανό να χρησιμοποιηθεί σήμερα για να πιέσει την Φενέρ και να συμβάλλει στη διεύρυνση του rotation που μπορεί να κάνει τη διαφορά για τον Ολυμπιακό.
H ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ταλαιπωρημένη από αρκετούς τραυματισμούς μέσα στη χρονιά (Σλούκας, Bogdanovic, Vesely) και στηριζόμενη εξ’ αρχής σε ένα μικρό ροτέισον πέρασε από «χίλια κύματα» μέχρι να βρεθεί στο τρίτο συνεχόμενο Final 4 που διεξάγεται μάλιστα στην πόλη της. Η πέμπτη θέση της Regular Season, με ρεκόρ 18-12, μάλλον την κολακεύει παρά την ...υποτιμά, ειδικά με την εικόνα της στο δεύτερο γύρο της διοργάνωσης. Ουσιαστικά η παρτίδα «σώθηκε» την τελευταία αγωνιστική όπου η ανεπάντεχη ήττα της Μπασκόνια από την Ζαλγκίρις (και η δικιά της δύσκολη νίκη στην παράταση κόντρα στην αδιάφορη Μπαρτσελόνα) την έστειλε πάνω στον Παναθηναϊκό αντί για την ΤΣΣΚΑ και άνοιξε το δρόμο για μια μεγαλειώδη πρόκριση – «σκούπα» κόντρα στους ανέτοιμους (όπως φάνηκε) κυπελλούχους Ελλάδας, αφού ο «γάτος» Ζοτς ζει και αναπνέει για τέτοιες αναμετρήσεις.
Στον ημιτελικό με την Ρεάλ, η Φενερμπαχτσέ επιβεβαίωσε την εξαιρετική της αγωνιστική κατάσταση και χωρίς να αφήσει κανένα περιθώριο στην ομάδα του Πάμπλο Λάσο (μοναδικοί που αντιστάθηκαν ο MVP της σεζόν, Sergio Llull και ο Jaycee Carroll), πήρε εύκολα την πρόκριση για τον τελικό με 84-75. Μεγάλος πρωταγωνιστής για την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ο καλύτερος σέντερ της σεζόν (και πιθανώς runner-up στην κατάταξη των MVP), Ekpe Udoh, ο οποίος άγγιξε το triple double με 18 πόντους, 12 ρημπάουντ και 8 ασσίστ, μαζεύοντας 36 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης. Άξιος συμπαραστάτης, ο οποίος αγωνίστηκε επίσης για περισσότερο από 38 λεπτά ήταν ο Nikola Kalinic με την επίσης πληθωρική στατιστική των 12 πόντων, 6 ρημπάουντ, 6 ασσίστ, 4 κλεψιμάτων και 24 Index Rating.
Πολύ δυνατό ξεκίνημα στην κανονική περίοδο πραγματοποίησε και ο Ολυμπιακός, οι διάφοροι όμως τραυματισμοί, αλλά και κάποιες αναπάντεχες ήττες (Γαλατασαράι, Μακάμπι) τον έθεσαν από νωρίς σε θέση αουτσάιντερ για την πρώτη θέση της Regular Season. Αυτό όμως μικρή σημασία είχε, αφού οι Πειραιώτες δεν απειλήθηκαν ποτέ ουσιαστικά για να χάσουν το πλεονέκτημα έδρας κι έτσι προχώρησαν σταθερά μέχρι το τέλος της σεζόν, εξασφαλίζοντας την 3η θέση ήδη πριν το φινάλε (ρεκόρ 19-11). Στα playoffs, οι ερυθρόλευκοι τέθηκαν αντιμέτωποι με την Εφές, η οποία έσπασε μεν την έδρα στο δεύτερο παιχνίδι στο ΣΕΦ, ωστόσο ο Ολυμπιακός στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και με ηγέτη τον Βασίλη Σπανούλη πήρε το διπλό που έπρεπε και τελείωσε τη σειρά στο 5ο παιχνίδι.
Στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ, ο Ολυμπιακός δεν έχασε ποτέ την πνευματική του ηρεμία και το σαφή του αγωνιστικό προσανατολισμό, παρόλο που η ΤΣΣΚΑ βρέθηκε αρκετές φορές με διψήφια διαφορά στο σκορ και χάρη στα μεγάλα τρίποντα των Ελλήνων παικτών του κατάφερε να ροκανίσει τη διαφορά και να φορτώσει με πίεση τους πρωταθλητές Ευρώπης. Από εκεί και πέρα, ανέλαβε δράση ο Βασίλης Σπανούλης, ο οποίος διατήρησε τη νικηφόρα παράδοση των ερυθρολεύκων επί των Ρώσων σε Final 4 και προσέθεσε άλλον έναν "άθλο" στο ενεργητικό της ομάδας, που επικράτησε με σκορ 82-78. Τέσσερις παίκτες των νικητών τελείωσαν τον αγώνα με διψήφιο αριθμό πόντων και ράνκινγκ (Σπανούλης, Πρίντεζης, Παπανικολάου, Μάντζαρης), ενώ από πλευράς ΤΣΣΚΑ καλύτερη παρουσία είχαν οι Teodosic και Khryapa.
Στο πρώτο παιχνίδι των δύο ομάδων που διεξήχθη την τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου της Regular Season, ο Ολυμπιακός επικράτησε άνετα της Φενερμπαχτσέ με 71-62, σε ένα ματς που η διαφορά έφτασε και τα επίπεδα των 20 πόντων. Οι ερυθρόλευκοι ευτύχησαν να βρουν ρυθμό και εύστοχα σουτ από την περιφέρεια γρήγορα και να αποκτήσουν ψυχολογία για να μην επιτρέψουν ποτέ στην ομάδα του Ομπράντοβιτς, η οποία παρατάχθηκε χωρίς τον Bogdan Bogdanovic, να επιστρέψει στο παιχνίδι. Σπουδαία εμφάνιση από τον Khem Birch με 10 πόντους και 13 ρημπάουντ ενώ ο απών από το Final 4 Matt Lojeski ήταν ο πρώτος σκόρερ των γηπεδούχων με 14 πόντους. Από την άλλη πλευρά, καλύτερος όλων ο Jan Vesely που έπαιξε και για τον Ekpe Udoh τελειώνοντας τον αγώνα με 22 πόντους και 10 ρημπάουντ. Ο τελευταίος πραγματοποίησε μια από τις (ελάχιστες) κακές του εμφανίσεις μένοντας στους 3 πόντους σε 20 σχεδόν λεπτά συμμετοχής.
Παρά την απουσία του Βασίλη Σπανούλη, ο Ολυμπιακός πραγματοποιεί πολύ καλή εμφάνιση στο δεύτερο ματς που διεξάγεται στην Κωνσταντινούπολη και προηγείται μέχρι και με 48-60, στις αρχές του τετάρτου δεκαλέπτου. Η συνέχεια ωστόσο δεν ήταν ανάλογη και η Φενέρ γύρισε το ματς για να κερδίσει με 67-64, έχοντας ως μεγάλο πρωταγωνιστή τον Bogdan Bogdanovic με 27 πόντους, ενώ άλλους 17 προσέθεσε ο Datome. Από πλευράς ερυθρολεύκων, Erick Green με 17 πόντους και Κώστας Παπανικολάου με 13 πόντους και 8 ρημπάουντ ήταν οι διακριθέντες. Να σημειώσουμε πως ο Ekpe Udoh έμεινε και σε αυτό το ματς στα ρηχά, πετυχαίνοντας μόλις 6 πόντους, έχοντας όμως ταυτόχρονα και 5 μπλοκ, στα 31 λεπτά που αγωνίστηκε.
- O περιορισμός της δράσης του Bogdanovic. Ο Σέρβος άσσος βρίσκεται σε "δαιμονισμένη" κατάσταση και αυτό δεν οφείλεται μόνο στα αγωνιστικά του προσόντα και στο ρυθμό, αλλά και στην πνευματική ετοιμότητα που είναι ξεκάθαρο ότι επιδεικνύει στα κρίσιμα ματς που έχουν έρθει. Τα ποσοστά του είναι τουλάχιστον ...εξωπραγματικά και αν μη τι άλλο ο Ολυμπιακός θα πρέπει να τα μειώσει αισθητά, για να μην βρεθεί από την αρχή πίσω στο σκορ και να μην παρασύρει έτσι ο Bogdanovic και τους συμπαίκτες του, τόσο αγωνιστικά, όσο και ψυχολογικά. Ο Ολυμπιακός έχει δείξει ικανός να περιορίζει τους αντίπαλους παίκτες, κάτι τέτοιο όμως δεν ήταν εφικτό στο δεύτερο ματς της κανονικής περιόδου, όπου ο Bogdanovic ήταν ασταμάτητος.
- Η επικράτηση στο ζωγραφιστό. Σίγουρα, κύριο μέλημα είναι ο περιορισμός της δράσης του Ekpe Udoh, όμως αυτό δεν εξασφαλίζει την επιτυχία για τον Ολυμπιακό. Η ελληνική ομάδα έχει 2/2 απέναντι στον Αμερικανό φέτος, ωστόσο, για παράδειγμα στο ΣΕΦ, ο Vesely βγήκε μπροστά και πέτυχε 22 πόντους. Χρειάζεται λοιπόν συνολική προσπάθεια για να μην έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα οι δύο κορυφαίοι ψηλοί της Φενέρ. Αυτό είναι ίσως και το πιο συναρπαστικό κομμάτι του τελικού, αφού αναμετρώνται το καλύτερο δίδυμο ψηλών της διοργάνωσης και πιθανότατα, η πιο δυνατή αμυντικά frontline της Ευρώπης.
- Το εύρος παικτών που θα χρησιμοποιηθούν. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να πιέσει και να φθείρει τους αντιπάλους του, ώστε να μην έχουν πολλές ανάσες και να αναγκάσει τον Ομπράντοβιτς να ψάξει πιο βαθιά στον πάγκο του. Η Φενέρ υπερτερεί σε όρους πρώτης πεντάδας, όχι όμως και συνολικά στο ρόστερ. Εκεί θα πρέπει να ψάξει ο Ολυμπιακός ένα από τα κλειδιά για τη σημερινή νίκη.
- Ο ρυθμός και ποια ομάδα θα επικρατήσει και θα αποδειχθεί καλύτερη και πιο ικανή στο παιχνίδι της. Τόσο η Φενέρ όσο και ο Ολυμπιακός παίζουν κοντρολαρισμένο μπάσκετ, γνωρίζοντας ανά πάσα στιγμή τι πρέπει να κάνουν στο γήπεδο και δίνοντας μεγάλη έμφαση και στο αμυντικό κομμάτι. Είναι δύο ομάδες με κοινή λογική και κοινές βασικές αρχές στο παιχνίδι τους, άσχετα τη διαφοροποίηση στην εφαρμογή τους ανάλογα με τα δυνατά σημεία του ρόστερ τους. Τα νούμερα δείχνουν ότι η Φενέρ επιθυμεί περισσότερο κι από τον Ολυμπιακό ένα χαμηλό τέμπο, όμως η ελληνική ομάδα είναι αυτή που έχει δείξει σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς ικανή να καταστρέφει το παιχνίδι του αντιπάλου της και των ατού που διαθέτει. Αυτή είναι και μια από τις πιο συναρπαστικές οπτικές του τελικού.
- Kill Bill. Ό,τι και να πούμε, ό,τι κι αν αναλύσουμε, όταν ο Σπανούλης το πάρει απόφαση, απλά αλλάζει όλο το παιχνίδι. Η διαχείρισή του κατά τη διάρκεια του ματς και η ευχέρεια να είναι σχετικά ξεκούραστος στα τελευταία κρίσιμα λεπτά, όπως συνέβη με την ΤΣΣΚΑ, αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο.
Σύγκριση
Συνολικά Στατιστικά
| Fenerbahce (22-12) | 21/5/2017, 20:00 | Olympiacos (23-13) |
|---|---|---|
 | VS |  |
| Performance | ||
| 87.7 | Team Ranking | 86.3 |
| 76.9 | Opponent Ranking | 75.1 |
| 10.8 | Ranking +/- | 11.2 |
| Scoring | ||
| 76.5 | Team Points | 77.8 |
| 73.9 | Opponent Points | 73.7 |
| 2.6 | Points +/- | 4.1 |
| Shooting | ||
| 75.9 | Team 1pt % | 73.8 |
| 51.9 | Team 2pt % | 50.9 |
| 51.3 | Opponent 2pt % | 46.8 |
| 39.6 | Team 3pt % | 34.7 |
| 35.3 | Opponent 3pt % | 35.3 |
| 1.63 | 2pt/3pt attempts | 1.61 |
| Possesions | ||
| 32.6 | Team Rebounds | 37.6 |
| 32.3 | Opponent Rebounds | 34.1 |
| 0.3 | Rebounds +/- | 3.5 |
| 66.53 | Possesions | 68.49 |
| Playmaking | ||
| 17.4 | Team Assists | 15.2 |
| 12.7 | Team Turnovers | 12.8 |
| 1.37 | Team As/To | 1.19 |
| 1.278 | Opponent As/To | 1.225 |
| 22.77 | Assists/Points % | 19.51 |
| 22.32 | Opponent As/Pts % | 19.48 |
| Best 5 | ||
| 62.91 | Best 5 Ranking % | 53.75 |
| Key Players % | ||
| Dixon 14.54 | Points | Spanoulis 14.54 |
| Udoh 20.96 | Rebounds | Birch 15.46 |
| Sloukas 21.11 | Assists | Spanoulis 35.35 |
| Udoh 20.52 | Index Rating | Printezis 15.2 |
Παραπάνω παρουσιάζονται τα στατιστικά των δύο ομάδων για όλη τη σεζόν, δηλαδή την κανονική περίοδο, τα playoffs και τον έναν ημιτελικό που έδωσαν. Ωστόσο, επειδή, ειδικά για την Φενέρ, τα νούμερα αυτά δεν αντιπροσωπεύουν πλήρως την τρέχουσα αγωνιστική της εικόνα, λόγω και των τραυματισμών που είχε κατά τη διάρκεια της χρονιάς, αλλά και της "δαιμονισμένης" κατάστασης στην οποία βρίσκεται, θα εστιάσουμε την στατιστική μας ανάλυση στα νούμερα των δύο ομάδων από τα playoffs και μετά. Δηλαδή, για τον Ολυμπιακό στα πέντε παιχνίδια με την Εφές και στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ και για την Φενέρ στα τρία παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό και στον ημιτελικό με την Ρεάλ. Ιδού λοιπόν ο διαφοροποιημένος πίνακας:
Στατιστικά Playoffs & Ημιτελικών
| Fenerbahce (4-0) | 21/5/2017, 20:00 | Olympiacos (4-2) |
|---|---|---|
| VS | |
| Performance | ||
| 95.8 | Team Ranking | 83.7 |
| 60 | Opponent Ranking | 72.2 |
| 35.8 | Ranking +/- | 11.5 |
| Scoring | ||
| 78.5 | Team Points | 76.8 |
| 67.3 | Opponent Points | 71.2 |
| 11.2 | Points +/- | 5.6 |
| Shooting | ||
| 78 | Team 1pt % | 73 |
| 54.8 | Team 2pt % | 44.1 |
| 45.9 | Opponent 2pt % | 47.5 |
| 48.9 | Team 3pt % | 40.3 |
| 32.3 | Opponent 3pt % | 27.2 |
| 1.38 | 2pt/3pt attempts | 1.43 |
| Possesions | ||
| 32.3 | Team Rebounds | 40 |
| 28 | Opponent Rebounds | 35.3 |
| 4.3 | Rebounds +/- | 4.7 |
| 64.55 | Possesions | 67.97 |
| Playmaking | ||
| 19.5 | Team Assists | 15.2 |
| 14.5 | Team Turnovers | 12.5 |
| 1.345 | Team As/To | 1.213 |
| 1.104 | Opponent As/To | 1.322 |
| 24.84 | Assists/Points % | 19.74 |
| 19.7 | Opponent As/Pts % | 18.27 |
| Best 5 | ||
| 79.9 | Best 5 Ranking % | 62.15 |
| Key Players % | ||
| Bogdanovic 22.93 | Points | Spanoulis 21.48 |
| Udoh 25.58 | Rebounds | Printezis 15 |
| Sloukas 21.79 | Assists | Spanoulis 39.56 |
| Udoh 26.37 | Index Rating | Spanoulis 19.72 |
Φαίνεται ήδη από τις πρώτες γραμμές η απόλυτη κυριαρχία της Φενερμπαχτσέ επί των αντιπάλων της, από τους οποίους υπερτερεί κατά 35,8 μονάδες αξιολόγησης σε κάθε ματς, νούμερο απλά εξωπραγματικό. Το πιο εντυπωσιακό όλων είναι ότι αυτή η διαφορά των 30-40 μονάδων υπάρχει σε κάθε ματς, χωρίς την παραμικρή εξαίρεση κι αυτό δείχνει το πόσο δύσκολο θα είναι σήμερα το έργο του Ολυμπιακού. Η ελληνική ομάδα βέβαια είναι η πλέον κατάλληλη στο να περιορίζει τη δράση των αντιπάλων, επιτρέποντας το όχι τόσο εντυπωσιακό, αλλά σίγουρα πάρα πολύ καλό 72,2 ράνκινγκ στους αντιπάλους της.
Η άνεση με την οποία επικρατεί η Φενέρ στα πρόσφατα ματς φαίνεται και στο σκοράρισμα, όπου διατηρεί διψήφια διαφορά σε μέσο όρο, τη στιγμή που ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο +5,6. Η καθ' εαυτή επίδοση θα μπορούσε να εξισωθεί με το +11,2 της Φενέρ, αν συνυπολογίσουμε και τις δύο ήττες του Ολυμπιακού από την Εφές, άρα την επιπλέον "ζημιά" από την αρνητική διαφορά στο σκορ.
Η εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση της τουρκικής ομάδας φαίνεται επίσης και στα ποσοστά με τα οποία εκτελεί. 78% στις βολές, έναντι 73% του Ολυμπιακού, 54,8% στα δίποντα, έναντι μόλις 44,1% του Ολυμπιακού και 48,9% στα τρίποντα, όταν ο Ολυμπιακός έχει σκαρφαλώσει στο 40,3%. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της ελληνικής ομάδας βέβαια είναι ότι μπορεί και περιορίζει αισθητά τα ποσοστά των αντιπάλων, όπως φαίνεται και από το 47,5% στα δίποντα και το μόλις 27,2% στα τρίποντα. Είναι αναμενόμενο λοιπόν οι παίκτες της Φενέρ να μην σουτάρουν με το ίδιο εντυπωσιακά ποσοστά. Ωστόσο και η ομάδα του Ομπράντοβιτς έχει βελτιωθεί αισθητά στο κομμάτι του περιορισμού του αντιπάλου, επιτρέποντας μόλις 45,9% στα δίποντα και 32,3% στα τρίποντα. Ίσως αυτή η έμφαση στον αμυντικό τομέα είναι κι αυτή που αιτιολογεί περισσότερο την πρόκριση των δύο αυτών ομάδων στον τελικό της διοργάνωσης.
Στο κομμάτι των ρημπάουντ, ο Ολυμπιακός έχει αποτελέσει μια από τις πλέον ισχυρές ομάδες της χρονιάς, έχοντας μάλιστα ιδιαίτερη έφεση στο επιθετικό ρημπάουντ. Τα νούμερά του διατηρούνται στο + και στα τελευταία ματς, μαζεύοντας 4,7 "σκουπίδια" περισσότερα από τους αντιπάλους της. Η Φενέρ από την άλλη δείχνει και εδώ μια σημαντική βελτίωση, απόρροια των πολλών άστοχων σουτ των αντιπάλων, μαζεύοντας 4,3 ρημπάουντ παραπάνω. Όπως φαίνεται ξεκάθαρα όμως, η τουρκική ομάδα είναι αυτή που επιδιώκει ακόμα χαμηλότερο τέμπο από τον Ολυμπιακό, τη στιγμή που οι ερυθρόλευκοι έχουν εξοικειωθεί σε περισσότερες κατοχές (+3,5 σε σχέση με την Φενέρ), λόγω και των αντιπάλων τους (Εφές, ΤΣΣΚΑ).
Στον τομέα της δημιουργίας, οι Τούρκοι διατηρούν τα πρωτεία, μοιράζοντας 19,5 ασσίστ ανά ματς, ενώ υποπίπτουν παράλληλα σε 14,5 λάθη. Έτσι, η αναλογία ασσίστ/λαθών ανέρχεται στο 1,345, νούμερο αρκετά καλύτερο από το 1,213 της ομάδας του Γιάννη Σφαιρόπουλου, η οποία μοιράζει 15,2 ασσίστ και υποπίπτει σε 12,5 λάθη στα έξι τελευταία παιχνίδια. Η αισθητά βελτιωμένη αμυντική λειτουργία της Φενέρ φαίνεται κι από το 1,104 στην αναλογία ασσίστ/λαθών των αντιπάλων της, τη στιγμή που ο Ολυμπιακός ακολουθεί εκ διαμέτρου αντίθετη πορεία, έχοντας αυξήσει τον αντίστοιχο δείκτη στο 1,322.
Συνολικά, η Φενερμπαχτσέ βασίζεται πολύ περισσότερο στους βασικούς της παίκτες, σε σχέση με τον Ολυμπιακό. Πιο συγκεκριμένα, οι πέντε παίκτες με το μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια συγκεντρώνουν το 79,9% του συνολικού ράνκινγκ της ομάδας, τη στιγμή που το αντίστοιχο ποσοστό για τον Ολυμπιακό ανέρχεται μόλις στο 62,2% κι αυτό υποδεικνύει ότι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος θα πρέπει να ανοίξει το rotation και να διαμορφώσει τις συνθήκες ώστε η Φενέρ να αναγκαστεί να βάλει όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες μέσα στο παρκέ, ώστε να βρεθεί περισσότερο εκτεθειμένη. Ο - πάντα σε ετοιμότητα - πάγκος των ερυθρολεύκων είναι αυτός που μπορεί να του χαρίσει τον τίτλο.
Τέλος, σε ατομικό επίπεδο, ο Bogdanovic σκοράρει το 23% σχεδόν των πόντων των Τούρκων, ο Σλούκας μοιράζει το 22% των ασσίστ, ενώ ο Udoh αποτελεί το σημείο αναφοράς πάνω στο παρκέ με το 25,6% των ρημπάουντ και το 26,4% του Index Rating. Από πλευράς Ολυμπιακού, ο Σπανούλης δίνει το 21,5% των πόντων, το 40% σχεδόν των ασσίστ και το 19,7% του ράνκινγκ, ενώ ο Πρίντεζης είναι ο πρώτος ρημπάουντερ με 15% (κάτι που μαρτυρά την ομαδική λειτουργία στο συγκεκριμένο κομμάτι).
Τα ρόστερ - Head to head
Θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε τα δυνατά σημεία των ρόστερ των ομάδων μέσα από κάποιες head-to-head συγκρίσεις μεταξύ των παικτών τους. Δεν είναι απαραίτητο να δώσετε μεγάλη σημασία στην καθ' εαυτή σύγκριση, στο ποιος βγαίνει ...νικητής δηλαδή, αλλά στα ίδια τα νούμερα και στα (μεμονωμένα, ή συνδυαστικά) συμπεράσματα που οδηγούν για το σημερινό ματς, τα δυνατά και τα τρωτά σημεία των δύο ομάδων και πως πρέπει να τα αξιοποιήσουν/περιορίσουν. Για τις συγκρίσεις θα χρησιμοποιήσουμε τα αγαπημένα μας radar charts, και μπορείτε να δείτε κάθε εικόνα σε πλήρες μέγεθος κλικάροντάς την.
Bogdanovic-Σπανούλης
Οι δύο παίκτες που ξεχωρίζουν στην περιφέρεια δεν είναι άλλοι από τους Bogdan Bogdanovic και Βασίλη Σπανούλη. Ο πρώτος έχασε σημαντικό μέρος της σεζόν λόγω τραυματισμού, ωστόσο επανήρθε δριμύτερος και αποτέλεσε τον τρίτο καλύτερο περιφερειακό της χρονιάς από στατιστική σκοπιά, πίσω από τους Langford και De Colo. Συγκεκριμένα, ο Σέρβος άσσος έχει στη σεζόν 14,5 πόντους, 3,8 ρημπάουντ, 3,8 ασσίστ και 16,9 Index Rating. Στο σύνολο της χρονιάς, υπερτερεί του Σπανούλη, ο οποίος σκοράρει 12,7 πόντους, αλλά μοιράζει και 6 ασσίστ, ενώ κερδίζει 1,2 φάουλ παραπάνω από τον Σέρβο. Το 12,1 ράνκινγκ του Σπανούλη είναι μεν λίγο, οφείλεται όμως στο ...ρελαντί ρυθμό του δεύτερου γύρου της κανονικής περιόδου.
Αν τώρα εξετάσουμε μόνο τους αγώνες των playoffs και των ημιτελικών, θα δούμε πως και οι δύο παίκτες έχουν σημειώσει μια εντυπωσιακή άνοδο. Η στατιστική υπεροχή του Bogdanovic δεν αλλάζει (χάρη στα δύο back-to-back MVP των πρώτων αγωνιστικών των playoffs όπου ...τερμάτιζε με 35 Index Rating), ωστόσο αυτά που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι τα 6,8 ρημπάουντ του Σέρβου, οι ελαφρώς λιγότερες ασσίστ που μοιράζει πλέον (3,3) και τα περισσότερα λάθη (4). Από την άλλη, το σκοράρισμα του Kill Bill έχει αυξηθεί στους 16,5 πόντους, οι ασσίστ παραμένουν ίδιες (6), ενώ είναι περισσότερα τα φάουλ που κερδίζει 6,8.
Αν προχωρήσουμε στα ποσοστά των δύο παικτών, θα διαπιστώσουμε και εδώ την εξαιρετική σεζόν που πραγματοποιεί ο Bogdanovic. Ο Σέρβος εκτελεί τον ίδιο αριθμό διπόντων και τριπόντων (από 4,8) και έχει τα εξαιρετικά 57,4% στα δίποντα και 43% στα τρίποντα. Παράλληλα, ευστοχεί στις 2,8 από τις 3,3 βολές που εκτελεί σε κάθε ματς, ποσοστό 85%. Από την άλλη, ο Σπανούλης βρίσκεται σαφώς χαμηλότερα, με 49,4% στα δίποντα και 31,7% στα τρίποντα, εκτελώντας παραπλήσιο αριθμό σουτ (4,9 δίποντα, 5 τρίποντα), ενώ ευστοχεί στο 75,4% των βολών, εκτελώντας 4,1 σε κάθε παιχνίδι.
Αντίστοιχα, με τα δεδομένα των τελευταίων παιχνιδιών (playoffs και ημιτελικών), παρατηρούμε μια εντυπωσιακή άνοδο και στα ποσοστά των δύο παικτών, με αυτά του Bogdanovic να φτάνουν σε ...εξωπραγματικά επίπεδα. Συγκεκριμένα, ο Σέρβος δεν έχει αστοχήσει σε βολή (εκτελεί όμως πολύ λιγότερες, μόλις 1,5 ανά ματς) και εκτελεί με 56% στα τρίποντα (6,3 προσπάθειες ανά ματς) και 63,2% στα δίποντα (με το ίδιο 4,8 προσπαθειών ανά ματς). Φανερά βελτιωμένος αλλά πιο ...θνητός (αν εξαιρέσουμε φυσικά το 4ο δεκάλεπτο των αγώνων) είναι ο Σπανούλης, που έχει ανεβάσει τα ποσοστά του σε 52,2% στα δίποντα και 40,9% στα τρίποντα. Πλέον όμως, είναι ορατό ότι ο αρχηγός του Ολυμπιακού εκτελεί περισσότερο από έξω (7,3 σουτ) παρά μέσα από τα 6,75μ. (3,8 σουτ). Τα ποσοστά αυτά βέβαια ανεβαίνουν κατακόρυφα όταν η μπάλα καίει.
Είναι φανερό λοιπόν ότι αν υπάρχει ένας σαφής στόχος για τον Ολυμπιακό, ώστε να του περιορίσει αισθητά το ποσοστό επιτυχίας προς το καλάθι (όπως εξάλλου συνηθίζει, όπως είδαμε παραπάνω), αυτός δεν είναι άλλος από τον Bogdan Bogdanovic, η ευστοχία του οποίου δημιουργεί άνεση και στους συμπαίκτες του και απελευθερώνει εν πολλοίς το παιχνίδι της ομάδας. Σίγουρα πάντως, ο ποιοτικότατος Σέρβος δεν διαθέτει την εμπειρία παικτών όπως ο Σπανούλης.
Udoh - Πρίντεζης
Δεν είναι παίκτες που αγωνίζονται ξεκάθαρα στην ίδια θέση, ωστόσο η άκρως αποτελεσματική παρουσία του Έλληνα φόργουορντ στο ζωγραφιστό, αλλά και το γεγονός ότι αποτελούν τους κορυφαίους παίκτες της γραμμής των ψηλών κάθε ομάδας μας κάνει να τους δούμε μαζί. Ο Πρίντεζης αποτελεί το σημείο αναφοράς στο post παιχνίδι του Ολυμπιακού, ενώ ο Udoh είναι το Α και το Ω της αμυντικής λειτουργίας της Φενέρ αλλά και της παρουσίας της στη ρακέτα, με τελευταίο θύμα του Udoh ...ολόκληρη την frontline της Ρεάλ. Είναι ξεκάθαρη λοιπόν η πιο πληθωρική παρουσία του Αμερικανού ψηλού στο παρκέ, όχι μόνο θετικά (ρημπάουντ, ασσίστ, κλεψίματα, τάπες) αλλά και αρνητικά (φάουλ, λάθη), λόγω του μεγαλύτερου χρόνου συμμετοχής του (31:52 έναντι 25:20), αλλά φυσικά και των αθλητικών του προσόντων. Από την άλλη όμως, ο Πρίντεζης καταφέρνει να σκοράρει περισσότερο (13 έναντι 12,2) ακόμα και σε μικρότερο χρόνο συμμετοχής, όπως και να κερδίζει οριακά περισσότερα φάουλ (3,9 έναντι 3,7). Όσο για τα ρημπάουντ, η διαφορά των 7,7 του Udoh σε σχέση με τα 5,2 του Πρίντεζη μπορεί να φαίνεται μεγάλη, δεν ισχύει το ίδιο όμως αν αναχθούν οι χρόνοι των δύο παικτών σε 40 λεπτά συμμετοχής.
Η διαφορά των δύο παικτών (και στη θέση που αγωνίζονται) φαίνεται και στο παρακάτω διάγραμμα με τα σουτ, με τον Udoh να είναι μεν πιο αποτελεσματικός στα δίποντα, με ποσοστό 58,7%, έναντι 49% του διεθνή φόργουορντ, ωστόσο το σαφές πλεονέκτημα του Πρίντεζη δεν είναι άλλο από τη δυνατότητα να σκοράρει από την περιφέρεια (προφανώς ούτε ο Udoh, ούτε ο Vesely έχουν τη δυνατότητα και μόνο όταν ο Datome αγωνίζεται στο 4 υπάρχει το σχετικό αντίβαρο) απ' όπου εκτελεί με ποσοστό 40%, ευστοχώντας σε 0,8 τρίποντα ανά ματς. Προβάδισμα έχει επίσης και στις βολές ο Έλληνας φόργουορντ με 70%, έναντι 63% του Udoh
Vesely-Birch
Μιας που πιάσαμε τους ψηλούς, συνεχίζουμε με τα δεύτερα ονόματα κάθε ομάδας, τους Jan Vesely και Khem Birch. Φυσικά, ο Ολυμπιακός έχει να αντιπαρατάξει παίκτες όπως ο Milutinov και ο Young, που μπορούν να θέσουν τη συνολική σύγκριση των δύο frontline υπέρ του, τη στιγμή που για την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Antic και Bennett φαίνεται να μην υπολογίζονται (δεν θα μας κάνει εντύπωση φυσικά η χρησιμοποίηση του Σκοπιανού), και ουσιαστικά απουσιάζει μόνο ο χρόνος του Datome στο 4.
Όπως παρατηρούμε και στο radar, κάθε παίκτης προσφέρει διαφορετικά πράγματα, με τον Τσέχο να υπερτερεί σε σκοράρισμα (9,7 πόντοι, έναντι 7,1), ασσίστ (1,4 έναντι 0,3), κλεψίματα (1,1 έναντι 0,5) και κερδισμένα φάουλ (3,4 έναντι 2,1). Από την άλλη, ο σέντερ του Ολυμπιακού έχει μεγαλύτερη ικανότητα στον αέρα, με έφεση στα ρημπάουντ (5,8 έναντι 4,4) και στις τάπες (1 έναντι 0,5), ενώ υποπίπτει και σε μισό λάθος λιγότερο. Έχει δηλαδή έναν πιο συμπληρωματικό ρόλο, με κύριο μέλημά του να αυξάνει τις κατοχές τις ομάδας του, αλλά και να τελειώνει τις φάσεις που δημιουργούν οι συμπαίκτες του για τον ίδιο στον αέρα.
O Καναδός σέντερ υπερτερεί του Vesely τόσο σε ποσοστό βολών, όσο και στα δίποντα, όντας πιο αποτελεσματικός στην επαφή του με το καλάθι. Συγκεκριμένα, ο Birch εκτελεί με 63,3% από τις βολές και 61,5% στα δίποντα, τη στιγμή που τα αντίστοιχα ποσοστά του ψηλού της Φενέρ βρίσκονται στο 55,5% και 57,5%. Σίγουρα πάντως, αυτό το 57,5% για το Vesely μόνο αμελητέο δεν είναι και μπορεί να αποτελέσει μεγάλη απειλή για τον Ολυμπιακό, αφού οι προσπάθειες του Τσέχου σε κάθε ματς είναι 6,7 (έναντι 4,5 του Birch).
Σλούκας-Μάντζαρης
Προφανώς δεν έχουν αντίστοιχο ρόλο στις ομάδες τους, με τον Σλούκα να παίζει με την μπάλα στα χέρια, ερχόμενος συνήθως από τον πάγκο και να ξεκλειδώνει τις αντίπαλες άμυνες και τον Μάντζαρη να παίζει δίπλα στον Σπανούλη, έχοντας συνήθως πιο συμπληρωματικό ή ανασταλτικό ρόλο. Αυτό βέβαια δεν τον εμπόδισε να "βομβαρδίσει" το καλάθι της ΤΣΣΚΑ στο τρίτο δεκάλεπτο του ημιτελικού. Να σημειωθεί επίσης ότι με τον Bogdanovic να ...οργιάζει, Σλούκας και Dixon δεν διατηρούν ανάλογα μεγάλο χρόνο συμμετοχής, ενώ αντιθέτως, ο παραγκωνισμός του Waters προϊόντος του χρόνου έχει αυξήσει το χρόνο του Μάντζαρη.
Στα γενικά στατιστικά λοιπόν, παρατηρούμε το προβάδισμα του Σλούκα σε εκτέλεση (9,5 πόντοι, έναντι 5,9) και δημιουργία (4,5 ασσίστ έναντι 2,3), όπως επίσης και στα λάθη (2,6 έναντι 1,2), αλλά και στα κερδισμένα φάουλ (2,8 έναντι 1,1), νούμερα που όλα μαρτυρούν τον πιο επιθετικογενή προσανατολισμό του γκαρντ της Φενέρ. Από την άλλη, ο Μάντζαρης προσφέρει περισσότερα στα ρημπάουντ (2,9 έναντι 2,2), ενώ σπαταλά, όπως αναφέρθηκε λιγότερες κατοχές από τον Σλούκα.
Η μεγαλύτερη επαφή του Σλούκα με το καλάθι φαίνεται κι από τα ποσοστά των δύο παικτών, με τον γκαρντ της Φενέρ να υπερτερεί ξεκάθαρα και στις τρεις κατηγορίες, αλλά τον Μάντζαρη να είναι αυτός που, παραδόξως ίσως, εκτελεί και ευστοχεί σε περισσότερα τρίποντα ανά ματς (1,4 έναντι 1).
Dixon-Green
Οι δύο μπόμπερ των ομάδων, είναι παίκτες που μπορούν να δημιουργήσουν για τον εαυτό τους και να σουτάρουν από οπουδήποτε. Η διαφορά τους είναι ότι ο Dixon συνηθίζει να απειλεί περισσότερο από το τρίποντο, ενώ ο Green μπορεί πολύ εύκολα να ντριπλάρει και να εκτελέσει από τα 5 μέτρα. Έχοντας μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής και αγωνιζόμενος από τη θέση 1, ο παίκτης της Φενέρ υπερτερεί όχι μόνο σε μέσο όρο πόντων (11,5 έναντι 10), αλλά και σε άλλες στατιστικές κατηγορίες, όπως τα ρημπάουντ, οι ασσίστ, τα κλεψίματα και τα κερδισμένα φάουλ. Το γεγονός όμως ότι ο Green υποπίπτει σε 0,8 λάθη, ενώ ο Dixon σε 2, μαρτυρά κάτι που είναι λίγο πολύ γνωστό. Ότι ο Dixon παίζει περισσότερο με την μπάλα στα χέρια, ενώ ο Green έχει περισσότερο το ρόλο του "εκτελεστή", κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να "σκοτώσει" τον αντίπαλο με λιγότερο ...κόπο.
Στο διάγραμμα των σουτ, βλέπουμε παρεμφερή ποσοστά σε δίποντα και τρίποντα, με τον γκαρντ του Ολυμπιακού πάντως να υπερτερεί και στις δύο κατηγορίες. Συγκεκριμένα, σουτάρει με 40,2% στα τρίποντα έναντι 39% του Dixon (ο οποίος πάντως εκτελώντας πιο πολλά, ευστοχεί σε 1 περισσότερο ανά ματς) και με 47,1% στα δίποντα, έναντι 45,9% του Dixon. Στις βολές, ο γκαρντ της Φενέρ σουτάρει με μεγαλύτερη ευστοχία (90,6% έναντι 81,7%), στην πράξη ωστόσο αριθμεί τους ίδιους πόντους από τη γραμμή της φιλανθρωπίας (1,5 έναντι 1,4).
Datome-Παπανικολάου
Μπορεί ο Ιταλός να περνά αρκετό χρόνο συμμετοχής στο 4 (κι έτσι ίσως μια σύγκριση με τον Παπαπέτρου να ήταν πιο "ορθή" βάσει θέσης), ωστόσο τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά, όπως τουλάχιστον αποτύπώνονται στους μέρους όρους του, ταιριάζουν με αυτά του αναγεννημένου φόργουορντ του Ολυμπιακού. Έτσι, ο Datome σκοράρει μεν περισσότερο (9,1 έναντι 8,3), όμως υστερεί τόσο στα ρημπάουντ (3,6 έναντι 4,8), όσο και σε ασσίστ (1,1 έναντι 1,5) και κλεψίματα (0,5 έναντι 1,2). Παράλληλα, ο Παπανικολάου έχει 0,4 κοψίματα ανά ματς και είναι πιο "συντηρητικός" με τα φάουλ που κάνει και κερδίζει, σε σχέση με τον Ιταλό.
Μπορεί ο Παπανικολάου να υπερτερεί ξεκάθαρα ως γενικότερη παρουσία στο παρκέ, ο Datome όμως αποτελεί έναν άκρως επικίνδυνο επιθετικό παίκτη, που μπορεί να "σκοτώσει" κάθε αντίπαλο. Ο φόργουορντ της Φενέρ εκτελεί με 45,6% στα τρίποντα (έναντι 32,1% του Παπανικολάου - αναφέρεται σε ολόκληρη τη σεζόν αυτό), όμως ευστοχεί μόλις στο 42,4% των προσπαθειών του από το δίποντο, τη στιγμή που το ποσοστό του διεθνή φόργουορντ βρίσκεται στο 53,6%. Ο τελευταίος έχει ένα υψηλό ποσοστό στις βολές (82,6%), τίποτα όμως δεν μπορεί να συναγωνιστεί το 96% του Datome από τη γραμμή της φιλανθρωπίας!
Kalinic-Παπαπέτρου
O Σέρβος φόργουορντ έχει αναδειχθεί στον παίκτη-κλειδί της ομάδας του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στη φετινή της πορεία προς τον τελικό της Euroleague. Ίσως να ήταν πιο δόκιμη μια σύγκριση με τον Παπανικολάου (και αντιστοίχως του Παπαπέτρου με τον Nunnally), όμως η απουσία του Lojeski δεν μας ...επιτρέπει να αφήσουμε "μόνο" του τον Datome. Έτσι, τα ζευγάρια διαμορφώθηκαν ανάλογα.
Φυσικά, με τον Kalinic να έχει σαφώς βασικότερο ρόλο από τον Παπαπέτρου, είναι λογικό να υπερτερεί στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες, όπως σε πόντους, ασσίστ και κερδισμένα φάουλ. Ωστόσο η διαφορά του δεν είναι τόσο ...ουσιαστική, βάσει χρόνου συμμετοχής, σε κατηγορίες όπως για παράδειγμα τα ρημπάουντ, όπου υπερτερεί μόλις με 3 έναντι 2,6, τη στιγμή που ο Παπαπέτρου αγωνίζεται σχεδόν τα 2/3 του χρόνου συμμετοχής του Σέρβου.
Ο Kalinic πάντως αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματικός τόσο σε βολές (83,3%) όσο και στα δίποντα (55,4%), με μοναδικό φανερό του μειονέκτημα τα σουτ μακρινής απόστασης, αφού έχει 31,8% από το τρίποντο. Δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί πάντως, καθώς είναι ένας παίκτης που πλήγωσε τον Παναθηναϊκό στο πρώτο ματς των playoffs με 4/6 τρίποντα. Από την άλλη, ο Παπαπέτρου έχει ένα ελαφρώς πιο συμπαθητικό ποσοστό από την περιφέρεια (33,8%), όμως υπολείπεται σημαντικά στις άλλες κατηγορίες, αν και όπως και να' χει, δεν αποτελεί παίκτη που παίρνει πολλές προσπάθειες σ' ένα ματς.
Ποιοί απουσιάζουν από τις συγκρίσεις; Αγραβάνης, Milutinov και Young είναι παίκτες που προσφέρουν μεγαλύτερο βάθος στη ρακέτα σε σχέση με την Φενέρ που δεν αποκλείεται να φέρει από τον πάγκο τους Antic και Bennett, αν η άμυνα του Ολυμπιακού στον Udoh αποδειχθεί και πάλι εξαιρετική. Από την άλλη πλευρά, ο τραυματισμός του Lojeski αποτελεί απώλεια για την ελληνική ομάδα, αφού η Φενέρ διαθέτει κι έναν πολύ ικανό παίκτη-εργαλείο, τον James Nunnally στην περιφέρεια. Τέλος, στα γκαρντ υπάρχουν και οι Waters - Mahmutoglu, που έχουν σαφώς πιο συμπληρωματικό ρόλο, αλλά με τον Waters πιο πιθανό να χρησιμοποιηθεί σήμερα για να πιέσει την Φενέρ και να συμβάλλει στη διεύρυνση του rotation που μπορεί να κάνει τη διαφορά για τον Ολυμπιακό.
Πορεία
H ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ταλαιπωρημένη από αρκετούς τραυματισμούς μέσα στη χρονιά (Σλούκας, Bogdanovic, Vesely) και στηριζόμενη εξ’ αρχής σε ένα μικρό ροτέισον πέρασε από «χίλια κύματα» μέχρι να βρεθεί στο τρίτο συνεχόμενο Final 4 που διεξάγεται μάλιστα στην πόλη της. Η πέμπτη θέση της Regular Season, με ρεκόρ 18-12, μάλλον την κολακεύει παρά την ...υποτιμά, ειδικά με την εικόνα της στο δεύτερο γύρο της διοργάνωσης. Ουσιαστικά η παρτίδα «σώθηκε» την τελευταία αγωνιστική όπου η ανεπάντεχη ήττα της Μπασκόνια από την Ζαλγκίρις (και η δικιά της δύσκολη νίκη στην παράταση κόντρα στην αδιάφορη Μπαρτσελόνα) την έστειλε πάνω στον Παναθηναϊκό αντί για την ΤΣΣΚΑ και άνοιξε το δρόμο για μια μεγαλειώδη πρόκριση – «σκούπα» κόντρα στους ανέτοιμους (όπως φάνηκε) κυπελλούχους Ελλάδας, αφού ο «γάτος» Ζοτς ζει και αναπνέει για τέτοιες αναμετρήσεις.
Στον ημιτελικό με την Ρεάλ, η Φενερμπαχτσέ επιβεβαίωσε την εξαιρετική της αγωνιστική κατάσταση και χωρίς να αφήσει κανένα περιθώριο στην ομάδα του Πάμπλο Λάσο (μοναδικοί που αντιστάθηκαν ο MVP της σεζόν, Sergio Llull και ο Jaycee Carroll), πήρε εύκολα την πρόκριση για τον τελικό με 84-75. Μεγάλος πρωταγωνιστής για την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ο καλύτερος σέντερ της σεζόν (και πιθανώς runner-up στην κατάταξη των MVP), Ekpe Udoh, ο οποίος άγγιξε το triple double με 18 πόντους, 12 ρημπάουντ και 8 ασσίστ, μαζεύοντας 36 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης. Άξιος συμπαραστάτης, ο οποίος αγωνίστηκε επίσης για περισσότερο από 38 λεπτά ήταν ο Nikola Kalinic με την επίσης πληθωρική στατιστική των 12 πόντων, 6 ρημπάουντ, 6 ασσίστ, 4 κλεψιμάτων και 24 Index Rating.
Πολύ δυνατό ξεκίνημα στην κανονική περίοδο πραγματοποίησε και ο Ολυμπιακός, οι διάφοροι όμως τραυματισμοί, αλλά και κάποιες αναπάντεχες ήττες (Γαλατασαράι, Μακάμπι) τον έθεσαν από νωρίς σε θέση αουτσάιντερ για την πρώτη θέση της Regular Season. Αυτό όμως μικρή σημασία είχε, αφού οι Πειραιώτες δεν απειλήθηκαν ποτέ ουσιαστικά για να χάσουν το πλεονέκτημα έδρας κι έτσι προχώρησαν σταθερά μέχρι το τέλος της σεζόν, εξασφαλίζοντας την 3η θέση ήδη πριν το φινάλε (ρεκόρ 19-11). Στα playoffs, οι ερυθρόλευκοι τέθηκαν αντιμέτωποι με την Εφές, η οποία έσπασε μεν την έδρα στο δεύτερο παιχνίδι στο ΣΕΦ, ωστόσο ο Ολυμπιακός στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και με ηγέτη τον Βασίλη Σπανούλη πήρε το διπλό που έπρεπε και τελείωσε τη σειρά στο 5ο παιχνίδι.
Στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ, ο Ολυμπιακός δεν έχασε ποτέ την πνευματική του ηρεμία και το σαφή του αγωνιστικό προσανατολισμό, παρόλο που η ΤΣΣΚΑ βρέθηκε αρκετές φορές με διψήφια διαφορά στο σκορ και χάρη στα μεγάλα τρίποντα των Ελλήνων παικτών του κατάφερε να ροκανίσει τη διαφορά και να φορτώσει με πίεση τους πρωταθλητές Ευρώπης. Από εκεί και πέρα, ανέλαβε δράση ο Βασίλης Σπανούλης, ο οποίος διατήρησε τη νικηφόρα παράδοση των ερυθρολεύκων επί των Ρώσων σε Final 4 και προσέθεσε άλλον έναν "άθλο" στο ενεργητικό της ομάδας, που επικράτησε με σκορ 82-78. Τέσσερις παίκτες των νικητών τελείωσαν τον αγώνα με διψήφιο αριθμό πόντων και ράνκινγκ (Σπανούλης, Πρίντεζης, Παπανικολάου, Μάντζαρης), ενώ από πλευράς ΤΣΣΚΑ καλύτερη παρουσία είχαν οι Teodosic και Khryapa.
Φετινές Αναμετρήσεις
Στο πρώτο παιχνίδι των δύο ομάδων που διεξήχθη την τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου της Regular Season, ο Ολυμπιακός επικράτησε άνετα της Φενερμπαχτσέ με 71-62, σε ένα ματς που η διαφορά έφτασε και τα επίπεδα των 20 πόντων. Οι ερυθρόλευκοι ευτύχησαν να βρουν ρυθμό και εύστοχα σουτ από την περιφέρεια γρήγορα και να αποκτήσουν ψυχολογία για να μην επιτρέψουν ποτέ στην ομάδα του Ομπράντοβιτς, η οποία παρατάχθηκε χωρίς τον Bogdan Bogdanovic, να επιστρέψει στο παιχνίδι. Σπουδαία εμφάνιση από τον Khem Birch με 10 πόντους και 13 ρημπάουντ ενώ ο απών από το Final 4 Matt Lojeski ήταν ο πρώτος σκόρερ των γηπεδούχων με 14 πόντους. Από την άλλη πλευρά, καλύτερος όλων ο Jan Vesely που έπαιξε και για τον Ekpe Udoh τελειώνοντας τον αγώνα με 22 πόντους και 10 ρημπάουντ. Ο τελευταίος πραγματοποίησε μια από τις (ελάχιστες) κακές του εμφανίσεις μένοντας στους 3 πόντους σε 20 σχεδόν λεπτά συμμετοχής.
Παρά την απουσία του Βασίλη Σπανούλη, ο Ολυμπιακός πραγματοποιεί πολύ καλή εμφάνιση στο δεύτερο ματς που διεξάγεται στην Κωνσταντινούπολη και προηγείται μέχρι και με 48-60, στις αρχές του τετάρτου δεκαλέπτου. Η συνέχεια ωστόσο δεν ήταν ανάλογη και η Φενέρ γύρισε το ματς για να κερδίσει με 67-64, έχοντας ως μεγάλο πρωταγωνιστή τον Bogdan Bogdanovic με 27 πόντους, ενώ άλλους 17 προσέθεσε ο Datome. Από πλευράς ερυθρολεύκων, Erick Green με 17 πόντους και Κώστας Παπανικολάου με 13 πόντους και 8 ρημπάουντ ήταν οι διακριθέντες. Να σημειώσουμε πως ο Ekpe Udoh έμεινε και σε αυτό το ματς στα ρηχά, πετυχαίνοντας μόλις 6 πόντους, έχοντας όμως ταυτόχρονα και 5 μπλοκ, στα 31 λεπτά που αγωνίστηκε.
Σημεία-κλειδιά
- O περιορισμός της δράσης του Bogdanovic. Ο Σέρβος άσσος βρίσκεται σε "δαιμονισμένη" κατάσταση και αυτό δεν οφείλεται μόνο στα αγωνιστικά του προσόντα και στο ρυθμό, αλλά και στην πνευματική ετοιμότητα που είναι ξεκάθαρο ότι επιδεικνύει στα κρίσιμα ματς που έχουν έρθει. Τα ποσοστά του είναι τουλάχιστον ...εξωπραγματικά και αν μη τι άλλο ο Ολυμπιακός θα πρέπει να τα μειώσει αισθητά, για να μην βρεθεί από την αρχή πίσω στο σκορ και να μην παρασύρει έτσι ο Bogdanovic και τους συμπαίκτες του, τόσο αγωνιστικά, όσο και ψυχολογικά. Ο Ολυμπιακός έχει δείξει ικανός να περιορίζει τους αντίπαλους παίκτες, κάτι τέτοιο όμως δεν ήταν εφικτό στο δεύτερο ματς της κανονικής περιόδου, όπου ο Bogdanovic ήταν ασταμάτητος.
- Η επικράτηση στο ζωγραφιστό. Σίγουρα, κύριο μέλημα είναι ο περιορισμός της δράσης του Ekpe Udoh, όμως αυτό δεν εξασφαλίζει την επιτυχία για τον Ολυμπιακό. Η ελληνική ομάδα έχει 2/2 απέναντι στον Αμερικανό φέτος, ωστόσο, για παράδειγμα στο ΣΕΦ, ο Vesely βγήκε μπροστά και πέτυχε 22 πόντους. Χρειάζεται λοιπόν συνολική προσπάθεια για να μην έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα οι δύο κορυφαίοι ψηλοί της Φενέρ. Αυτό είναι ίσως και το πιο συναρπαστικό κομμάτι του τελικού, αφού αναμετρώνται το καλύτερο δίδυμο ψηλών της διοργάνωσης και πιθανότατα, η πιο δυνατή αμυντικά frontline της Ευρώπης.
- Το εύρος παικτών που θα χρησιμοποιηθούν. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να πιέσει και να φθείρει τους αντιπάλους του, ώστε να μην έχουν πολλές ανάσες και να αναγκάσει τον Ομπράντοβιτς να ψάξει πιο βαθιά στον πάγκο του. Η Φενέρ υπερτερεί σε όρους πρώτης πεντάδας, όχι όμως και συνολικά στο ρόστερ. Εκεί θα πρέπει να ψάξει ο Ολυμπιακός ένα από τα κλειδιά για τη σημερινή νίκη.
- Ο ρυθμός και ποια ομάδα θα επικρατήσει και θα αποδειχθεί καλύτερη και πιο ικανή στο παιχνίδι της. Τόσο η Φενέρ όσο και ο Ολυμπιακός παίζουν κοντρολαρισμένο μπάσκετ, γνωρίζοντας ανά πάσα στιγμή τι πρέπει να κάνουν στο γήπεδο και δίνοντας μεγάλη έμφαση και στο αμυντικό κομμάτι. Είναι δύο ομάδες με κοινή λογική και κοινές βασικές αρχές στο παιχνίδι τους, άσχετα τη διαφοροποίηση στην εφαρμογή τους ανάλογα με τα δυνατά σημεία του ρόστερ τους. Τα νούμερα δείχνουν ότι η Φενέρ επιθυμεί περισσότερο κι από τον Ολυμπιακό ένα χαμηλό τέμπο, όμως η ελληνική ομάδα είναι αυτή που έχει δείξει σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς ικανή να καταστρέφει το παιχνίδι του αντιπάλου της και των ατού που διαθέτει. Αυτή είναι και μια από τις πιο συναρπαστικές οπτικές του τελικού.
- Kill Bill. Ό,τι και να πούμε, ό,τι κι αν αναλύσουμε, όταν ο Σπανούλης το πάρει απόφαση, απλά αλλάζει όλο το παιχνίδι. Η διαχείρισή του κατά τη διάρκεια του ματς και η ευχέρεια να είναι σχετικά ξεκούραστος στα τελευταία κρίσιμα λεπτά, όπως συνέβη με την ΤΣΣΚΑ, αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο.
