';
?>
We feel devotion
DataCenter
GAME PREVIEWS
Πρεμιέρα ...σαν τελικός!
Ρεάλ και Ολυμπιακός συγκρούονται στη Μαδρίτη, με την έναρξη της φετινής Ευρωλίγκας να ξυπνά μνήμες τελικού!
Δημοσιεύτηκε: 11/10/2016 13:58
Φίλοι του μπάσκετ, της Ευρωλίγκας και του BasketStories, πολύ καλημέρα σας! Το ρολόι μετράει αντίστροφα για την εκκίνηση της κορυφαίας διασυλλογικής μπασκετικής διοργάνωσης με την αναμέτρηση μεταξύ δυο εκ των "βαρύτερων χαρτιών" της, της Ρεάλ Μαδρίτης κα του Ολυμπιακού να ανοίγει την αυλαία. Μια Ευρωλίγκα που με τη καινούρια μορφή της, αυτή του κλειστού πρωταθλήματος που όλοι παίζουν με όλους δίνει τεράστιο ενδιαφέρον σε όλα τα ματς αφού δεν σβήνονται αποτελέσματα και ανορθογραφίες δίνοντας ακόμα και στην 1η αγωνιστική το χαρακτήρα ενός μικρού βήματος στην πορεία των ομάδων προς τα πλει-οφ.
Ρεάλ και Ολυμπιακός συνδέθηκαν μήνες πριν από αυτό το εναρκτήριο τζάμπολ με τη μετακίνηση του Οθέλλο Χάντερ στους Μαδριλένους μετά από δύο επιτυχημένα χρόνια στην ομάδα του Πειραιά, πανηγυρίζοντας ισάριθμα πρωταθλήματα. Κίνηση που όσο ισχυροποίησε τη "Βασίλισσα" στους ψηλούς, τόσο αποδυνάμωσε τους Πειραιώτες που κάλυψαν το κενό με τον Κεμ Μπίρτς της Ουσάκ Σπορτίφ, φιλοδοξόντας σε ακόμα ένα κερδισμένο στοίχημα αθλητικού ψηλού με χαμηλό κασέ (βλ. Χάινς, Ντάνστον, Χάντερ). Κατά τα λοιπά, στο μεταγραφικό πάρε-δώσε και οι δυο μονομάχοι είχαν κοινό στόχο.Τη διατήρηση του κορμού της ομάδας συμπεριλαμβανομένων και των παικτών-ρόλου με ποιοτικές προσθήκες που θα τις ανεβάσουν ένα επίπεδο, πράγμα που κατάφεραν με εξαίρεση τον Χάντερ για τον Ολυμπιακό και τον Ροντρίγκεζ για τους Μαδριλένους.
Ο "τσάτσο" δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό του NBA και ο Πάμπλο Λάσο έχασε τον καλύτερο δημιουργό της ομάδας και το "μυαλό" της εντός των τεσσάρων γραμμών του παρκέ. Η προσθήκη του Ντρέιπερ δύσκολα μπορεί καλύψει το κενό στο παζλ, τουλάχιστον στο δημιουργικό και οργανωτικό κομμάτι, κάτι στο οποίο καλείται να συνεισφέρει και ο πιτσιρικάς Ντόνσιτς με τη διαφαινόμενη απότομη αναβάθμισή του στο ροτέισον να είναι απολύτως δικαιολογημένη βάσει των εμφανίσεών του. Στη φροντ λάιν, η ομάδα της Μαδρίτης προχώρησε σε ακόμη μια εντυπωσιακή προσθήκη, αυτή του Άντονι Ράντολφ απ' την Κουμπάν που παρέα με τους Αγιόν, Ρέγιες, Τόμπκινς, Χάντερ και Νότσιόνι δίνουν στον Λάσο πολλές και δυνατές λύσεις στις θέσεις 4 και 5.
Οι Πειραιώτες στις υπόλοιπες κινήσεις τους, αποδέσμευσαν Όντομ και Στρόμπερι αποκτώντας τον Έρικ Γκριν, παίκτη με μεγαλύτερη έφεση στο σκοράρισμα, το οποίο είναι απαραίτητο να να γίνει ξανά η επίθεση υπόθεση πολλών και όχι μόνο των Σπανούλη, Πρίντεζη και Λοτζέσκι. Στο 5, εκτός του Μπιρτς υπάρχει και ο Γιανγκ που παρά το σοβαρό περυσινό τραυματισμό του έρχεται για να βρει πατήματα και να γίνει ξανά ο Γιανγκ που είδαμε στη Γαλατά πριν δύο σεζόν. Στα 4άρια, η κάλυψη θα γίνει εκ των έσω μετά το καλοκαιρινό "αιρμπολ" Σφαιρόπουλου και διοίκησης που ενώ ξεκίνησαν το σχεδιασμό με τη σχεδόν βέβαιη απόκτηση του Ουάιτ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αρκούν οι υπάρχοντες, με τα ευχέλαια για την υγεία του Πρίντεζη να έχουν μπει πια στην καθημερινή προσευχή μελών,προπονητών και οπαδών του συλλόγου.
Με βάση τα ματς των δύο ομάδων ως τώρα έχουμε μια μικρή εικόνα Ρεάλ και Ολυμπιακού, που έβγαλαν και όμορφες νότες και παραφωνίες σε επίθεση και άμυνα. Οι "μερένγκες" τόσο στο φιλικό με την Οκλαχόμα όσο και στα επίσημα με Μπαρτσελόνα, Μάλαγα και Βαλένθια φανέρωσαν την εντυπωσιακή ευχέρειά τους στο σκοράρισμα, αποτέλεσμα των πολλών επιλογών που διαθέτουν σε κάθε θέση με παίκτες που αν δεν μπορείς να τους προσάψεις μια αδυναμία, αυτή είναι βάζουν τη μπάλα στο καλάθι. Γιουλ, Κάρολ, Φερνάντεζ, Μασιούλις, Ντρέιπερ, Αγιον, Ράντολφ και σια συγκροτούν χωρίς υπερβολή "ασσύμετρη απειλή" για οποιαδήποτε άμυνα. Τα πολλά τρίποντα δείχνουν περισσότερο βέλος στη μαδριλένικη "φαρέτρα" και λιγότερο ως κάτι που την πληγώνει αφού τα ποσοστά κινούνται για την ώρα σε πολύ καλά επίπεδα.
Εντός ζωγραφιστού τα πράγματα δείχνουν εξίσου καλά. Αγιόν και Ρέγιες απ'την παλιά φουρνιά μπορούν να ποστάρουν και να παίξουν "πλάτη" αρκετά καλά, ο Ράντολφ απειλεί ακόμη και πρόσωπο στο καλάθι και ο Χάντερ προσθέτει την τόσο ουσιώδη μόδα που καθιέρωσε ο Ίβκοβιτς στον Ολυμπιακό, του αθλητικού 5αριού. Τόμπκινς και Νοτσιόνι συμπληρώνουν σαν εφεδρείες πολυτελείας προσφέροντας χρήσιμες λύσεις, που μπορούν όμως ανά πάσα στιγμή να κάνουν τη διαφορά.
Στα μείον της Βασίλισσας, κατά πρώτο λόγο εντοπίζεται η κακή αμυντική λειτουργία ομαδικά αλλά και ατομικά. Θαρρείς καμιά φορά ότι ο Κάρολ, ο Γιούλ ή ο Ρούντι απλά περιμένουν να βγει η υποχρέωση και μέσω του ρημπάουντ ή της επαναφοράς να ξαναβρεθούν στην αγαπημένη τους επίθεση στη λογική του "όσα φαμε συν ένα παραπάνω" για να πάρουμε το ματς .Υπάρχουν, φυσικά, και ο Μασιούλις, ο Νοτσιόνι ή ο Χάντερ που μοχθούν αμυντικά και δίνουν ενέργεια αλλά η έλλειψη συγκέντρωσης σ' αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού απ'τους περισσότερους παίκτες, μπορεί να τους παρασύρει στη "δίνη" ενός κακού αμυντικού ροτέισον και να εκτεθούν από εύκολα σουτ η ντράιβ αντιπάλων ή από μις ματς που μπορεί να προκύψουν.
'Αλλη μια αδυναμία στην ομάδα είναι πλέον η έλλειψη φαντασίας στη δημιουργία, απόρροια της φυγής Ροντρίγκες για τη Φιλαδέλφεια και τους 76ers. Βέβαια οι γρήγορες πάσες μεταξύ των περιφεριακών βοηθούν τη Ρεαλ να βρει σουτ με καλές προϋποθέσεις αλλά οι ψηλοί δεν αξιοποιούνται, τουλάχιστον όσο αναλογεί στην κλάση τους. Το ότι ο Χάντερ έβαλε μέχρι και τρίποντο στο ματς με τους Θάντερ δύσκολα θα βγαίνει στη διάρκεια της σεζόν και σίγουρα η μπάλα θα χρειαστεί να περάσει μέσα στη ρακέτα και όχι μόνιμα πέριξ αυτής.
Στην άλλη πλευρά, οι ερυθρόλευκοι έχουν ως βασικό τους πλεονέκτημα τη διατήρηση του συνόλου σχεδόν της ομάδας άρα του κορυφαίου, τα τελευταία χρόνια, 4αριού των ευρωπαικών γηπέδων, Γιώργου Πρίντεζη, του μεγάλου Βασίλη Σπανούλη και των λοιπών αξιόπιστων γραναζιών της μηχανής. Η προσθήκη Γκριν δείχνει να απελευθερώνει τον αρχηγό απ'το καθήκον του σκοραρίσματος κατά ριπάς και να του επιτρέπει να το κάνει ακόμη πιο "φρέσκος", βοηθόντας παράλληλα περισσότερο στον τομέα ασσίστ, αξιοποιώντας συμπαίκτες. Ο Αμερικανός έδειξε να "το έχει" και να απειλεί με ντράιβ και σουτ, πράγμα αναγκαίο στο σύγχρονο ευρωπαικό μπάσκετ αφού χωρίς αυτό οι άμυνες κερδίζουν χώρο, κλείνουν τους διαδρόμους ευκολότερα και συμμετέχουν στο ριμπάουντ με περισσότερους παίκτες.
Ένα ακόμη πλεονέκτημα του Ολυμπιακού που, παρά τις όποιες ενστάσεις μπορεί να υπάρχουν για αυτόν σε άλλους τομείς, πιστώνεται εν πολλοίς στον κόουτς Σφαιρόπουλο, είναι η ηρεμία που έχει περάσει στην ομάδα, η οποία βοηθάει πολύ σε ειδικές καταστάσεις. Ποιές μπορεί να είναι αυτές; Διαχείρηση ψυχολογίας και κατ' επέκταση παιχνιδιού αν η Ρεάλ βρεθεί πολύ μπροστά στο σκορ νωρίς στην αναμέτρηση. Οι ερυθρόλευκοι βέβαια δεν είναι μέγεθος που μπορεί κάποιος να θεωρήσει ότι κέρδισε σε λιγότερο απο 40 αγωνιστικά λεπτά αλλά το θέμα είναι και το πόσο καλός μπορεί να είσαι με μια μεγάλη διαφορά στην πλάτη, απέναντι σε μια από τις παραγωγικώτερες επιθέσεις, εκτός έδρας και με μια διαιτησία που μέσα στη Μαδρίτη δεν περιμένεις επ'ουδενί να σου δώσει τα πάντα. Σε ένα τέτοιο σενάριο οι ερυθρόλευκοι έχουν τη δυνατότητα μέσω της ηρεμίας αυτής να επιστρέψουν στο ματς και να το παλέψουν μέχρι τέλους.
Στα μείον που έχουν φανεί στο μικρό είναι αλήθεια, δείγμα γραφής οι Πειραιώτες δείχνουν να έχουν θέμα στο ρημπάουντ, τομέας στον οποίο πέρυσι υπερείχαν της Ρεάλ, όμως φέτος ο Χάντερ είναι στο απέναντι στρατόπεδο και ο Στρόμπερι που βοηθούσε αρκετά δεν υπάρχει στο ρόστερ. Ο Μπιρτς έχει το άλμα και τη δύναμη, στερείται όμως εμπειρίας που μπορεί να παίξει καίριο ρόλο στη διεκδίκηση των "σκουπιδιών" αν δεν παίρνεις καλές θέσεις με τον μπάρμπα στα χρόνια, αειθαλή στην προσφορά Ρέγιες, να είναι το πιο τρανταχτό στήριγμα στο παραπάνω επιχείρημα. Ο Γιανγκ φυσιολογικότατα ακόμα ψάχνει τα πατηματά του, πράγμα διόλου εύκολο για παίκτη που πέρασε σοβαρό τραυματισμό και ο Πρίντεζης δε μπορεί να βρει ενέργεια για όλα ανα πάσα ώρα και στιγμή.
Ακόμη ένα "φάλτσο" στην ερυθρόλευκη "ορχήστρα", που φάνηκε κυρίως στο φιλικό με την Εφές στο Ηράκλειο, ήταν οι αργές επιστροφές στην άμυνα πράγμα που αν δούμε και απέναντι στη Ρεάλ, θα δυσκολέψει αφάνταστα τους πρωταθλητές Ελλαδάς στην υπόθεση διεκδίκηση νίκης. Οι Μαδριλένοι στο transition (μετάβαση από άμυνα σε επίθεση) είναι ίσως οι καλύτεροι και σίγουρα απ' τους καλύτερους σε ευρωπαικό επίπεδο και εν ολίγοις, ουκ έστι αριθμός για τους σχετικούς κινδύνους που θα αντιμετωπίσουν οι παίκτες του Σφαιρόπουλου.
Ο Ολυμπιακός πρέπει να παίξει με συγκέντρωση και ηρεμία από το πρώτο λεπτό και να στηρίξει το πλάνο του όπως και αν κυλάει το ματς. Αυτό δεν σημαίνει μόνο σετ επίθεση και πιστεύω πως θα είναι μέγα σφάλμα να μην εκμεταλλευτεί πιθανές αργές επιστροφές της Ρεάλ με εύκολα καλάθια στον αιφνιδιασμό αφού πιθανότατα θα κληθεί να ακολουθήσει σε υψηλό σκορ και οι 80+ πόντοι που ίσως χρειαστούν για το διπλό δεν μπορούν να έρθουν μόνο με νορμάλ τέμπο και επιθέσεις μισού γηπέδου. Οι βολές πιθανώς να "πληγώσουν" την Ελληνική ομάδα αλλά ακόμη πιο καθοριστικός δείχνει ο έλεγχος των ρημπάουντ. Με μια Ρεάλ που επιτίθεται ακόμα και στα 10 με 12 δευτερόλεπτα πιθανές δεύτερες και τρίτες επιθέσεις μπορούν να γείρουν οριστικά την πλάστιγγα στην πλευρά των γηπεδούχων. Στην άμυνα μισού γηπέδου, πρεπεί να υπάρξει πίεση, ακόμη και στα όρια του φάουλ, κυρίως σε Γιουλ και Κάρολ που αρκούνται σε δέκατα του δευτερολέπτου για να εκτελέσουν έξω απ'τα 6,75, με απώτερο στόχο να εκνευριστούν και να γίνουν "βαρίδια" για την ομάδα τους μέσα από πολλά εξεζητημένα σουτ που θα επιχειρήσουν.
Τα ποσταρίσματα του Μασιούλις αποτελούν ακόμη μια σημαντική πηγή κινδύνου, παιχνίδι στο οποίο ο Λιθουανός είναι μαζί με τον Περπέρογλου τοπ στη θέση 3, με τον Παπαπέτρου κυριώς, λόγω δύναμης, να δείχνει ότι μπορεί να ανταποκριθεί. Ο Παπανικολάου μπορεί και πρέπει να γίνει κακός μπελάς για τον μίστερ Ρούντι κλεινοντάς του το σουτ αφού με το πέρασμα των χρόνων δείχνει να επιχειρεί ολοένα και σπανιότερα διεισδύσεις στο ένας εναντίον ενός παιχνίδι του και προφανώς να μην μπλέξει στα παιχνίδια εκνευρισμού που πιθανόν να επιστρατεύσει ο Ισπανός. Σημαντικό ρόλος, αμυντικά, αναμένεται και για τον Αγραβάνη που παρά το ύψος του μπορεί να ακολουθήσει στην περιφέρεια είτε τον Τόμπκινς, είτε τον Ράντολφμ ή ακόμη και τον Νοτσιόνι, παίκτες που έχουν το μακρινό σουτ στο επιθετικό ρεπερτόριό τους.
Ένα ξεκίνημα, λοιπόν, ανάμεσα σε δύο ομάδες που, μπορεί να είναι νωρίς για συμπεράσματα, αλλά πάντα έχουν στο μυαλό τους το μεγάλο στόχο του Φάιναλ Φορ και δεν θα είναι ικανοποιημένες με οτιδήποτε λιγότερο από αυτό στο τέλος του δρόμου. Αυτός ο κοινός στόχος είναι που μπορεί να χαρακτηρίσει το ματς ως "πρεμιέρα-τελικό", τίτλος που αφορά ασφαλώς το κίνητρο και το πάθος για νίκη και στις δυο πλευρές και όχι το καθοριστικό του αποτελέσματος αφού ποτέ εναρκτηρίο ματς δεν καθόρισε καμιά πορεία και ούτε πρόκειται.
Yg. Το εναρκτήριο ματς της φετινής Euroleague έχει και σημειολογική και ιστορική σημασία, αφού οι δύο ομάδες, Ρεάλ και Ολυμπιακός είχαν τεθεί αντιμέτωπες και στο πρώτο ματς της γνωστής μας Euroleague, με την Ρεάλ να επικρατεί με σκορ 75-73, παρά τη μεγάλη εμφάνιση του Ντίνο Ράτζα που τελείωσε τον αγώνα με 13 πόντους, 17 ρημπάουντ και 33 Index Rating.
Η τελετή αρχίζει, οι πιστοί περιμένουμε με ευλάβεια και αφοσίωση. We feel devotion!
Ρεάλ και Ολυμπιακός συνδέθηκαν μήνες πριν από αυτό το εναρκτήριο τζάμπολ με τη μετακίνηση του Οθέλλο Χάντερ στους Μαδριλένους μετά από δύο επιτυχημένα χρόνια στην ομάδα του Πειραιά, πανηγυρίζοντας ισάριθμα πρωταθλήματα. Κίνηση που όσο ισχυροποίησε τη "Βασίλισσα" στους ψηλούς, τόσο αποδυνάμωσε τους Πειραιώτες που κάλυψαν το κενό με τον Κεμ Μπίρτς της Ουσάκ Σπορτίφ, φιλοδοξόντας σε ακόμα ένα κερδισμένο στοίχημα αθλητικού ψηλού με χαμηλό κασέ (βλ. Χάινς, Ντάνστον, Χάντερ). Κατά τα λοιπά, στο μεταγραφικό πάρε-δώσε και οι δυο μονομάχοι είχαν κοινό στόχο.Τη διατήρηση του κορμού της ομάδας συμπεριλαμβανομένων και των παικτών-ρόλου με ποιοτικές προσθήκες που θα τις ανεβάσουν ένα επίπεδο, πράγμα που κατάφεραν με εξαίρεση τον Χάντερ για τον Ολυμπιακό και τον Ροντρίγκεζ για τους Μαδριλένους.
Ο "τσάτσο" δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό του NBA και ο Πάμπλο Λάσο έχασε τον καλύτερο δημιουργό της ομάδας και το "μυαλό" της εντός των τεσσάρων γραμμών του παρκέ. Η προσθήκη του Ντρέιπερ δύσκολα μπορεί καλύψει το κενό στο παζλ, τουλάχιστον στο δημιουργικό και οργανωτικό κομμάτι, κάτι στο οποίο καλείται να συνεισφέρει και ο πιτσιρικάς Ντόνσιτς με τη διαφαινόμενη απότομη αναβάθμισή του στο ροτέισον να είναι απολύτως δικαιολογημένη βάσει των εμφανίσεών του. Στη φροντ λάιν, η ομάδα της Μαδρίτης προχώρησε σε ακόμη μια εντυπωσιακή προσθήκη, αυτή του Άντονι Ράντολφ απ' την Κουμπάν που παρέα με τους Αγιόν, Ρέγιες, Τόμπκινς, Χάντερ και Νότσιόνι δίνουν στον Λάσο πολλές και δυνατές λύσεις στις θέσεις 4 και 5.
Οι Πειραιώτες στις υπόλοιπες κινήσεις τους, αποδέσμευσαν Όντομ και Στρόμπερι αποκτώντας τον Έρικ Γκριν, παίκτη με μεγαλύτερη έφεση στο σκοράρισμα, το οποίο είναι απαραίτητο να να γίνει ξανά η επίθεση υπόθεση πολλών και όχι μόνο των Σπανούλη, Πρίντεζη και Λοτζέσκι. Στο 5, εκτός του Μπιρτς υπάρχει και ο Γιανγκ που παρά το σοβαρό περυσινό τραυματισμό του έρχεται για να βρει πατήματα και να γίνει ξανά ο Γιανγκ που είδαμε στη Γαλατά πριν δύο σεζόν. Στα 4άρια, η κάλυψη θα γίνει εκ των έσω μετά το καλοκαιρινό "αιρμπολ" Σφαιρόπουλου και διοίκησης που ενώ ξεκίνησαν το σχεδιασμό με τη σχεδόν βέβαιη απόκτηση του Ουάιτ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αρκούν οι υπάρχοντες, με τα ευχέλαια για την υγεία του Πρίντεζη να έχουν μπει πια στην καθημερινή προσευχή μελών,προπονητών και οπαδών του συλλόγου.
Με βάση τα ματς των δύο ομάδων ως τώρα έχουμε μια μικρή εικόνα Ρεάλ και Ολυμπιακού, που έβγαλαν και όμορφες νότες και παραφωνίες σε επίθεση και άμυνα. Οι "μερένγκες" τόσο στο φιλικό με την Οκλαχόμα όσο και στα επίσημα με Μπαρτσελόνα, Μάλαγα και Βαλένθια φανέρωσαν την εντυπωσιακή ευχέρειά τους στο σκοράρισμα, αποτέλεσμα των πολλών επιλογών που διαθέτουν σε κάθε θέση με παίκτες που αν δεν μπορείς να τους προσάψεις μια αδυναμία, αυτή είναι βάζουν τη μπάλα στο καλάθι. Γιουλ, Κάρολ, Φερνάντεζ, Μασιούλις, Ντρέιπερ, Αγιον, Ράντολφ και σια συγκροτούν χωρίς υπερβολή "ασσύμετρη απειλή" για οποιαδήποτε άμυνα. Τα πολλά τρίποντα δείχνουν περισσότερο βέλος στη μαδριλένικη "φαρέτρα" και λιγότερο ως κάτι που την πληγώνει αφού τα ποσοστά κινούνται για την ώρα σε πολύ καλά επίπεδα.
Εντός ζωγραφιστού τα πράγματα δείχνουν εξίσου καλά. Αγιόν και Ρέγιες απ'την παλιά φουρνιά μπορούν να ποστάρουν και να παίξουν "πλάτη" αρκετά καλά, ο Ράντολφ απειλεί ακόμη και πρόσωπο στο καλάθι και ο Χάντερ προσθέτει την τόσο ουσιώδη μόδα που καθιέρωσε ο Ίβκοβιτς στον Ολυμπιακό, του αθλητικού 5αριού. Τόμπκινς και Νοτσιόνι συμπληρώνουν σαν εφεδρείες πολυτελείας προσφέροντας χρήσιμες λύσεις, που μπορούν όμως ανά πάσα στιγμή να κάνουν τη διαφορά.
Στα μείον της Βασίλισσας, κατά πρώτο λόγο εντοπίζεται η κακή αμυντική λειτουργία ομαδικά αλλά και ατομικά. Θαρρείς καμιά φορά ότι ο Κάρολ, ο Γιούλ ή ο Ρούντι απλά περιμένουν να βγει η υποχρέωση και μέσω του ρημπάουντ ή της επαναφοράς να ξαναβρεθούν στην αγαπημένη τους επίθεση στη λογική του "όσα φαμε συν ένα παραπάνω" για να πάρουμε το ματς .Υπάρχουν, φυσικά, και ο Μασιούλις, ο Νοτσιόνι ή ο Χάντερ που μοχθούν αμυντικά και δίνουν ενέργεια αλλά η έλλειψη συγκέντρωσης σ' αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού απ'τους περισσότερους παίκτες, μπορεί να τους παρασύρει στη "δίνη" ενός κακού αμυντικού ροτέισον και να εκτεθούν από εύκολα σουτ η ντράιβ αντιπάλων ή από μις ματς που μπορεί να προκύψουν.
'Αλλη μια αδυναμία στην ομάδα είναι πλέον η έλλειψη φαντασίας στη δημιουργία, απόρροια της φυγής Ροντρίγκες για τη Φιλαδέλφεια και τους 76ers. Βέβαια οι γρήγορες πάσες μεταξύ των περιφεριακών βοηθούν τη Ρεαλ να βρει σουτ με καλές προϋποθέσεις αλλά οι ψηλοί δεν αξιοποιούνται, τουλάχιστον όσο αναλογεί στην κλάση τους. Το ότι ο Χάντερ έβαλε μέχρι και τρίποντο στο ματς με τους Θάντερ δύσκολα θα βγαίνει στη διάρκεια της σεζόν και σίγουρα η μπάλα θα χρειαστεί να περάσει μέσα στη ρακέτα και όχι μόνιμα πέριξ αυτής.
Στην άλλη πλευρά, οι ερυθρόλευκοι έχουν ως βασικό τους πλεονέκτημα τη διατήρηση του συνόλου σχεδόν της ομάδας άρα του κορυφαίου, τα τελευταία χρόνια, 4αριού των ευρωπαικών γηπέδων, Γιώργου Πρίντεζη, του μεγάλου Βασίλη Σπανούλη και των λοιπών αξιόπιστων γραναζιών της μηχανής. Η προσθήκη Γκριν δείχνει να απελευθερώνει τον αρχηγό απ'το καθήκον του σκοραρίσματος κατά ριπάς και να του επιτρέπει να το κάνει ακόμη πιο "φρέσκος", βοηθόντας παράλληλα περισσότερο στον τομέα ασσίστ, αξιοποιώντας συμπαίκτες. Ο Αμερικανός έδειξε να "το έχει" και να απειλεί με ντράιβ και σουτ, πράγμα αναγκαίο στο σύγχρονο ευρωπαικό μπάσκετ αφού χωρίς αυτό οι άμυνες κερδίζουν χώρο, κλείνουν τους διαδρόμους ευκολότερα και συμμετέχουν στο ριμπάουντ με περισσότερους παίκτες.
Ένα ακόμη πλεονέκτημα του Ολυμπιακού που, παρά τις όποιες ενστάσεις μπορεί να υπάρχουν για αυτόν σε άλλους τομείς, πιστώνεται εν πολλοίς στον κόουτς Σφαιρόπουλο, είναι η ηρεμία που έχει περάσει στην ομάδα, η οποία βοηθάει πολύ σε ειδικές καταστάσεις. Ποιές μπορεί να είναι αυτές; Διαχείρηση ψυχολογίας και κατ' επέκταση παιχνιδιού αν η Ρεάλ βρεθεί πολύ μπροστά στο σκορ νωρίς στην αναμέτρηση. Οι ερυθρόλευκοι βέβαια δεν είναι μέγεθος που μπορεί κάποιος να θεωρήσει ότι κέρδισε σε λιγότερο απο 40 αγωνιστικά λεπτά αλλά το θέμα είναι και το πόσο καλός μπορεί να είσαι με μια μεγάλη διαφορά στην πλάτη, απέναντι σε μια από τις παραγωγικώτερες επιθέσεις, εκτός έδρας και με μια διαιτησία που μέσα στη Μαδρίτη δεν περιμένεις επ'ουδενί να σου δώσει τα πάντα. Σε ένα τέτοιο σενάριο οι ερυθρόλευκοι έχουν τη δυνατότητα μέσω της ηρεμίας αυτής να επιστρέψουν στο ματς και να το παλέψουν μέχρι τέλους.
Στα μείον που έχουν φανεί στο μικρό είναι αλήθεια, δείγμα γραφής οι Πειραιώτες δείχνουν να έχουν θέμα στο ρημπάουντ, τομέας στον οποίο πέρυσι υπερείχαν της Ρεάλ, όμως φέτος ο Χάντερ είναι στο απέναντι στρατόπεδο και ο Στρόμπερι που βοηθούσε αρκετά δεν υπάρχει στο ρόστερ. Ο Μπιρτς έχει το άλμα και τη δύναμη, στερείται όμως εμπειρίας που μπορεί να παίξει καίριο ρόλο στη διεκδίκηση των "σκουπιδιών" αν δεν παίρνεις καλές θέσεις με τον μπάρμπα στα χρόνια, αειθαλή στην προσφορά Ρέγιες, να είναι το πιο τρανταχτό στήριγμα στο παραπάνω επιχείρημα. Ο Γιανγκ φυσιολογικότατα ακόμα ψάχνει τα πατηματά του, πράγμα διόλου εύκολο για παίκτη που πέρασε σοβαρό τραυματισμό και ο Πρίντεζης δε μπορεί να βρει ενέργεια για όλα ανα πάσα ώρα και στιγμή.
Ακόμη ένα "φάλτσο" στην ερυθρόλευκη "ορχήστρα", που φάνηκε κυρίως στο φιλικό με την Εφές στο Ηράκλειο, ήταν οι αργές επιστροφές στην άμυνα πράγμα που αν δούμε και απέναντι στη Ρεάλ, θα δυσκολέψει αφάνταστα τους πρωταθλητές Ελλαδάς στην υπόθεση διεκδίκηση νίκης. Οι Μαδριλένοι στο transition (μετάβαση από άμυνα σε επίθεση) είναι ίσως οι καλύτεροι και σίγουρα απ' τους καλύτερους σε ευρωπαικό επίπεδο και εν ολίγοις, ουκ έστι αριθμός για τους σχετικούς κινδύνους που θα αντιμετωπίσουν οι παίκτες του Σφαιρόπουλου.
Ο Ολυμπιακός πρέπει να παίξει με συγκέντρωση και ηρεμία από το πρώτο λεπτό και να στηρίξει το πλάνο του όπως και αν κυλάει το ματς. Αυτό δεν σημαίνει μόνο σετ επίθεση και πιστεύω πως θα είναι μέγα σφάλμα να μην εκμεταλλευτεί πιθανές αργές επιστροφές της Ρεάλ με εύκολα καλάθια στον αιφνιδιασμό αφού πιθανότατα θα κληθεί να ακολουθήσει σε υψηλό σκορ και οι 80+ πόντοι που ίσως χρειαστούν για το διπλό δεν μπορούν να έρθουν μόνο με νορμάλ τέμπο και επιθέσεις μισού γηπέδου. Οι βολές πιθανώς να "πληγώσουν" την Ελληνική ομάδα αλλά ακόμη πιο καθοριστικός δείχνει ο έλεγχος των ρημπάουντ. Με μια Ρεάλ που επιτίθεται ακόμα και στα 10 με 12 δευτερόλεπτα πιθανές δεύτερες και τρίτες επιθέσεις μπορούν να γείρουν οριστικά την πλάστιγγα στην πλευρά των γηπεδούχων. Στην άμυνα μισού γηπέδου, πρεπεί να υπάρξει πίεση, ακόμη και στα όρια του φάουλ, κυρίως σε Γιουλ και Κάρολ που αρκούνται σε δέκατα του δευτερολέπτου για να εκτελέσουν έξω απ'τα 6,75, με απώτερο στόχο να εκνευριστούν και να γίνουν "βαρίδια" για την ομάδα τους μέσα από πολλά εξεζητημένα σουτ που θα επιχειρήσουν.
Τα ποσταρίσματα του Μασιούλις αποτελούν ακόμη μια σημαντική πηγή κινδύνου, παιχνίδι στο οποίο ο Λιθουανός είναι μαζί με τον Περπέρογλου τοπ στη θέση 3, με τον Παπαπέτρου κυριώς, λόγω δύναμης, να δείχνει ότι μπορεί να ανταποκριθεί. Ο Παπανικολάου μπορεί και πρέπει να γίνει κακός μπελάς για τον μίστερ Ρούντι κλεινοντάς του το σουτ αφού με το πέρασμα των χρόνων δείχνει να επιχειρεί ολοένα και σπανιότερα διεισδύσεις στο ένας εναντίον ενός παιχνίδι του και προφανώς να μην μπλέξει στα παιχνίδια εκνευρισμού που πιθανόν να επιστρατεύσει ο Ισπανός. Σημαντικό ρόλος, αμυντικά, αναμένεται και για τον Αγραβάνη που παρά το ύψος του μπορεί να ακολουθήσει στην περιφέρεια είτε τον Τόμπκινς, είτε τον Ράντολφμ ή ακόμη και τον Νοτσιόνι, παίκτες που έχουν το μακρινό σουτ στο επιθετικό ρεπερτόριό τους.
Ένα ξεκίνημα, λοιπόν, ανάμεσα σε δύο ομάδες που, μπορεί να είναι νωρίς για συμπεράσματα, αλλά πάντα έχουν στο μυαλό τους το μεγάλο στόχο του Φάιναλ Φορ και δεν θα είναι ικανοποιημένες με οτιδήποτε λιγότερο από αυτό στο τέλος του δρόμου. Αυτός ο κοινός στόχος είναι που μπορεί να χαρακτηρίσει το ματς ως "πρεμιέρα-τελικό", τίτλος που αφορά ασφαλώς το κίνητρο και το πάθος για νίκη και στις δυο πλευρές και όχι το καθοριστικό του αποτελέσματος αφού ποτέ εναρκτηρίο ματς δεν καθόρισε καμιά πορεία και ούτε πρόκειται.
Yg. Το εναρκτήριο ματς της φετινής Euroleague έχει και σημειολογική και ιστορική σημασία, αφού οι δύο ομάδες, Ρεάλ και Ολυμπιακός είχαν τεθεί αντιμέτωπες και στο πρώτο ματς της γνωστής μας Euroleague, με την Ρεάλ να επικρατεί με σκορ 75-73, παρά τη μεγάλη εμφάνιση του Ντίνο Ράτζα που τελείωσε τον αγώνα με 13 πόντους, 17 ρημπάουντ και 33 Index Rating.
Η τελετή αρχίζει, οι πιστοί περιμένουμε με ευλάβεια και αφοσίωση. We feel devotion!
