';
?>
We feel devotion
DataCenter
ELFantasist
Κύκνειο άσμα
Ο Φαντασιόπληκτος τελειώνει με τον ίδιο τρόπο που άρχισε, με μια τελευταία «ανασκόπηση» των όσων θα δούμε στους φετινούς τελικούς της Euroleague.
Δημοσιεύτηκε: 21/05/2023 10:15
Ο Φαντασιόπληκτος ντύνεται δαιμόνιος επιθεωρητής και μεταβαίνει με αερόστατο στη μακρινή Ουτοπία, προκειμένου να εξιχνιάσει το μυστήριο της εξαφάνισης του ξακουστού μάνατζερ Τζόρντι. Στις νέες του περιπέτειες θα συναντήσει Λαιστρυγόνες, Κύκλωπες και τον Θυμωμένο Ποσειδώνα.
«Εάν οι άνθρωποι ορίζουν τις καταστάσεις σαν πραγματικές, τότε οι καταστάσεις είναι όντως πραγματικές, ως προς τις συνέπειές τους».
Ο Ολυμπιακός ήταν ο πανάξιος θριαμβευτής στον Κάουνας, γράφοντας τον επίλογο σε μια ακόμη παραμυθένια μπασκετική ιστορία! Με οδηγό την μνημειώδη τρίτη περίοδο στον ημιτελικό με την Μονακό, οι ερυθρόλευκοι επέβαλαν από την αρχή τον ρυθμό τους απέναντι στην Βασίλισσα, βγάζοντας φρεσκάδα, αστείρευτη ενέργεια κι ένα αξιοζήλευτο ομαδικό πνεύμα. Το έπος του Κάουνας θα μείνει στην ιστορία για την μαχητικότητα και την κατάθεση ψυχής από τους παίκτες μιας καλοκουρδισμένης και σύγχρονης μπασκετικής μηχανής, αλλά και για την επιβολή νέμεσης στο στρατόπεδο των αντιπάλων, που με τρόπο βίαιο, αλαζονικό και προσβλητικό για το άθλημα βρέθηκαν να διεκδικούν ένα τρόπαιο που δικαιωματικά δεν τους άνηκε. Οι μπασκετικοί θεοί ήταν όμως εκεί και επέβαλαν την πτώση των Μαδριλένων σε μία χρονιά που παραβίασαν κατάφωρα τους άγραφους νόμους του μπάσκετ.
Παράλληλα με την signature ασφυκτική άμυνα, που από εδώ και πέρα θα πρέπει να διδάσκεται σε σεμινάρια μπάσκετ ανά την υφήλιο, οι ερυθρόλευκοι στόχευσαν από την αρχή στην εξουδετέρωση με φάουλ και τον εκνευρισμό του εξωπραγματικού Walter Tavares, που σαν σύγχρονος Άτλαντας τιμωρήθηκε να κρατάει για πάντα την ομάδα στους ώμους του. Την ίδια ώρα, το χαρακτηριστικό passing game στην επίθεση των ερυθρολεύκων λειτούργησε στην εντέλεια, τα διαδοχικά pick and roll που οργάνωναν Σλούκας και Walkup έβγαζαν συνεχώς τον Tavares από την comfort zone του στο κέντρο της ρακέτας, ενώ το transition game έδωσε εύκολα καλάθια όσο πατούσε στο παρκέ η παλιοσειρά των Μαδριλένων. Άλλωστε, τα γέρικα πόδια των βασικών guard της Βασίλισσας επιβράδυναν την επίθεση και καθιστούσαν ευάλωτη στην άμυνα, στοιχεία που έγειραν τελικά την πλάστιγγα υπέρ του Ολυμπιακού των αεικίνητων guards.
Στον μικρό τελικό, η Μπαρτσελόνα έσωσε απλώς τα προσχήματα με μία εύκολη επικράτηση εναντίον της αδιάφορης Μονακό, των οποίων οι παίκτες μετά βίας διέσχιζαν το γήπεδο μετά το δυνατό τους ξενύχτι σε καζίνο του Κάουνας, εκεί που κατέλυσε σύσσωμη η αποστολή μετά τον σκληρό αποκλεισμό της από τον Ολυμπιακό. Έτσι, μία ακόμη χρονιά στην διοργάνωση τελείωσε άδοξα για την Μπαρτσελόνα των πολυδιαφημισμένων αστέρων και του άφθονου χρήματος, μια ακόμη case study που αποδεικνύει ότι το χρήμα σε ομαδικά αθλήματα σου αγοράζει καλούς παίκτες αλλά δεν μπορεί να σου αγοράσει καλή ομάδα.
Η Ουτοπία λοιπόν σβήνει τα φώτα της για πάντα! Κι αν φτωχική την βρήκες, η Ουτοπία δεν σε γέλασε, σου έδωσε το ωραίο ταξίδι. Χωρίς αυτήν, δεν θα έβγαινες στον δρόμο. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες ο Ουτοπίες τι σημαίνουν...
«Εάν οι άνθρωποι ορίζουν τις καταστάσεις σαν πραγματικές, τότε οι καταστάσεις είναι όντως πραγματικές, ως προς τις συνέπειές τους».
Ο Ολυμπιακός ήταν ο πανάξιος θριαμβευτής στον Κάουνας, γράφοντας τον επίλογο σε μια ακόμη παραμυθένια μπασκετική ιστορία! Με οδηγό την μνημειώδη τρίτη περίοδο στον ημιτελικό με την Μονακό, οι ερυθρόλευκοι επέβαλαν από την αρχή τον ρυθμό τους απέναντι στην Βασίλισσα, βγάζοντας φρεσκάδα, αστείρευτη ενέργεια κι ένα αξιοζήλευτο ομαδικό πνεύμα. Το έπος του Κάουνας θα μείνει στην ιστορία για την μαχητικότητα και την κατάθεση ψυχής από τους παίκτες μιας καλοκουρδισμένης και σύγχρονης μπασκετικής μηχανής, αλλά και για την επιβολή νέμεσης στο στρατόπεδο των αντιπάλων, που με τρόπο βίαιο, αλαζονικό και προσβλητικό για το άθλημα βρέθηκαν να διεκδικούν ένα τρόπαιο που δικαιωματικά δεν τους άνηκε. Οι μπασκετικοί θεοί ήταν όμως εκεί και επέβαλαν την πτώση των Μαδριλένων σε μία χρονιά που παραβίασαν κατάφωρα τους άγραφους νόμους του μπάσκετ.
Παράλληλα με την signature ασφυκτική άμυνα, που από εδώ και πέρα θα πρέπει να διδάσκεται σε σεμινάρια μπάσκετ ανά την υφήλιο, οι ερυθρόλευκοι στόχευσαν από την αρχή στην εξουδετέρωση με φάουλ και τον εκνευρισμό του εξωπραγματικού Walter Tavares, που σαν σύγχρονος Άτλαντας τιμωρήθηκε να κρατάει για πάντα την ομάδα στους ώμους του. Την ίδια ώρα, το χαρακτηριστικό passing game στην επίθεση των ερυθρολεύκων λειτούργησε στην εντέλεια, τα διαδοχικά pick and roll που οργάνωναν Σλούκας και Walkup έβγαζαν συνεχώς τον Tavares από την comfort zone του στο κέντρο της ρακέτας, ενώ το transition game έδωσε εύκολα καλάθια όσο πατούσε στο παρκέ η παλιοσειρά των Μαδριλένων. Άλλωστε, τα γέρικα πόδια των βασικών guard της Βασίλισσας επιβράδυναν την επίθεση και καθιστούσαν ευάλωτη στην άμυνα, στοιχεία που έγειραν τελικά την πλάστιγγα υπέρ του Ολυμπιακού των αεικίνητων guards.
Στον μικρό τελικό, η Μπαρτσελόνα έσωσε απλώς τα προσχήματα με μία εύκολη επικράτηση εναντίον της αδιάφορης Μονακό, των οποίων οι παίκτες μετά βίας διέσχιζαν το γήπεδο μετά το δυνατό τους ξενύχτι σε καζίνο του Κάουνας, εκεί που κατέλυσε σύσσωμη η αποστολή μετά τον σκληρό αποκλεισμό της από τον Ολυμπιακό. Έτσι, μία ακόμη χρονιά στην διοργάνωση τελείωσε άδοξα για την Μπαρτσελόνα των πολυδιαφημισμένων αστέρων και του άφθονου χρήματος, μια ακόμη case study που αποδεικνύει ότι το χρήμα σε ομαδικά αθλήματα σου αγοράζει καλούς παίκτες αλλά δεν μπορεί να σου αγοράσει καλή ομάδα.
Η Ουτοπία λοιπόν σβήνει τα φώτα της για πάντα! Κι αν φτωχική την βρήκες, η Ουτοπία δεν σε γέλασε, σου έδωσε το ωραίο ταξίδι. Χωρίς αυτήν, δεν θα έβγαινες στον δρόμο. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες ο Ουτοπίες τι σημαίνουν...
